Dangerous (VOLTOOID)

22

POV Jason:

Ik heb vannacht nauwelijks geslapen. Ik maak me zoveel zorgen om Chaser. Het liefst zou ik nu meteen de dierenarts bellen, maar ik heb er gewoon het geld niet voor. Ik draai me om en zie op de wekker dat het pas vijf uur is. Ik ga er vanuit dat ik toch niet meer kan slapen, dus kleed ik me aan. Zo stil mogelijk pak ik wat te eten en fiets dan snel naar stal.

Als ik op stal aan kom liggen de meeste paarden nog. Ook Chaser ligt nog, wat niet een heel goed teken is. Dan merk ik pas dat Dangerous' stal nog steeds leeg is. Kim is gisteren dus niet teruggekomen. Ik begin me wel meer zorgen te maken of er niet iets gebeurd is. Snel zet ik die gedachte uit mijn hoofd. Ze redden het wel, plus ze zijn samen. Als ik Chasers been zie schrik ik. Het is nog dikker dan gisteren. "Hey Chase." fluister ik. De hengst tilt zijn hoofd op en antwoordt met een zachte hinnik. Ik ga naast hem zitten en aai in gedachten over zijn hals. Zonder dat ik het door heb val ik langzaam in slaap.

POV Kim:

Dangerous en ik hebben uren achter elkaar rondgereden, totdat ik ineens bij Laura's huis uitkwam. Ik heb bij haar geslapen en Dangerous stond vannacht in een van de overige boxen. Ik zie op de klok dat het al half tien is en sta op. Laura heeft de paarden waarschijnlijk al gevoerd. Ik loop de stal in en zie dat Dangerous inderdaad al staat te eten. "Hey jochie, ga je mee? Dan gaan we weer terug." zeg ik tegen hem. Dangerous antwoordt met een hinnik. "Goeiemorgen, heb je nog even kunnen slapen?" hoor ik ineens achter me. Ik draai me om en zie dat Laura en Macho achter me staan. Macho heeft alleen een neckrope om, en staat rustig naast Laura te doezelen. Ik haal mijn schouders op. "Een beetje." "Ik en Macho rijden een stukje met je mee naar stal, aangezien ik toch maar kort getraind heb en een buitenritje altijd leuk is." Afwezig knik ik. Mijn gedachtes blijven maar naar Jason en Chaser gaan. Een gescheurde pees is een van de ergste dingen die een paard kan overkomen. "Kim, niet te veel inzitten over Chaser." zegt Laura alsof ze mijn gedachtes kan lezen. "Het komt wel weer goed." Ik glimlach en doe Dangerous zijn halster om. Ik stap op en samen rijden Laura en ik het erf af.

Als we aan het einde van het bos zijn aangekomen nemen we de paarden weer van galop naar stap. "Ik hoop dat het wel weer goed komt tussen mij en Jason. Chaser is niet bepaald lichtgewond en de kosten zijn vrij duur, en Jason denkt dat het allemaal mijn schuld ik. Ik weet zeker dat ik ze naast elkaar heb gezet!" zeg ik. "Kon je Jason maar bewijzen dat het niet jouw schuld is." zegt Laura. Ik knik. We laten de paarden weer overgaan in een sukkeldrafje. Door het ritmische geluid van de paardenhoeven kalmeer ik al iets. Ik ontspan mijn benen en laat de 'teugels' losjes hangen. "Ik ga weer terug. Schat, laat Jason gewoon even tot bedaren komen, ga hem niet pushen om het je te vergeven of om je te geloven. See ya!" roept Laura terwijl ze Macho omdraait. "Dank je, doei!" roep ik terug. Ik laat Dangerous overgaan in een soepele galop en rijd weer richting stal.

POV Jason:

Als ik wakker word zie ik dat Chaser probeert op te staan. Het gaat met veel moeite, aangezien hij geen gewicht op zijn pijnlijke been wilt zetten. "Rustig maar jochie." zeg ik en snel sta ik op. Ik probeer de hengst zo veel mogelijk te ondersteunen, wat nog knap lastig is. Als Chaser eindelijk weer op vier, of eigenlijk drie, benen staat slaakt hij een diepe zucht. Ik schuif het halster om de oren van de hengst en neem hem mee naar de poetsplaats. "We gaan even je been koelen." zeg ik zachtjes. Moeizaam strompelt Chaser achter me aan. Ik heb de hengst net vastgezet als zijn oren ineens naar voren gaan. Ik hoor het geluid van hoeven en weet dat het Dangerous en Kim zijn. Als ik Kim zie schrik ik. Haar gezicht is spierwit, haar ogen zijn duidelijk rood van het huilen en het lijkt alsof ze dagen niet geslapen heeft. Zodra onze ogen kruisen gaat mijn blik naar koud. Ik zie dat het Kim kwetst, maar het is haar schuld dat mijn paard nu gewond is. Ik pak de slang en zonder verder nog aandacht aan Kim te besteden begin ik met Chasers been koelen.

Na een half uurtje koelen is Chasers been al een stuk minder dik. Kim is direct naar huis gegaan nadat ze Dangerous op stal heeft gezet, wat wel een opluchting is. Ik ben bang dat ik het haar meteen had vergeven als ze nog langer was gebleven en duizend maal haar excuses aanbood. Ik neem Chaser weer mee naar stal en zie dat hij nu ook iets makkelijker loopt. Ik aai de hengst nog een keer over zijn hals en ga dan zelf ook naar huis.