ABİMLER BİR MAFYA

BÖLÜM-36

"gerçekten çıkmayacak mısın oradan?" diyerek 10 saattir beni kapıda bekleyen Gökhan'ı tekrardan kovma girişimine başladım.

"ya git ders çalışıyorum" dediğimde tabii ki de ders falan çalışmıyordum.

Utanıyordum işte çıkmaya ne var?

Abilerim harici erkek mi gördüm ben hayatımda?

"yaa hangi konuyu çalışıyorsun bakayım?" dediğinde kalakalmıştım.

"ıııı... Şey çalışıyorum... Şey işte..."

"10 adımda sevgilinden utanmamanın yolları" diyerek beni tamamladığında sinirlendiğimi hissettim.

"utanmıyorum ben!"

"o yüzden mi 2 saat 25 dakikadır odandasın?"

"ders çalışıyorum dedim ya!"

"sana iki seçenek güzelim. Ya kapıyı açarsın içeri girerim ya da kapıyı kırarım içeri girerim. Hangisi?"

Kapımda duran dağ ayısı ile daha fazla başa çıkamayacağımı ve gerçekten de kapımı kırabileceğini bildiğim için oflayarak yerimden kalktım ve kapının kilidini döndürerek açtım. Açıkçası abimler geldiği zaman bir de odamın kırık kapısının hesabını veremezdim.

"aferin benim bebeğime" diyerek odama girdi ve kendisini yatağıma attı.

"gel yanıma" dediğinde başımı iki yana sallayarak onu reddettim.

"sen iyi misin? Ne bu surat?"

"ya Gökhan sen olayın ciddiyetinde değil misin? Biz az önce bir şey yaptık ve abilerim bunu öğrenirse ikimizi de gebertir." dediğimde göz devirdi.

"öğrenmeyeceklerine göre sıkıntı yok." rahatlığı beni çıldırtmak üzereydi.

"evin her yerinde kamera vardı farkında mısın?"

"eee?"

Birazdan üstüne atlayıp saçını başını yolabilirim!

"ya salak mısın numara mı yapıyorsun? Abimler görürse ne yapacağız biz?!"

"hiç tanımamışsın sevgilini. Ben o işi çoktan hallettim bile." dediğinde şaşkınca ona baktım.

"nasıl hallettin?"

"Emre başındaymış o sırada kamera kayıtlarının. Ben de emir verdim kimseye söyleyemeyeceğine dair."

"Emre abi gördü mü?" dediğimde utançtan öleceğimi hissediyordum.

"Gördü ya da görmedi önemli değil. Sonuç olarak abilerin öğrenmeyecek. Korumalar üzerinde en az abilerinki kadar yetkiye sahibim" diyerek egosunu üstüme fışır fışır attıktan sonra arkasına daha da yaslanarak bana kollarını açtı.

"Hadi gel."

Yanına yavaşça yaklaşıp uzandığımda hemen ellerini belime doladı. Kalbim yerinden çıkarcasına atarken çenesini başıma yasladı.

"Bir çok kez beraber yattık hala heyecandan bayılacak gibi oluyorsun" dediğinde cevap vermemiştim.

"Uykum var. Sus."

"Acısını çıkaracağım günler çok yakın bebeğim." Diyerek kulağıma fısıldadığında hızla onu geriye ittim.

"Pis sapık!"

Beni duymazdan gelerek tekrardan kendine çekti ve saçlarıma öpücük kondurdu.

"Ben de seni"