ABİMLER BİR MAFYA

BÖLÜM-29

Başlamadan küçük bir not!

Bölüm çok güzel bir bölüm oldu. Bu yüzden okumaya başlarken lütfen yorumlarınızı hazırda tutun ve bol bol yorum atın. Düşüncelerinizi aşırı merak ediyorum.

İyi okumalar ❤️

Yüzüme kapanan telefonla şaşkınca bakarken abilerimin ve kızların bakışları bana döndü.

"ne oldu? Ne dedi Burak?" dedi Kıvanç abim dikkatini kısa bir süre televizyondan çekerek.

"Derya'yı evden çıkarmamız lazımmış" dediğimde Derya'nın yüzünde yeniden korku ifadesi belirirken Kıvanç abim de kaşlarını çatarak ne olduğunu anlamaya çalıştı.

"Ares çok sinirli bir şekilde eve geliyormuş. Derya'yı evden çıkarın dedi"

"bizden sakladığın bir şey var mı?" dedi Kıvanç abim, Derya'ya.

"h-hamileyim"

pardon?

"ne demek hamileyim Derya?" diye kızdığımda ağlamaya başladı.

"hamileyim işte. Onu öğrendi muhtemelen"

Tam o sırada kapının kırılırcasına çalınmasıyla yerimden sıçradım.

"açın lan kapıyı!" diye bağıran Ares ile ne yapacağız der gibi abilerime baktım.

"Mahperi zarar verecek bana. Bir şey yapın lütfen" diye yalvarma moduna geçti Derya.

"Mahperi kızları al ve odana çık. Kapıyı da kilitle" dedi Kıvanç abim.

Hemen Seda ve Derya ile birlikte odama çıktık ve kapıyı arkamdan kapatarak kilitledim.

Derya, eli karnında bir sağa bir sola gidiyordu.

"bu sefer beni öldürecek" diyerek korkuyla gözlerime baktı Derya.

"merak etme abilerim var bir şey olmaz." diye sakinleştirmeye çalışsam da nafileydi. Titreyen ellerini saçlarından geçirirken oldukça korkmuş gibi gözüküyordu.

Aşağıdan gelen gürültü sesleri iyice bizim olduğumuz tarafa yaklaşınca korkuyla "ne yapacağız?" der gibi Seda'ya baktım.

"Mahperi aç kapıyı" diye bağırıp kapıya dayanan Ares ile Burak abim de sesi duyuldu.

"Ares koçum biraz sakinleş oturup adam akıllı konuşalım."

"sakinleşemem! O orospu çocuğundan bir de çocuk peydahlamış lan!" diye bağırmasıyla Derya daha çok ağlamaya başladı.

"olmuş bitmiş bir olay. Şimdi istesen zamanı geri alamayacağına göre artık oturup mantıklı bir şekilde çözüm üretmekten başka şansın yok" diyen Burak abimle Ares'in buz gibi sesi duyuldu.

"yurt dışına göndereceğim onu. Artık yüzünü görmek istemiyorum"

--------------------

Saatler geçse bile bir türlü hüngür hüngür ağlayan Derya'yı susturamamıştık.

"Bugün yaşadıkları ağır geldi adama. O yüzden böyle konuşuyor. Sana ne kadar değer verdiğini biliyorsun" diye konuşmaya çalıştığım Derya beni geri itti.

"hayır bu sefer söylediklerine inanmayacağım. Beni istemediğini kendi ağzıyla söyledi" demesiyle Seda'ya baktım ama o da nasıl teselli edeceğini bir türlü bulamamıştı.

Ares çoktan evden çıkmıştı. Biz ise odada kalıp Derya'yı sakinleştirmeye çalışıyorduk.

Bulunduğumuz odanın kapısı hafifçe çalınınca oraya döndük hepimiz.