Dangerous (VOLTOOID)

18

POV Kim:

Als ik wakker word voel ik iemand met zijn armen om me heen. Ik draai me om en zie dat Jason nog slaapt. Ik ben vannacht bij hem blijven slapen, zo wisselen we het per dag af. "Goeiemorgen." fluister ik terwijl ik me uitrek. Ik merk dat Jason doorslaapt, dus kruip ik uit zijn armen. Ik doe wat kleren aan en loop Jasons kamer uit naar de woonkamer. Dave en Madison zitten al in de woonkamer. "Hey." zeg ik gapend. "Goeiemorgen." antwoordt Madison. Dave draait zich half om op de bank en kijkt me aan. "Hey, kunnen jullie de volgende keer wat stiller zijn? Niet iedereen heeft zo'n spectaculair liefdesleven." zegt hij doodserieus. "Dave!" zegt Madison lachend en ze geeft hem een elleboog tussen zijn ribben. "Ik weet niet wat jij hebt gehoord, maar Jason en ik hebben niks gedaan." zeg ik droog terwijl ik ontbijt pak. Ik ken bijna al Jasons kamergenoten, en ze zijn allemaal heel aardig. Er zijn nog een meisje en een jongen die ik niet ken. Volgens de anderen is het meisje niet vaak thuis en als ze dat wel is zit ze op haar kamer. Ik ruim de ontbijtspullen op en loop naar de badkamer om mijn haren te doen. Als ik de badkamer binnenkom schrik ik. "F..... Finn?" stamel ik en ik deins achteruit. De jongen, die zijn tanden aan het poetsen is, kijkt verbaasd opzij. Mijn hart gaat als een razende tekeer en ik voel de tranen alweer in mijn ogen staan. De jongen spuugt de tandpasta uit en spoelt zijn mond. Hij wilt naar me toelopen, maar ik deins nog verder naar achteren. Geschrokken gooit de jongen zijn handen omhoog en zet een paar stappen naar achteren. Ik sta inmiddels in de gang en heb ook Dave en Madisons aandacht getrokken. Jason komt zijn kamer uit gestormd en komt naar me toe. "Wat is er aan de hand?" vraagt hij. "F... Finn." stamel ik met tranen in mijn ogen. Jason draait zich om en ziet nu ook de jongen staan. Hij haalt opgelucht adem en loopt naar de jongen toe. "Kim, dit is Liam. Finns tweelingbroer." zegt hij dan. Volledig in de war en nog steeds geschrokken kijk ik van de een naar de ander. "W.... Wat?" De jongen, die dus Liam heet, loopt naar me toe. "Jep, ik ben Finns tweelingbroer." zegt hij. "Gaat het wel? Zo te zien sta je er niet van te springen dat ik op Finn lijk." zegt Liam er bezorgd achteraan. Jason loopt weer naar mij toe en slaat zijn arm om me heen. "Er is het een en ander gaande op stal...... En Finn maakt daar deel van uit." zegt Jason. "Wat is er gebeurd? Want anders praat ik wel even met Finn, ik weet hoe vervelend hij kan zijn." zegt Liam. Ik haal even diep adem en voel mezelf al wat kalmeren. "Het is niks, laat maar. Sorry dat ik zo deed." Ik voel dat Liam en Jason me allebei aankijken. "Weet je het zeker?" vraagt Liam. "Ja. Kunnen we opschieten Jase? We moeten namelijk nog wel een aantal dingen doen op stal." zeg ik kortaf en ik loop naar Jasons kamer. "Sure." zegt Jason, en hij loopt me achterna. 

POV Jason:

We zijn inmiddels op stal, en het is duidelijk te zien dat Kim nog steeds geschrokken is van vanochtend. Het was misschien ook niet zo slim van me om haar niet te vertellen dat Finns tweelingbroer bij mij in een appartement woont. Inmiddels is ze Dangerous aan het opzadelen, en ook hij voelt haar spanning. Ongeduldig staat hij op de poetsplaats te draaien en zijn oren gaan alle kanten op. Razendsnel zadelt Kim op, veel te snel voor de hengst om het te verwerken. Ik wil haar wel uit het rijden praten, maar het gaat toch niet werken. "Klaar voor?" vraag ik dan maar. Kim knikt en neemt Dangerous mee naar de springtuin. Tijdens het opstappen kon de hengst al nauwelijks stilstaan, en nu loopt hij te drammen onder het zadel. Ik zie dat Kim gefrustreerd de teugels kort houdt, wat de hengst geen kans geeft om weg te rennen. "Laat hem maar aandraven!" roep ik naar haar. Kim geeft been en de hengst springt weg. Al snel laat ze hem overgaan in galop. Dangerous probeert onder haar weg te rennen, maar Kim houdt hem kort. "Neem het parcourtje maar een keer mee!" roep ik met lichte twijfel. De eerste sprong gaat maar net goed, maar bij de tweede sprong schrikt Dangerous van iets. Hij springt opzij en Kim, die al in de verlichte zit zat, vliegt zijwaarts door de sprong heen. De balken vallen op de grond en ik ren op Kim af. Dangerous staat inmiddels al geschrokken aan de andere kant van de springtuin. "Kim! Gaat het?" vraag ik geschrokken en ik kniel naast haar neer. "Ja, niks aan de hand." mompelt ze en ze gaat overeind zitten. "Je gaat niet meer terug op Dange vandaag." zeg ik beslist. Kim kijkt me verontwaardigd aan. "Wat?! Het is mijn paard, dus ik kan er mee doen wat ik wil. Onze balken zijn niet eens van hout, dus zoveel zeer deed het niet." zegt ze boos. Ik zucht even diep. "Dat is niet wat ik bedoelde. Dangerous spiegelt jouw energie. Jij bent gefrustreerd, dus wordt hij dat ook. Hij is niet het standaard manegepaard, Dangerous heeft een verleden en dat weet je. Je kan niet verwachten dat hij de sterren van de hemel loopt als jij je zo voelt." zeg ik. "En je moet nu niet zeggen dat er niks aan de hand is, want het is duidelijk dat wat vanochtend gebeurde een hele impact op je heeft gemaakt." Ik zie Dangerous op ons aflopen. "Ik schrok alleen omdat ik dacht dat het Finn was, voor de rest is er niks aan de hand." zegt Kim vastbesloten. "Dat is het juist. Je schrok omdat je dacht dat het Finn was. Finn loopt hier op stal rond en Dangerous voelt die spanning." zeg ik zachtjes. De hengst staat achter Kim en duwt zacht zijn neus in haar nek. Kim draait zich om en ik zie de tranen in haar ogen verschijnen. "Het spijt me jochie." fluistert ze zacht en ze slaat haar armen om Dangerous' nek. "Laten we het hier maar op houden. We proberen het morgen wel opnieuw." zeg ik en Kim knikt instemmend.