Dangerous (VOLTOOID)

2.1

POV Kim:

Ik aai over Dangerous' gespierde hals en laat de teugels vieren. Zijn vacht glanst van het zweet, maar hij briest tevreden. "Je hebt het heel goed gedaan vandaag jochie." zeg ik. "Goed gereden!" zegt Lize vanaf het hek. Ik glimlach. Vijf jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat Jason en ik zo ver zouden komen.

"Welkom in ons nieuwe huis." Verbaasd kijk ik om me heen. We staan op het grote erf met de twee huizen. "W....wat?" "Laura vertelde me dat dit te koop stond, en toen hebben we een plan bedacht. We kunnen hier een kleine manege opbouwen en er is genoeg ruimte voor jou om te trainen met Dangerous." legt Jason uit. "Een kleine manege? Maar wie gaat dan les geven?" Jason lacht en kijkt me aan. "Je hebt je instructeursdiploma gehaald!" roep ik enthousiast. "En het wordt nog beter." zegt Jason geheimzinnig. "Sinds er twee huizen zijn, en wij samen gaan wonen......."  Ik draai me om naar Laura. "Jij gaat in het andere huis wonen?!" roep ik en ik ren naar haar toe. "Jep, en natuurlijk samen met de paarden zodat we ook vaker samen kunnen rijden." zegt Laura.

Lize haalt me uit mijn gedachtes. "Wanneer heb je weer wedstrijd?" "Over twee weken weer. Ik moet nog wat stallen uitmesten, wil jij misschien Dangerous uitstappen?" vraag ik. Het gezicht van Lize klaart meteen op. "Natuurlijk!" zegt ze vrolijk en ze loopt naar Dangerous toe. Ik stijg af en maak de beugels op maat. "Mag je nog steeds geen les nemen van je ouders?" vraag ik, terwijl Lize mijn cap op doet. "Nope, pas als ik het zelf kan betalen. Maar tot die tijd vermaak ik me ook wel zonder rijden. Chaser mag dan wel niet meer bereden worden, maar er zijn nog genoeg andere dingen die ik met hem kan." zegt ze en ze stapt op. "Daar heb je wel gelijk in." zeg ik. "Als Dange uitgestapt is mag je hem wel wassen." Lize knikt en stapt weg. Ik loop naar de ponystallen. Het was niet bepaald makkelijk om Jason over te halen om een verzorger voor Chaser te nemen, aangezien Jason bang was dat er iets zou gebeuren als Chaser een verzorger had. Kort nadat het bekend werd dat Chaser nooit meer zou mogen rijden, heeft Jason hem laten ruinen zodat hij rustiger werd. Toen Lize maanden geleden bij het hek stond, zag Jason pas hoe erg Chaser de aandacht miste.

"Jase, kijk." zeg ik en ik wijs naar buiten. Chaser staat bij het hek met een jong meisje. Genietend laat hij zijn hoofd zakken terwijl het meisje hem kriebelt. Ik zie tranen glinsteren in Jason's ogen. "Hij mist de aandacht. Nu je instructeur bent en King hebt, heb je bijna geen tijd meer voor Chaser." zeg ik. "Ik weet het." fluistert Jason. Ik pak zijn hand en knijp er zachtjes in. "Zijn band met jou zal altijd even sterk blijven. Hij houdt van jou en jij van hem." zeg ik. Jason knikt. Het meisje en ik maken oogcontact. Ze wilt net weglopen als ze ziet dat ik haar wenk. Ik loop naar buiten. Met een zenuwachtig gezicht komt het meisje naar me toe. "Het spijt me als ik uw paard niet mocht aaien. Hij keek me zo-"  "Rustig maar, daarvoor wenkte ik je niet." onderbreek ik haar. "Zou je het leuk vinden om hem te verzorgen?" Met grote ogen kijkt het meisje me aan. "Echt waar?" Ik knik. "Hij mist de aandacht heel erg. Hij kan helaas niet meer bereden worden, maar voor de rest kan je nog bijna alles met hem doen." Dolblij vliegt het meisje me om de hals. "Dank je wel!" roept ze blij. "Je mag zo vaak komen als je wilt. Ik ben trouwens Kim." zeg ik. "Ik ben Lize. Maar moet ik snel door naar huis. Tot snel!" zegt het meisje en ze loopt weer weg.

"Kim!" Geschrokken kijk ik op. "Ik had je al een paar keer geroepen." zegt Jason lachend. "Niet gehoord." zeg ik en ik zet de schep aan de kant. "Winnie's pees speelt weer op, dus zou je misschien Levi willen opzadelen?" vraagt Jason. Ik knik en neem de teugels van de oude haflinger over. "Heb je weer last van je been jochie? Kom maar, dan mag je lekker naar stal." zeg ik en ik aai Winnie over zijn hoofd. "Stuur Winnie's ruiter maar naar de stallen, dan maak ik Levi klaar." Ik zet Winnie in zijn stal en zadel hem af. Snel loop ik naar de zadelkamer en pak Levi's tuig. Sinds we een kleine manege zijn gestart, hebben we veel pony's om voor te zorgen. We hebben nu zeven pony's, vijf merries en twee ruinen. Onze merries zijn Wuppie, Bo, Vica, Lindsey en Gently. Winnie en Levi zijn onze ruinen. Levi is een van onze populairste pony's, omdat hij de grootste is en zwart met een brede bles en een maanoog. Snel zadel ik Levi op en loop naar de bak. Winnie's ruiter loopt me al tegemoet. Ze neemt de teugels van me over. "Wordt Winnie's been ooit beter?" vraagt het meisje, en ik zie in haar ogen tranen glinsteren. Ik leg mijn hand op haar schouder en schud mijn hoofd. "Het spijt me Nova, Winnie's been zal nooit meer zo worden als dat hij vroeger was. Hij heeft soms goede dagen waarop hij het geweldig vindt om in de les te lopen, maar helaas heeft hij de laatste tijd steeds meer last van zijn been." zeg ik zachtjes. Winnie is Nova's lievelingspony, en het liefst rijdt ze elke les op hem. Nova veegt de tranen uit haar ogen. "Het is niet erg, Levi is ook leuk." zegt ze, maar ik zie het verdriet in haar ogen. "De dierenarts komt morgen voor een controle van zijn been. Als je wilt mag je komen om Winnie een beetje gerust te stellen." zeg ik met een glimlach, ook al trekt Winnie zich toch niks aan van de dierenarts. Nova knikt en loopt met Levi terug naar de bak.