Son Oyun

57

O zaman Sera'ya Merhaba diyelim mi?

Bu bölüm kendisine pek çok rastlayacağız da ❤️

🏀🏀🏀

Ertesi gün..

Dün Ali'ye şirinlikler yaparak biraz yatıştırmış sonra antrenmana gitmiştik. Çocuğun dilediği özrün samimi olmadığını söyleyip durmuştu. Allah'tan antrenmanı beraber yapmıştık da oyunumuza odaklandık.

Antrenmandan kız takımı olarak erken çıkmış ve saat 11 olmadan hepimiz uyumuştuk. Sabah da saat 10'da maça çıkmış ve ilkine göre daha rahat bir galibiyet almıştık. Ali de maçı 3'te olmasına rağmen erkenden uyanmış Kaan hocanın yanına geçmişti. 2 gün önce yapılan sürprizin etkisi hâlâ üzerimdeydi. Ali'ye her baktığımda babamı, Meriç'i filan görüyordum sanki. O da maç boyunca bana odaklanmış her fırsatta cesaret vermişti.

Maç 70-54 bittiğinde baya keyifliydim. Bizden sonra eski okulumun kız takımı maça çıkacak ve kazanırlarsa yarın yarı final oynayacaktık. Ben maç sonu giyindikten sonra, Ali'yle el ele tribüne geçmiştik. Maçı izleyecektik. Bu maçtan sonra da Aliler maça çıkacaktı. Saat yaklaşana kadar yanımdan bir saniye bile ayrılmayacağını söylemişti.

Bu halleri beni o kadar güldürüyordu ki..

Maç başladığında eski okulumun erkek takımı da karşı tribünde yerini almıştı. Dün ki çocuğu Ali'nin bakışları sayesinde görmüştüm resmen. Öyle bir bakıyordu ki baktığı yerde çocuk direk gözüme çarpmıştı. Gülerek elimi yanağına koymuş ve yüzünü kendime çevirmiştim.

''Ali sevgilim olduğunu bile bile bir şey yapacak hali yok özür de diledi. Artık öldürecek gibi bakmasan mı?''

''Öldürecek gibi bakmama rağmen sana bakıyor.. Eceline susadıysa ben ne yapayım sevgilim?..''

Gergin gergin söylediklerinin üzerine başımı omzuna koydum.

''Rakibimiz belli olacak boşver. Bak başlıyor..'' deyip maça odaklanması için çırpındım. Cık cıklayarak önüne döndüğünde maç başlamıştı.

🏀🏀🏀

Ali maçının başlamasına bir saat kala takımın yanına geçti. Eski okulum maçı almış yarın ki yarı finalde rakibimiz olmuşlardı. Heyecanlandırmıştı bu durum beni. Ayrılırken maçlarda başarılar demiştim.

Allah'ım duamı geri alıyorum. Yarın başarılı olmasınlar biz alalım maçı. AMİN.

Sera maçı izlemek için yanımda kalmıştı. Pınar biraz bitkin hissettiği için hemen odasına gitti. Hastalanma ihtimaline karşı hemen tedbir almak istemişti. Koçum benim. Hastalanırsa yarın ne yapardık? Takım iyiydi de Pınar'sız olmazdı. O da hiçbir şeyi riske atmak istemiyordu.

''Ne diyorsun yarın alır mıyız İrem?''

Sera'nın sorusuyla gülümsedim. ''Alacağız tabi ki. Buradan 1. döneceğiz..''

İnancıma sağlık...

Söylediklerim Sera'yı da gülümsetmişti. Maç başlayana kadar muhabbet etmiştik. Laf dönüp dolaşıp üniversite hayallerimize geldiğinde Sera açıklama yaptı.

''Bazıları doğar doğmaz karar veriyor resmen ne olacağına.. Sonra hep onun için uğraşıyor.. Ben 11.sınıfım daha kararımı yeni verdim. Ondan da emin değilim yani.''

Sera'nın istediği bölümü bilmiyordum. Açıklamasından sonra heyecanla sordum. ''Ne düşünüyorsun peki bölüm olarak?''

''Konservatuar..''