Dangerous (VOLTOOID)

2.14

POV Kim:

Het is al rond tweeën als we eindelijk klaar zijn met de stallen uitmesten. Een keer per week mesten we de stallen van de manegepony's en pensionklanten helemaal leeg, daarna leggen we er weer een nieuwe laag stro in. Vandaag hadden we, naast Laura en Jason, een aantal ruiters die meehielpen. We laten ons vallen op een van de picknickbanken. Jason komt aanlopen met wat pakken drinken en bekers. De ruiters kletsen enthousiast met elkaar. "Vandaag nog plannen om te gaan rijden?" vraagt Laura aan mij. Ik schud mijn hoofd. "Ik longeer Sat wel even, hij heeft gister voor het eerst op nieuw terrein gelopen en dat is al best inspannend." zeg ik. Laura kijkt Jason vragend aan. "Ik doe King vanavond wel, om half vier is de eerste les en ik heb geen zin om te haasten." zegt Jason terwijl hij op zijn horloge kijkt. De ruiters staan op en lopen richting het stallenblok. "Heb je veel lessen vandaag?" vraag ik. "Twee. Een om half vier en een om half zeven, dus ik rijd King tussendoor of na de les. Ineens laat Laura's telefoon een luid alarm horen. Jason en ik schrikken ons te pletter en Laura kijkt geschokt naar haar scherm. "Dave heeft alweer ruim tweehonderd euro overgeschreven, van mijn rekening naar die van hem!" zegt ze woedend. Ze vliegt op van de bank en loopt naar haar huis. Vlug volgen Jason en ik haar. Voor de poort houdt Laura ons tegen. "Jullie blijven hier. Ik ga dit oplossen met Dave, en wel nu." zegt ze en ze stormt het huis binnen.

POV Laura:

"Waarom heb je verdomme alweer geld van me gestolen?! Je had het gewoon kunnen vragen als je iets nodig had?!" roep ik woedend. "Ja hallo, ik heb het harder nodig dan jij! Al je geld steek je in die knollen van je! Ik zat diep in de schulden, en die moet ik op een manier aflossen." zegt Dave boos terug. " Dus?! Je hebt een baan, je werkt voor je geld. Dat is nog geen reden om mijn geld te stelen!" roep ik. Ik word steeds bozer. "Hoe makkelijk denk je dat dat gaat?! Ik had het nu nodig, en veel ook, dus heb ik maar geholpen dat dure kutpaard van die vriendin van je te stelen!" roept Dave woedend terug. Hij slaat zijn hand voorzijn mond, maar het is al te laat. "Wat?" zeg ik kil. "Niks hoor, dat was een grapje." zegt Dave snel en hij lacht even. Ik zet een stap dichterbij. "Wat zei je?" vraag ik nog een keer. "Daarom heb ik maar geholpen met dat dure kutpaard van je vriendin te stelen." herhaalt Dave langzaam. "Zo praat je niet over mijn beste vriendin." sis ik woedend. "Zie je, nu gaat het weer niet om mij, alleen om een ander! Ik ben er helemaal klaar mee!" roept Dave boos. Hij heft zijn vuist om mij een klap te verkopen, maar ik ben hem voor. Even kijkt hij me verdwaast aan maar dan slaat hij mij toch. Ik val op de grond en zie even sterretjes. Dave buigt zich over mij heen. "Dat gaan we niet doen." sist hij woest. Hij wil me nog een paar klappen te verkopen, maar dan komen Kim en Jason de kamer binnen gestormd. "Dave, what the fuck man!" zegt Jason en hij trekt Dave bij mij vandaan. Dave wil uithalen naar Jason, maar die heeft hem binnen een paar tellen op de grond liggen. Kim buigt zich over mij heen. "Gaat het?" vraagt ze bezorgd. Ik knik en krabbel weer overeind. Ik kijk Dave woedend aan. "Flikker op. Flikker op en kom hier nooit meer terug." zeg ik woedend. Jason laat Dave los zodat hij op kan staan, maar blijft wel in de buurt. Zonder iemand aan te kijken loopt Dave de deur uit. "Waar ging dat allemaal over?" vraagt Jason verbaasd. "Over het geld dat hij van me gestolen heeft. Hij zei dat ik het allemaal in de paarden stak terwijl hij geld problemen heeft. Toen zei hij: 'Daarom heb ik maar geholpen met het stelen van dat dure paard van je vriendin.....'" Eindelijk dringt het tot me door. Kims gezicht wordt spierwit en ook Jason kijkt me geschrokken aan. Ik sla mijn hand voor mijn mond. "W..... Wat?" vraagt Kim zachtjes. Ze staat op het puntje van flauwvallen, en Jason begeleidt haar snel naar de bank. Jason kijkt mij aan en knikt. Al snel heb ik de politie aan de lijn.

