Dangerous (VOLTOOID)

2.10

POV Jason:

Kim heeft nu sinds een week het rijden weer opgepakt. Ze rijdt af en toe op King, maar vaak pakt ze Wimbley. Aangezien ik de les indeling maak, heb ik daarom besloten dat Wimbley alleen nog maar met Nova in de les loopt, omdat hij anders wel heel veel moet werken. Ze wilt nog steeds alles van Dangerous weg doen, behalve mijn vaders tuig gelukkig. Ik probeer haar over te halen het te houden, maar het is niet makkelijk. Ik klop King op zijn hals en laat de teugels vieren. We hebben even kort en licht getraind, omdat de wedstrijden er ook weer aankomen. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het ook pas half elf is. Kim is nog niet bij de paarden geweest, maar sinds drie dagen heeft ze weer last van de misselijkheid. Nog steeds weet niemand dat ze zwanger is, behalve haar ouders en Laura. Het is nu wel lastiger om me niet te verspreken, daarom heb ik me ook al een flink aantal keer eruit moeten lullen. Over ongeveer twee weken hebben we de eerste echo, wat betekend dat we het ook aan iedereen bekend gaan maken. "Ho maar King." zeg ik, en de hengst staat meteen stil. Ik spring van zijn rug en loop met de hengst de bak uit. Meteen komen er drie andere ruiters de bak in. Veel jongere ruiters durven niet tegelijk met mij te rijden, voornamelijk omdat King een hengst is. King is hartstikke lief en vrij rustig, dus het zou makkelijk moeten kunnen. Ik loop met de hengst naar stal en verwissel zijn hoofdstel voor een halster. Snel haal ik het zadel van zijn rug en ruim de spullen op. "Sorry jochie, vandaag geen wei. Morgen weer." zeg ik, en ik zet de paddock open. Lize kwam wat later vandaag, dus Chaser staat nog buiten. Ik pak met een zucht de kruiwagen en begin aan het uitmesten van de stallen.

POV Kim:

Dit is het misselijkste dat ik tot nu toe ben geweest. Alles wat ik eet komt er meteen weer uit. Met een zucht ga ik weer op de bank zitten na het zoveelste tripje naar de wc. Ik ben ondertussen aan het kijken naar paarden. Er staan er al een aantal op mijn lijstje waarbij ik wil gaan kijken. Ineens zie ik een paard dat meteen mijn aandacht trekt. Op de foto staat een koffievos zonder aftekeningen, alleen een wit voetje. Waarom dit paard mijn aandacht trekt weet ik niet. Ik klik op de advertentie en meteen komt alle informatie naar boven. 

Satelliet
Trakehner
Hengst
5 jaar
1,72m
Springgefokt

Nu snap ik waarom hij mijn aandacht trok. Hij lijkt enorm op Dangerous. Ik twijfel even, maar besluit dan de eigenaar een bericht te sturen. Misschien kunnen we vandaag wel gaan kijken. Al snel krijg ik een berichtje terug of ik wil bellen om een afspraak te maken. Met lichte kriebels in mijn buik pak ik mijn telefoon en bel het nummer.

Gelukkig kunnen we vanmiddag al bij het paard gaan kijken, dus ben ik me nu aan het aankleden. Ondanks dat je mijn buik nog niet ziet, mijn broeken beginnen wel strakker te zitten. De misselijkheid is gelukkig al wat weggetrokken. Ik loop naar buiten op zoek naar Jason. Al snel vind ik hem bij de manegepony's. "Hey stallenjongen." zeg ik lachend als ik zie dat hij de stallen aan het uitmesten is. "Hey, wat doe jij dan hier?" vraagt Jason nadat hij me een kus heeft gegeven. "Ik heb een paard gevonden. We kunnen vanmiddag gaan kijken." zeg ik. Jason kijkt me vragend aan. "Voor...?" "Mij. Ik weet dat het redelijk snel is, maar dit paard trekt mijn aandacht op een bepaalde manier. Een beetje zoals Dange ook deed." zeg ik zacht. "Ik vind het prima. Je moet doen wat voor jou goed voelt." zegt Jason. Ik glimlach en kijk op mijn telefoon. "Over anderhalf uur heb ik afgesproken. Moet je King nog rijden?" Jason schudt zijn hoofd. "King heb ik vanochtend al gedaan. Ik moet nog drie stallen en dan ben ik klaar." zegt hij. "Als jij dit afmaakt mest ik de wei van de pony's uit." zeg ik. Jason knikt en gaat verder met uitmesten. Ik loop naar de mesthoop, pak een kruiwagen en loop dan met een schep door naar de weide. 

