Dangerous (VOLTOOID)

2.16

POV Kim:

Huilend bel ik aan. Er was nog maar een plek waar ik van wist dat ik daar sowieso terecht kon. De deur gaat open en mijn moeder kijkt me aan. Dan drukt ze me tegen zich aan. "Meisje toch....." zegt ze. Het enige wat ik kan is huilen. We verhuizen naar de bank, en daar huil ik verder in mijn moeders armen. Het voelt weer net zoals vroeger, wanneer ik als klein meisje verdrietig was. Als ik eindelijk een beetje tot bedaren ben gekomen ga ik weer rechtop zitten. "Wat is er gebeurd?" vraagt mijn moeder. Ik haal even diep adem. "Nadat Dange werd gestolen sloot ik iedereen een beetje buiten, Jason besloot alles maar aan Laura te vertellen in plaats van aan mij en tot slot heb ik het net uitgemaakt met Jason in het ziekenhuis nadat hij een paniekaanval had gehad." zeg ik in een adem. Mijn moeder kijkt me vol ongeloof aan. "Je hebt het uitgemaakt met Jason?" vraagt ze. Ik knik. "Hij verzweeg van alles voor mij maar vertelde het wel aan Laura. Hij is gewoon een leugenaar." zeg ik. "Maar heb je nagedacht over de reden dat hij het niet vertelde?" Ik kijk mijn moeder verontwaardigd aan. "Hij durfde het niet zei hij. Maar dat is gewoon gelul. Hij heeft een crush op Laura en zij op hem." zeg ik boos. Mijn moeder houdt wijselijk haar mond. Ik kijk naar mijn buik. Over een paar weken hebben we de volgende scan, en dan komen we er ook achter of het een jongen of een meisje wordt. Mijn moeder begint over de baby en al snel praten we over van alles en nog wat.

"Bedankt mam, voor alles." zeg ik en ik geef mijn moeder een kus op haar wang. "Tot gauw lieverd." zegt ze. Het is al bijna donker, zo lang heb ik met mijn moeder zitten kletsen. Ze wilde eigenlijk dat ik bleef slapen, maar daar had ik geen zin in. Ik stap in de auto en rij weer richting huis. Gelukkig hebben we een logeerkamer in het huis, dus hoef ik niet naast Jason te slapen. Eigenlijk rijd ik 's nachts liever niet, maar ik heb nu geen keus. Ineens zie in mijn ooghoek een zwarte schim voorbij komen. Geschrokken wijk ik uit en trap op de rem. Misschien heb ik het me toch niet verbeeld. Het zal wel een hert zijn. Ik trek langzaam op, maar blijf op mijn hoede. Dan zie ik dat het inderdaad een hert is. Opgelucht haal ik adem en rij ik weer verder. Al snel ben ik weer thuis. De lampen in Laura's stal staan nog aan, wat betekend dat Laura nog niet naar bed is. Snel loop ik langs de stallen op en sta even stil voor het huis. Ik haal even diep adem en loop dan toch naar binnen. Jason is niet beneden, dus ik ga ervan uit dat hij al in bed ligt. Ik loop naar de logeerkamer en laat me op het bed vallen. Zonder dat ik het doorheb val ik langzaam in slaap.

POV Jason:

Zodra ik wakker word ben ik eigenlijk meteen weer moe. Niet fysiek moe, maar mentaal. Ik loop naar beneden. Kim is gelukkig nog niet beneden. Het is pas half tien, dus dat is niet zo gek. Ineens gaat mijn telefoon. "Met agent Pieter Bos. We hebben vanochtend Dave van der Wal gearresteerd. Hij is verhoord en heeft toegegeven dat hij het paard Black Arrow heeft gestolen. Hij wilt graag met u en Laura Henderson spreken." zegt een telefonist aan de andere kant van de lijn. Van verbazing weet ik niet wat ik moet zeggen. "Oh.....oké.... We zijn er over een half uur." zeg ik dan. Razendsnel kleed ik me aan en loop dan naar Laura's huis. "Lau, wees alsjeblieft al wakker." mompel ik zacht. Ik bel aan, en tot mijn verbazing doet Laura al gauw open. "Waarom maak je me zo vroeg wakker Jase." zegt ze gapend. "Dave is gearresteerd. Hij heeft toegegeven dat hij Dange heeft gestolen." zeg ik. Laura's ogen worden groot van verbazing. "Volgens de politie wilt hij met ons spreken." voeg ik eraan toe. "Heb je het al aan Kim verteld?" vraagt Laura. Ik schud mijn hoofd. "Ze is echt flink boos op ons beide, en ze sliep vanochtend nog." zeg ik. "Jase, ik snap dat ze niet zo heel blij met ons is, maar dit gaat wel over haar paard. Als we op deze manier Dangerous kunnen terughalen vindt ze dat waarschijnlijk belangrijk dan een simpele ruzie." zegt Laura. Ik zucht. "Oké dan. Kan ik niet met haar praten als we terug zijn van het politiebureau?" vraag ik, maar Laura schudt haar hoofd. "Je gaat nu met haar praten. Ik wacht in de auto." zegt ze en ze duwt me naar buiten. Ik loop met lichte zenuwen weer naar huis. Als ik de woonkamer binnenstap zit Kim aan de ontbijttafel. Zodra ze mij ziet spuwen haar ogen vuur. Met lichte zenuwen loop ik naar haar toe. "De politie belde me vanochtend. Ze hebben Dave opgepakt. Hij heeft toegegeven dat hij Dange heeft gestolen." zegt ik voorzichtig. Voor een seconde gaat Kims blik van woedend naar verdrietig. Dan kijkt ze me met een koude blik aan. "En nu?" zegt ze onverschillig. Verbijsterd kijk ik haar aan. "Hij wilde met mij en Laura praten. We gaan nu naar het politiebureau." zeg ik. Kim knikt. "Succes dan." zegt ze en ze gaat verder met eten. Nog steeds verbaasd om haar reactie loop ik weer naar buiten. Als ik naast Laura in de auto gaat zitten kijk die me vragend aan. "Het boeide haar vrijwel niks." zeg ik zacht. "Dat is niet waar. Het boeide haar zeker wel, alleen wilde ze dat niet laten zien in jouw bijzijn." zegt Laura. Ze start de auto en rijdt richting het politiebureau.

