Dangerous (VOLTOOID)

2.23

POV Jason:

Kletsend met Kim rijd ik de bak rond. Nu het echt koud is buiten, vind ik het niet fijn als ze alleen op Satelliet rijdt. De hengst is nog jong en kan onvoorspelbaar zijn en ik wil absoluut geen risico lopen dat ze er ongezien af valt. Ze mag van mij ook niet meer springen met Satelliet, waar ze het absoluut niet mee eens is. "Ik pas nog maar net in deze rijbroek, het wordt alweer tijd voor nieuwe." zucht Kim. "Of het wordt tijd om te stoppen met rijden." zeg ik met een knipoog. Kim kijkt me even met een dodelijke blik aan en klopt Satelliet op zijn hals. "Zolang hij braaf is en ik zijn rug nog op kom ga ik lekker door." zegt ze. Ik laat King halthouden en stijg af. Kim volgt mijn voorbeeld, en ik zie dat ze lang niet zo soepel meer af stapt. We lopen de binnenbaan uit en meteen slaat de kou in ons gezicht. Het vriest nog net niet, en het zal wel niet lang meer duren totdat het gaat sneeuwen. "Ik heb het nu al gehad met de winter." zucht ik. Kim knikt instemmend en ritst haar jas dicht. Ineens komt er een onbekende auto het erf op rijden. Ik kijk Kim even aan en ze haalt haar schouders op. Er stapt een jonge vrouw uit. Ergens komt ze me bekend voor, maar ik kan mijn vinger er niet op leggen. "Kim, Jason!" roept ze enthousiast. Dan herken ik haar stem. "Daphne?" vraagt Kim verbaasd. Ze komt naar ons toe lopen en het is inderdaad Daphne. "Hoe lang is het geweest? Zes jaar?" zegt ze. Kim vliegt haar om de hals. "Je wilt niet weten wat er allemaal is gebeurd." zegt Kim. "Lang niet gezien." zeg ik met een knipoog en Daphne glimlacht even. "Ik zadel de paarden wel af, ga jij maar met Daphne naar binnen." Kim wilt direct nee zeggen, maar besluit toch maar te luisteren. Ze geeft de teugels aan mij en loopt kletsend met Daphne naar binnen. 

POV Kim:

"Vertel, ik wil alles weten. Maar allereerst, gefeliciteerd! Hoe ver ben je?" zegt Daphne, en ze wijst naar mijn buik. Ik grinnik even. "Ik zit nu op de helft. Het is niet allemaal even leuk hoor, ik heb soms echt zo'n hoofdpijn dat ik mijn bed niet uit kan komen. Gepaard met de enorme vermoeidheid is het paardenleven niet echt een top combi." zeg ik. Ik loop door naar de keuken om wat te drinken te pakken. "Maar hoe gaat het verder? Ik hoorde dat je een paard had?" zegt ze. Ik voel meteen een steek in mijn hart. Daphne was er niet bij toen ik Dangerous kreeg, en heeft alles daarna natuurlijk ook gemist. "Klopt, het paard van Gea's vader." zeg ik. Daphnes kin hangt zo ongeveer op haar knieën. "Dat paard waardoor hij is omgekomen?" vraagt ze. Ik knik en ga naast haar op de bank zitten. "Hij stond achterin de hooischuur. Jason en ik hebben hem samen getraind, super dom natuurlijk. Ik dacht dat Gea mij wel met hem zou laten rijden als ze zag wat hij kon, maar dat had ik dus verkeerd. Ze ontsloeg me op staande voet, waarna Jason en Finn dus steeds meer ruzie kregen op stal. Na een aantal weken kwam ze aan de deur en heeft ze hem aan mij gegeven. Dange was onhandelbaar geworden nadat haar vader was overleden, zelfs zij kon er niks mee." vertel ik. Daphne kijkt me met open mond aan. "Ik heb echt veel gemist. Maar vertel verder, ik zie dat jij en Jason ook meer dan vrienden zijn nu?" zegt ze met een grijns. Ik moet lachen. "Kort nadat ik Dangerous kreeg heeft Jason mij gevraagd om zijn vriendin te zijn. Natuurlijk was er vooraf al het een en ander gebeurd, maar Finn heeft ook enorm zitten stoken en ons een paar keer flink bedreigd." zeg ik. Daphne kijkt me stomverbaasd aan. "Niet waar. De Finn waar wij het altijd zo gezellig mee hadden?" Ik knik. "Nadat Jason bij ons kwam werken sloeg hij helemaal om. Hij is zelfs zo ver gegaan dat hij ervoor gezorgd heeft dat Chaser niet meer bereden kan worden. Op een gegeven moment heeft Jason me verrast met dat we hier gingen wonen, mijn beste vriendin Laura woont hiernaast. En nu wonen we hier al een jaar of vijf denk ik." leg ik uit. Daphne blijft even stil. "Wauw, dat had ik nooit verwacht van Finn. En nu? Heb je nog wel eens last van hem?" Ik schud mijn hoofd. "Gelukkig maar. Maar je snapt natuurlijk wel dat ik nu wel benieuwd ben naar die ontembare hengst van je." zegt Daphne lachend. Meteen veranderd mijn blik. "Dangerous is er niet meer. Hij is nu al meer dan een half jaar spoorloos verdwenen. Het enige wat we weten is dat hij via de ex van Laura is ontvoerd, maar tot op de dag van vandaag ontbreekt nog steeds elk spoor van hem." zeg ik zacht. Meteen voel ik weer tranen opkomen. Het hardop uitspreken breekt nog steeds mijn hart. "Oh Kim wat erg zeg." zegt Daphne en ze slaat haar armen om me heen. Als ik weer wat gekalmeerd ben maak ik me los uit Daphnes armen. Ik veeg mijn wangen droog en probeer mezelf wat op te vrolijken. "Maar genoeg over mij, hoe gaat het met jou?" vraag ik aan Daphne. Ze haalt haar schouders op. "Het gaat wel. Nadat ik ben verhuisd ben ik op een andere stal gaan werken. Zij zijn op een gegeven moment failliet gegaan waardoor ik daar weg moest. Daarna heb ik eigenlijk niet veel meer in de paarden gedaan. Ik heb een tijdje nog een paard bijgereden, maar heb uiteindelijk besloten weer terug te verhuizen naar hier. Ik huur een appartement hier in de buurt en ben ondertussen op zoek naar een baan." zegt ze. Ineens voel ik een idee opkomen. "Hoe zou je het vinden om hier te werken?" vraag ik. Daphne kijkt me verbaasd aan. "Meen je dat?" Ik knik enthousiast. "Ik kan binnenkort toch geen stalwerk meer doen. Jason en Laura doen al veel, maar hun hebben ook nog andere dingen om te doen. Als ik uiteindelijk ook niet meer kan rijden mag je van mij ook wel Sat bijrijden als je klikt met hem." Daphne weet niet wat ze moet zeggen. Ik kijk haar vragend aan. Dan gaat haar blik van verbaasd naar blij. "Natuurlijk wil ik dat!" zegt ze. Jason komt ondertussen ook binnen. "Nou Jase, ik heb mijn vervanger gevonden voor de komende tijd." zeg ik. Jason kijkt even verbaasd van de een naar de ander, maar dan valt het kwartje. "Nou Daphne, welkom in ons team!" zegt hij met een grijns.