We zijn bijna bij het paard, en de zenuwen spelen toch wel een beetje op in mijn buik. We hebben de trailer niet achter de auto, omdat ik niet direct wil kopen. Al snel rijdt Jason een groot terrein op. Links staat een groot stallenblok en rechts nog een groot gebouw, waarschijnlijk de rijbaan. Op de parkeerplaats worden we al opgewacht door een vrouw niet veel ouder dan wij. We stappen uit en stellen ons voor. "Ik ben Judy, ik train de verkooppaarden hier. Jullie komen voor Satelliet neem ik aan?" zegt de vrouw. Ik knik. "Lopen jullie maar mee, dan zal ik laten zien waar hij staat." zegt ze. Jason en ik volgen haar terwijl we langs een groot stallenblok loop. Ik kijk verwonderd naar alle paarden die er staan. Het zijn voornamelijk sportpaarden, maar ook een aantal ronde merries. Fokmerries, ga ik vanuit. Al snel komen we bij de stal van Satelliet aan. Stomverbaasd kijk ik naar het paard. Dit is bijna een exacte kopie van Dangerous, maar een ander kleurtje. "Dit is Satelliet, een vijfjarige hengst." zegt Judy. Bij het horen van zijn naam kijkt het paard op en steekt zijn hoofd over de staldeur. "Hey jongen." zeg ik zachtjes terwijl ik de hengst aai. "Ik zal hem even voor rijden, daarna kan jij erop als je dat wilt." zegt Judy. Ze haalt Satelliet uit zijn stal en al snel is hij opgezadeld. Judy neemt de hengst mee en stapt op. Ze rijdt hem even voor met wat simpele dressuur oefeningen en een laag sprongetje. De hengst vliegt met een meter extra over de hindernis heen. "Hij is nog erg groen, dus best wel naar je hand te zetten. Hij kent de basis, maar daar blijft het bij." zegt Judy. "Wil je een stukje proberen?" Ik knik en zet mijn cap op. Judy helpt me met opstappen, en gaat daarna bij Jason staan. "Hij kan je wat uittesten, maar als je even duidelijk tegen hem bent loopt hij heerlijk." roept ze vanaf de bakrand. Ik knik en laat de hengst wegstappen. Ik ben zo in de war. Dit paard lijkt zo erg op Dangerous. Dezelfde verende gangen, dezelfde lichaamsbouw. Al snel is al mijn focus op Satelliet gericht.