POV Kim:

Eindelijk had ik bijna vrede met dat ik Dangerous nooit meer zou zien. En nu is er een kans dat ik hem alsnog terugvindt. Tranen druppen op de ontbijttafel. Het kostte me veel moeite om dat niet te laten zien waar Jason bij was. Maar ik ben nog steeds boos op hem. Ik hoop maar dat Dave goede informatie heeft over Dangerous...

POV Jason:

Met lichte zenuwen lopen Laura en ik de kamer binnen waar Dave zit. Als we tegenover hem gaan zitten, kijkt hij een beetje verbaasd. "Ik had eigenlijk niet verwacht dat jullie echt zouden komen." zegt hij zacht. "Waarom heb je Dangerous gestolen?" Laura valt meteen met de deur in huis. "Ik kon niet anders! Ik had het geld nodig." zegt Dave en hij kijkt naar de tafel. Ik kijk hem onderzoekend aan. "En je werkte niet fulltime ofzo?" zeg ik spottend. "Nu de echte reden alsjeblieft." zegt Laura dwingend. Dave haalt even diep adem. "Oké... Een jaar of twee geleden ging ik een samenwerking aan met een andere stal. Maar op concours raakte een van hun paarden, degene waar ik op reed, verongelukt door een ongelukkige val. Ze gaven mij de schuld en wilden dat ik elke cent zou terug betalen. Ik dacht dat ik eindelijk van ze af was, totdat hun partners uit het buitenland ineens naar mij toekwamen. Ze wilden nog een laatste afhandeling, of ze zouden me aanklagen. Die afhandeling was dus het stelen van Dangerous...." zegt Dave voorzichtig. Ik kijk even naar Laura, maar die blijft Dave aankijken. "Ik heb het nooit aan iemand verteld, omdat ik me schuldig voelde tegenover het paard. Maar nu heb ik geen andere keus." zegt Dave. "Hoe kan het dat ik hier niks van wist? En waarom had een welvarende sportstal connecties met paardendieven?" zegt Laura boos. "Ze hebben de pers ook bedreigt dat als hier ook maar een woord over naar buiten kwam, dat het ze zwaar zou komen te staan. Het zou slecht zijn voor hun reputatie." zegt Dave zonder Laura aan te kijken. "Wie zijn degenen die jou deze opdracht gaven." zegt Laura kil. Dave slaat zijn ogen neer. "Ik weet het niet. Twee kerels uit Polen, dat is alles wat ik weet." zegt hij zacht. Laura en ik kijken hem aan. "Daar hebben we dus helemaal niks aan. Dat betekend dus dat Dange al ver in het buitenland zit." zucht ik. Een agent komt naar ons toe lopen. "Bezoekuur is voorbij. Ik wil jullie verzoeken om te gaan." zegt hij. Laura en ik knikken en staan op. "We komen nog terug." zegt Laura vlak voordat we de deur uitlopen. Als we weer in de auto zitten slaakt Laura een diepe zucht. "Dat was alles behalve wat ik had verwacht." zegt ze. "Precies." zeg ik. Onderweg naar huis is het stil. We moeten allebei een beetje verwerken wat Dave allemaal heeft gezegd. Als ik thuis kom laat ik mezelf op de bank vallen. Kim heeft me waarschijnlijk binnen horen komen en komt naar beneden. Ze gaat aan de andere kant van de bank zitten. "En?" vraagt ze zonder me aan te kijken. "Dave is bedreigt door een stal nadat hij samen met hun paard te val raakte op concours en het paard was overleden. Hij moest het paard afbetalen, dacht eindelijk van hun af te zijn totdat een paar Polen naar hem toekwamen met een laatste afhandeling. Het stelen van Dangerous." leg ik snel uit. Kim kijkt me nadenkend aan. "En dat zijn?" vraagt ze. "Geen idee. Maar de kans dat Dange ergens in het buitenland zit is groot." zeg ik zacht. Kim denkt even na en kijkt me dan verloren aan. "Zoeken is nutteloos. Ik kan maar beter vrede maken met het feit dat ik Dange nooit meer terug zie." zegt ze zacht. Ik durf haar niet aan te kijken, bang dat we beide in huilen uitbarsten. Kim staat op en vertrekt naar buiten. Ik zucht diep en duik achter de laptop. Misschien dat ik online iets van ze kan vinden....

Ik ben eigenlijk een beetje kwijt waar het boek momenteel is, maar in ieder geval hier weer een beetje drama XD

27-7-2023: ff een heel stuk aangepast voor de drama, ik maakte het wel heel bont met allerlei namen waar ik geen reet aan had zo vroeg in het boek