POV Jason:

Ik moet toegeven dat het heel slim was van Kim om Daphne te vragen. Nu hoeven we niet alles zelf te doen, maar we hoeven ook geen wildvreemde aan te nemen. Ik moet zeggen dat ik Daphne wel gemist heb. Ik heb natuurlijk niet lang met haar gewerkt, maar wanneer ze er was, was het wel erg gezellig. Ook zorgt dit ervoor dat ik me niet constant zorgen hoef te maken over Kim. "Zullen we je eerst even een rondleiding geven?" zegt Kim, wat me uit mijn gedachtes haalt. Daphne knikt. "Ik ben heel benieuwd wat jullie hebben opgebouwd hier." zegt ze. Samen met Kim en Daphne loop ik naar buiten. Kim verteld van alles over onze stal, en ik hoor hoe trots ze eigenlijk is op alles. Ik zie Laura naar buiten komen en loop naar haar toe. "Wie is dat?" vraagt Laura. "Daphne, zij werkte met ons bij Gea, maar is toen verhuisd. Nu is ze weer terug en heeft Kim haar aangeboden hier te komen werken en straks ook Sat te rijden als ze het zelf niet meer kan." zeg ik. Laura knikt goedkeurend. "Mooi zo, dan hoeven we er zelf ook niet constant achteraan te zitten dat ze rustiger moet doen. Straks heeft ze geen excuus meer om niet op de bank te liggen." zegt Laura lachend. Samen lopen we richting Kim en Daphne. "Daphne, dit is Laura. Laura, dit is Daphne." zeg ik. Ze stellen zich aan elkaar voor en met zijn allen lopen we de pensionstal in. Kim verteld van alles tegen Daphne terwijl Laura en ik de paarden hooi geven. "En, wat vind je ervan?" hoor ik Kim vragen. "Super gaaf, jullie hebben het goed voor elkaar hier." zegt Daphne, en ik voel mezelf glimlachen. Soms vergeet ik hoe goed we het eigenlijk hebben hier. Al snel neemt Daphne afscheid. Ze beloofd dat ze van de week nog een keer terug komt voor het contract, en met een cadeautje voor de baby. Daphne is net vertrokken, als Kim gebeld wordt. "Hallo, met Kim Bruil?" zegt ze vragend. Dan slaat ze haar hand voor haar mond. "Sorry, helemaal vergeten, we komen er nu aan." zegt ze en ze hangt op. "We hadden vandaag een echo staan, ik was het helemaal vergeten! Ik dacht dat het volgende week pas was!" zegt Kim geschrokken. "Komt goed, ga jij je snel omkleden, dan pak ik de auto alvast." zeg ik geruststellend. "Je bent de beste." zegt Kim en ze drukt een zoen op mijn wang. 

Ik zeg je eerlijk, het meeste van dit boek is echte pure improvisatie haha. Tuurlijk heb ik een rode draad met "canon events", maar de rest is echt on the spot bedacht. Ik heb nu het volledige boek doorgelezen en hier en daar aangepast, dus excuses voor de honderdduizend meldingen die jullie waarschijnlijk hebben gehad :'). Nog even en dan komt het einde van het boek er aan.....