Met een soepele galop loopt de hengst de bak rond. Ik heb net een paar sprongetjes meegenomen, en dat deed hij geweldig. Natuurlijk moet hij nog verder groeien in training, maar hij is ook nog jong. Ik bereid me voor op de volgende sprong, als ik ineens een paar woorden uit het gesprek tussen Jason en Judy opvang. "..... zoon van Black Arrow....." hoor ik Judy zeggen. Ik schrik en verstijf in het zadel. Verward remt Satelliet af, maar het is al te laat. We zijn al te dicht op de sprong, dus de hengst wijkt af naar links. Ik vlieg zijwaarts van zijn rug door de sprong heen. Gelukkig zijn het plastic balken, maar de grond is helaas niet zo zacht. "Kim!" roept Jason geschrokken en hij rent op me af. Ik zit alweer rechtop, zo veel pijn deed het gelukkig niet, en kijk hoe Judy Satelliet weer vangt. "Gaat het?" vraagt ze bezorgd als ze met de hengst naar me toe komt. Ik knik en Jason helpt me overeind. "Zoon van Black Arrow? Wie is de zoon van Black Arrow?" vraag ik meteen. "Hij." zegt Judy en ze klopt Satelliet op zijn hals. Dat verklaart alles. Volgens mij hebben Jason en ik allebei dezelfde blik op ons gezicht, want Judy kijkt ons vragend aan. "Is er iets?" "Dangerous, of Black Arrow, was mijn paard." zeg ik. Nu kijkt Judy ons weer verbaasd aan. "Echt waar? Wat erg dat hij weg is, jullie zullen het vast niet makkelijk hebben." zegt ze. Ik knik. "Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk, ik hoop dat hij ooit weer boven water komt, maar ik kan niet constant blijven wachten. Daarom heb ik toch maar besloten om naar een nieuw paard te gaan zoeken. Dange is nu al ruim drie maanden weg, de kans dat we hem vinden wordt steeds kleiner." zeg ik, en ik voel de tranen alweer branden. Judy knikt begrijpelijk. "We hebben Satelliet al sinds hij veulen is, samen met zijn moeder, en ik wilde altijd zijn vader al ontmoeten. Zijn lieve karakter heeft hij zeker niet van zijn moeder." zegt ze lachend. Ik glimlach even. Satelliet duwt zacht zijn neus tegen me aan. "Je hebt inderdaad het karakter van je vader jochie." zeg ik tegen hem. "Ik twijfelde heel erg of ik Satje wel wilde verkopen. Ik wilde net zijn advertentie eraf halen toen jullie belden." zegt Judy. "Het lijkt me fijn voor hem als hij bij jullie terecht kan. Zo niet, blijft hij als nog. Als jullie geïnteresseerd mogen jullie altijd nog een keer komen kijken." Jason en ik bedanken haar en lopen dan weer terug naar de auto. Met een zucht laat ik me in de stoel vallen. "Geen wonder dat hij mijn aandacht zo erg trok." zeg ik. Jason knikt. "Ben je voor de rest wel oké?" vraagt hij lichtelijk bezorgd. "Waarschijnlijk heb ik morgen alleen spierpijn, maar voor de rest voel ik niks." zeg ik. "Maar?" Jason kijkt me vragend aan. "Ik wil er wel eerst goed over nadenken, omdat ik toch wel een dubbel gevoel heb, maar als ik er een ga kopen wordt het waarschijnlijk deze." zeg ik. Jason knikt begrijpend. "Dan is Dange's stal eindelijk niet meer leeg." zegt hij. Mijn gezicht betrekt even. "Eigenlijk..... ben ik van plan om mijn nieuwe paard bij de pension te zetten. Ik heb nog liever dan Dange's stal wordt gebruikt als opslag dan dat er een ander paard in komt te staan." zeg ik zacht. "Je hebt nog alle tijd om erover na te denken. Je hoeft niet nu al een beslissing te maken." zegt Jason. Ik knik en dwaal al snel weer af. 

POV Jason:

Ik moet nog steeds even beseffen dat Satelliet een zoon was van Dangerous. Kim en ik hebben de hengst expres niet als dekhengst gebruikt, omdat mensen dan vaak een veulen fokken om meteen door te verkopen. Waarschijnlijk is Satelliet gebeurd toen Dangerous van Gea's vader was. Zouden er meer nakomelingen zijn? Ineens fluit iemand op zijn vingers dat mij uit mijn gedachtes haalt. Ik kijk om me heen, en Laura staat bij de bakrand. Ze schudt even met haar hoofd en wijst dan richting mijn ruiters. De ruiters draven braaf rondjes om me heen. "Jullie mogen een volte inzetten. Let goed op dat je genoeg ruimte hebt en niet iemand anders afsnijdt." roep ik door de bak. Ik voorkom altijd dat de ruiters in een lijntje achter elkaar rijden, omdat de ruiters maar ook de pony's daar lui van worden. Nu moeten ze ieder voor zich opletten en nadenken. De vijf ruiters maken een volte en rijden daarna weer rechtuit. Ik geef mezelf geen kans meer om af te dwalen en focus me op de ruiters. 

Ben ik weer na iets van een maand haha. Ik ben heel druk geweest met school en mijn eigen paarden, dus bijna geen tijd gehad om te schrijven. Ik probeer wel elke keer als ik een beetje motivatie heb iets te schrijven, maar het is lastig omdat ik niet zo goed weet wat ik nog kan schrijven om het boek echt spannend te houden. Natuurlijk zijn hoofdstukken als deze, waar Kim dan bijvoorbeeld valt, makkelijker te schrijven dan een hoofdstuk waar vrij weinig gebeurd XD. Anyways, dat was het weer voor nu xx

29-7-2023: sommige momenten komt mijn autisme wel heel erg door merk ik :') overdreven situaties en dingen uitleggen alsof ik voor een stel kleuters schrijf, terwijl dat helemaal niet nodig is haha