Dangerous (VOLTOOID)

25

POV Jason:

Ik moest blijkbaar een nacht in het ziekenhuis blijven, dus hebben we Chasers behandeling verzet naar vanavond. Kim is gelukkig ook blijven slapen. Gisteren zijn Laura, mijn huisgenoten en Gea nog even op bezoek geweest. Finn gelukkig niet, want hem had ik echt een stoot gegeven. Gea vertelde me dat Chaser al de hele dag rondjes staat te draaien in zijn stal, omdat ik natuurlijk gisteren en vandaag nog niet naar hem toe ben geweest. Kim is even wat mensen bellen, en als het goed is komen haar ouders zo. Hun weten nog niet van onze relatie, dus Kim wilt dat ze zo gaan vertellen. Verveeld ben ik aan het wachten op de arts. Hij komt me zo vertellen hoe laat ik naar huis mag. Ik kijk de kamer rond en zie dan een blaadje en een potlood liggen. Ik heb al lang niet meer getekend, maar ik kan het op zijn minst een kans geven. Vol inspiratie begin ik te tekenen. 

Na een uur komt Kim de kamer weer binnen, gevolgd door de arts. Kim gaat naast me zitten en wacht tot de arts wat zegt. "Om vier uur mag je naar huis Jason." zegt hij. Ik kijk op de klok. Het is nu pas half een, dus dat wordt nog even wachten.  Ik knik en de arts loopt de kamer weer uit. "Hoe laat komen je ouders?" vraag ik aan Kim. "Rond een uur of één zeiden ze." antwoordt Kim. Ik hoor de lichte spanning in haar stem. "Hey, het komt wel goed." zeg ik zacht. "Maar wat als ze het niet eens zijn met onze relatie? We werken beide op stal, en dat kunnen we niet voor altijd blijven doen." zegt Kim twijfelend. "Daarnaast weten ze niet eens dat ik Dange heb." voegt ze er zacht aan toe. Verbaasd kijk ik haar aan. "Heb je ze het niet verteld? Je hebt Dange al bijna een half jaar." Kim haalt haar schouders op. "Ik was bang dat ze het niet goed zouden vinden. Dat ik hem zou moeten verkopen. En dat is het laatste wat ik wil." 

Nog geen half uur later klopt er iemand op de deur. De deur gaat open en ik zie een voor mij onbekend koppel staan. "Ha Kim, en Jason neem ik aan." zegt de man en ik knik. "Hoi mam en pap." zegt Kim met lichte zenuwen. De man loopt naar mij toe en steekt zijn hand uit. "David Bruil." zegt hij. "Jason Wilken." antwoord ik en ik schud zijn hand. De vrouw doet hetzelfde. "Emma Bruil." zegt ze. Ze gaan tegenover Kim aan de andere kant van het bed zitten. Kim kijkt me twijfelend aan en ik knik naar haar. "Mam, pap, ik moet jullie iets vertellen." begint ze aarzelend. "Je bent toch niet zwanger?!" zegt Emma geschrokken. Kim schudt snel haar hoofd. "Dat is het niet. Jason en ik hebben een relatie. Al bijna vier maanden." Gelukkig noemt Kim onze break niet, dan was dit waarschijnlijk iets anders gegaan. "Gefeliciteerd!" roept Emma enthousiast. David neemt me in zich op en kijkt me recht in mijn ogen. Een beetje ongemakkelijk kijk ik naar Kim. "Dat is niet alles." zegt ze snel. Vragend kijken haar ouders haar aan. "Ik heb al bijna een half jaar een paard. Mijn eigen paard." zegt ze en ze kijkt haar ouders zenuwachtig aan. Die kijken haar verbaasd aan. "Maar..... hoe? Heb je genoeg geld gespaard om er eentje te kopen?" vraagt David. Kim schudt haar hoofd. "Dangerous was van Gea's vader, hij is een paar jaar geleden omgekomen tijdens een crosswedstrijd. Jason en ik hebben hem stiekem getraind, omdat hij verstopt stond en wij zagen veel talent in hem." Nu kijken haar ouders mij verbaasd aan. Snel gaat Kim verder. "Toen we het aan Gea lieten zien werd ze eerst heel boos en ontsloeg ze me. Een paar weken later stond ze voor mijn deur en heeft ze Dangerous aan me gegeven. Doordat ik op stal werk zijn de stallingskosten minder hoog en zo kan ik hem onderhouden." ratelt Kim. Haar ouders zijn even stil. "Ik weet niet precies hoe ik hier op moet reageren, maar ik denk dat gefeliciteerd het beste is." zegt Emma. Een opgeluchte zucht verlaat Kims lichaam. "En jij Jason? Zit jij ook in de paardenwereld?" vraagt David. "Ik zit in dezelfde situatie als Kim, alleen woon ik met kamergenoten en mijn paard was van mijn ouders." antwoord ik. "Wat vinden jouw ouders ervan?" vraagt Emma. Ik schrik en verstijf. Soms vergeet ik dat niet iedereen van mijn ouders af weet. Kim ziet het en grijpt snel in. "Dat is een vraag voor de volgende keer." zegt ze snel. Ik schud mijn hoofd en haal even diep adem. "Ze hebben het recht om het te weten." zeg ik zacht tegen haar. "Weet je het zeker?" vraagt Kim bezorgd. "We zijn hier niet voor niets beland hè." zegt ze er zacht achteraan. Ik knik en draai me om naar haar ouders die ons verbaasd aankijken. "Mijn ouders zijn twee jaar geleden overleden tijdens een crosstraining met hun paarden. Chaser was mijn vaders paard, hij is de enige overlevende. Ook mijn moeders paard heeft het helaas niet gered." zeg ik zacht. Ik voel meteen tranen in mijn ogen branden. Kims ouders kijken me geschrokken aan. "Jason, wat erg, het spijt me." zegt Emma zachtjes. Ik haal mijn schouders op. "Jullie konden het niet weten." "Je bent altijd welkom bij ons." zegt David. Ik kijk ze dankbaar aan en glimlach even. Al snel veranderd het onderwerp en zijn we in gesprek over van alles en nog wat.

Hey allemaal! Dit hoofdstuk is dus echt merendeel veranderd omdat de vorige ook zo raar was, met allemaal drama. Dat was wat er gebeurde als ik mezelf niet in de gaten hield maar mijn handen vrij liet XD. Veel leesplezier! Xx mij