POV Kim:

Jason, Laura en ik hebben net allemaal een omschrijving van Dave moeten gegeven en ons verhaal moeten doen. Jason is nog steeds in gesprek met de politie over Dave, omdat hij Dave het beste kende. Ik en Laura zitten naast elkaar aan een van de picknicktafels. Zelf heb ik nog steeds een beetje het idee dat ik elk moment van mijn stokje kan gaan en mijn handen trillen. Laura zit al de hele tijd zwijgend voor zich uit te staren. Ze heeft na het gesprek met de politie nog geen woord gezegd. "Lau, gaat het wel?" vraag ik. Ze knikt even zonder wat te zeggen. Een agent komt naar ons toe. "Bedankt voor jullie omschrijving en verhaal. We laten het jullie zo snel mogelijk weten als er iets boven komt drijven." zegt ze. "Dank je." zeg ik. Ik kijk even bezorgd opzij. "Gaat het wel goed met haar?" vraag ik voorzichtig aan de agent. "Ze is waarschijnlijk een beetje in shock. Je maakt het niet elke dag mee dat je ex-vriend een duur paard heeft gestolen, dat ook nog het paard van je beste vriendin is." zegt de agent. "Hoe voel jij je?" Ik haal mijn schouders op. "Wel prima." Ineens horen we geschreeuw. "Als ik die flikker vind, sla ik hem dood!" schreeuwt Jason. Ik zie de woede in zijn ogen. Ik wil ernaar toe lopen, maar de agent houdt me tegen. "Laat de agenten dit oplossen." zegt ze. Ik trek mijn arm los. "Hij is zojuist zijn beste vriend verloren die hem jarenlang door weer en wind heeft geholpen. Het minste wat ik nu voor hem kan doen is er voor hem zijn." zeg ik en ik loop snel door. Jason staat nog steeds woedend te schreeuwen. De twee andere agenten proberen hem uit alle macht te kalmeren. Ik pak Jason van achter bij zijn schouders. Hij schrikt en haalt uit als reactie. Ik kan nog maar net wegduiken en kijk hem geschrokken aan. Zelf schrikt Jason en ook van, en voordat we het doorhebben pakken de agenten hem vast. "Dat gaan we niet doen, op je knieën!" zegt ene agent boos. "Nee, wacht, dat ging per ongeluk!" roept Jason geschrokken. De agent forceert jason op zijn knieën en boeit hem. "Stop, hij bedoelde het niet zo! Hij heeft me nog nooit wat gedaan, dit was puur instinct." zeg ik, net zo geschrokken als Jason. Laura en de andere agent komen snel aangelopen. "Laat hem alsjeblieft los, Jason is degene die mij net heeft gered van Dave! Jullie moeten Dave gaan zoeken, niet Jason!" zegt Laura gespannen. De agenten kijken elkaar even aan. "Flik dit nog een keer, en we nemen je wel mee." bromt een van de agenten. Ze laten Jason los en hij staat snel op. "Het spijt me, ik zweer het. Dit was puur actie-reactie van mij." zegt Jason gespannen. Hij komt naast me staan, maar de agenten houden hem wantrouwend in de gaten. "We hebben alle informatie opgeslagen, zodra we iets weten horen jullie het gelijk. Veel succes nog verder." zegt de agent die mij en Laura net te woord stond. We nemen afscheid van de agenten en kijken hoe ze het erf af rijden. "Wat denken jullie, zullen ze Dave vinden?" vraagt Jason. Laura haalt haar schouders op. "Ik hoop dat ze hem dood terug vinden, dat zou ons veel schelen." zegt ze en ze loopt naar huis. Jason en ik kijken elkaar een beetje bezorgd aan, en lopen dan ook naar huis. 

POV Jason:

Ik zit aan de eetkamertafel als Kim binnenkomt. "En, gaat het weer een beetje?" vraagt ze. Ik knik. "Kim, het spijt me zo erg. Ik zou echt nooit hebben uitgehaald als ik wist dat jij het was, ik zweer het." zeg ik snel. Kim knikt geruststellend. "Ik weet dat je het niet zo bedoelde. Was het Laura geweest, had je hetzelfde gedaan." zegt ze. Nog steeds voel ik me schuldig. "Maar hoe gaat het verder? Hoe voel je je met betrekking tot Dave enzo?" "Ik ben gewoon zo boos op hem. Hoe kan hij dit doen?! Na alles wat we hebben meegemaakt. Ik ken hem al zo ongelofelijk lang, ik had nooit verwacht dat hij zoiets zou doen." zeg ik hoofdschudden. Kim gaat tegenover me zitten. "We vinden Dange wel. One way or another, nu we een nieuwe aanwijzing hebben wordt het ook makkelijker om hem te vinden. Dave zal vast weten waar hij naartoe is gebracht." zegt Kim. "Maar er moet toch meer achter zitten? Dave doet dit niet zomaar, dat weiger ik te geloven. Er moet iets heel ergs gebeurd zijn, wilt hij Dange stelen." zeg ik en ik laat me achterover vallen in mijn stoel. Kim kijkt nadenkend voor zich uit. "We komen er wel uit. Laten we eerst maar het onderzoek van de politie afwachten, misschien komt daar nog wel iets belangrijks uit." zegt Kim. Ik kijk op de klok en zie tot mijn schrik dat het al kwart over drie is. "Shit, de les! Helemaal vergeten!" "Rustig maar, ik heb vanochtend de lesindeling al opgehangen, dus waarschijnlijk zijn ze allemaal al aan het opzadelen." zegt Kim. "Je bent de beste." zeg ik en ik geef haar een kus. Snel doe ik mijn laarzen weer aan en loop richting de stallen.

Eindelijk weer drama🤭 Degene die het vorige boek hebben gelezen kenden dit waarschijnlijk al, alleen heb ik een hoop aangepast aan wat eromheen speelt. Helaas heb ik mijn laptop niet mee op vakantie, waar al mijn concepten op staan, dus ik weet niet hoeveel hoofdstukken ik ga kunnen schrijven (die ik nog niet af had)

27-07-2023: Ff een hoop aangepast omdat ik echt van cringe niet meer verder kon lezen. Het is duidelijk te merken dat ik diep in de Wattpad wereld zat toen ik dit schreef....