Dangerous (VOLTOOID)

16

POV Kim:

Opgelucht slaak ik een diepe zucht. Ik was blij dat we eindelijk weg konden bij Anastasia. Ik snap dat ze mij niet mag en een crush heeft op Jason, maar ze was nu wel heel vervelend. Dit is de allereerste keer dat ik met Dangerous het erf af ben. De hoeven van de paarden ploffen op de bosgrond. Dangerous danst met aangespannen nek en hoog opgetrokken benen door het bos. Hij heeft dit duidelijk gemist de afgelopen jaren. Ook al is hij zo enthousiast, ik heb niet het idee dat hij zomaar de kop erop gaat zetten en er vandoor gaat. "Waarom was Anastasia ineens zo 'behulpzaam' vandaag?" vraagt Jason zich hardop af. "Geen idee. Toen ik met Dange naar de poetsplaats wilde lopen hield ze me tegen en zei dat ik eerst 'haar' paard stal en toen 'haar' vriendje. En dat ik hier niet zomaar mee weg zou komen." antwoord ik schouderophalend. Jason kijkt me verbaasd aan. "Haar paard? Ze wist niet eens van Dange's bestaan af tot vandaag en tot nu toe ben ik voor hoeverre ik weet niemands vriendje." zegt Jason verontwaardigd. "I know. Ik denk dat ze gewoon jaloers is dat het 'simpele stallenmeisje' ineens een goed paard heeft of zo." zeg ik bedenkelijk. "Wie het eerst bij de sloot is?" vraagt Jason, en met die woorden zet hij Chaser aan tot een galopje. "Kom op jochie, we gaan ze laten zien wie hier de snelste zijn." fluister ik en Dangerous schiet achter Chaser aan.

Al gauw komen we aan bij Jasons geheime plek. We zetten de paarden vast en gaan op het bankje zitten. Genietend sluit ik mijn ogen en laat de zon op mijn gezicht branden. Na een tijdje schraapt Jason zijn keel. Ik doe mijn ogen open en kijk hem vragend aan. "Kim, ik wil je eigenlijk al heel lang iets vragen." zegt hij blozend. "Ik vind je al een tijdje leuk. Maar dan ook echt heel leuk. Ik denk altijd aan je en kijk er altijd naar uit om je de volgende dag weer te zien." zegt hij zacht. "Wil... wil je mijn vriendin zijn?" Verrast kijk ik Jason aan. "Natuurlijk wil ik dat." roep ik. Ik zie Jason opgelucht kijken en hij trekt me naar zich toe. Ik kijk hem even aan en druk dan mijn lippen op de zijne. 

POV Jason:

Na nog een half uur door het bos te hebben gereden, rijden we terug naar stal. We stappen net van de paarden als Kim een berichtje krijgt. Ze kijkt op haar telefoon en ik kijk haar vragend aan. "Het is Laura, ze had nog een dekje voor me liggen." zegt Kim. "Nieuw of gebruikt?" vraag ik, en ik haal nog even een borstel over Chaser heen. "Een nieuwe. Het was een redelijke dure, eentje van Equestrian Stockholm, dus eigenlijk wilde ik hem niet zomaar aannemen. Maar toen begon Laura over dat ze de meeste dekjes toch niet hoeft te kopen omdat ze die gesponsord krijgt van bedrijven. Het dekje is te groot voor haar pony Macho, en ze weet dat ik Dange heb." legt Kim uit. Ineens klikt er iets. "Laura? En haar pony heet Macho? Wacht, wat is haar achternaam?" vraag ik nieuwsgierig. "Henderson, hoezo?" zegt Kim verbaasd. "Ben jij vrienden met dé @lauramacho? Een van de bekendste paardenmodellen van Nederland? Degene met bijna een miljoen volgers op insta en een half miljoen abonnees op YouTube?" vraag ik enthousiast. Kim moet lachen. "Wist je dat niet? Ik dacht dat ik dat al eens had verteld. Laura is al mijn beste vriendin voor hoe lang ik me kan herinneren. We hebben elkaar ook ontmoet via de paarden." legt Kim lachend uit. Ik kijk haar met grote ogen aan. "Mag ik mee?" vraag ik snel. "Natuurlijk, maar niet te erg fangirlen hè." zegt Kim en ze geeft me lachend een duw. "Ik fangirl helemaal niet." zeg ik verontwaardigd. "Nou...." zegt Kim en ze grinnikt. "Oké, misschien een beetje. Zullen we straks op de paarden gaan? Een extra buitenrit kunnen ze vast wel waarderen." zeg ik. Kim knikt. Snel zetten we Chaser en Dangerous op stal en pakken dan een paar pensionpaarden om ze buiten te zetten. 

Als we weer terug naar binnen lopen zie ik Finn bij Dangerous' stal staan. De vorige keer liep het bijna op vechten uit dat Finn en ik bij Dangerous in de buurt waren. Ik voel dat Kim het ook niet fijn vindt. "Er gebeurd niks, dat beloof ik." fluister ik geruststellend. Kim kijkt me even aan en knikt. "Finn, kan je weg gaan voor de stal van mijn paard?" zegt Kim, en ik hoor de spanning in haar stem. Als Finn ons aankijkt spuwen zijn ogen vuur. Hij loopt dreigend op Kim af. Snel ga ik voor haar staan. "Pas op met wat je doet vriend." sis ik zacht. Het scheelt dat ik wat groter ben dan Finn, waardoor ik boven hem uittoren. Finn kijkt mij even aan maar richt dan zijn blik op Kim. "Nu is het misschien nog jouw paard, maar dat beest wordt zo snel mogelijk van mij, kostte wat het kost." zegt hij woedend. Ik kijk Kim even aan en zie de tranen in haar ogen staan. Een verkeerde opmerking en Finn vliegt ons aan. Het liefst zou ik hem een stomp geven, maar in dit soort situaties moet je helaas de volwassene spelen. Ik draai me om naar Kim. "Het komt goed." fluister ik en ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ze glimlacht door haar tranen heen en pakt mijn hand. "Ga weg. En kom niet meer in de buurt van mijn paard." zegt Kim dwingend tegen Finn. Hij kijkt ons zo woedend aan dat ik even denk dat hij alsnog wilt vechten, maar dan draait hij zich om en beent weg. Kim zucht opgelucht en slaat haar armen om mij heen. Ik voel haar snikken en ik aai zachtjes over haar haar. "Het komt allemaal wel goed." fluister ik zacht. "Ik snap gewoon niet waarom hij zo doet. Voorheen deed Finn nooit zo agressief. Ik mis de oude Finn." zegt Kim in mijn nek. "Ik snap je, maar dit is zijn probleem, niet dat van ons." zeg ik. Zo staan we nog een hele tijd in de gang.