12 - Lina

867 82 6
                                    

"Lucas doe niet zo gek man." Lachtte ik naar hem. Hij stak zijn tong uit naar me en rende het koude water in. Die jongen is zo gek als een deur. "Lina liefje komt nou." Zei hij. Maar ik schudden mijn hoofd. "Veelste koud." Lucas kreeg een rare glinster in zijn ogen waardoor ik wist dat ik moest gaan rennen. "Kom hier prinsses." Lachtte hij. Maar ik rende hard door tot dat ik mezelf liet vallen, en Lucas boven me hing. Hij kuste me. En het voelde zo goed.

Ik schrok wakker. Had ik nu echt net over Hemmings gedroomt. Lina je zou dat niet meer doen. Helaas, alles was binnen een week verandert. Michael en ik praten niet meer. Lucas zat achter mijn kont aan met zijn aan hanger Calum. Zo vervelend. Ik nam een douche, en ontspannde even. Veelste snel was ik klaar met douchen. En moest ik er alweer onder uit. Snel kleden ik mezelf aan. En doe mijn lange lokken in een vlecht make-up op. En zo kon ik wel weer voor de dag komen. Snel maak ontbijt voor mezelf en ga op de bank zitten. Niet veel later ga Michael's door open. Maar hij kijkt me niet eens aan. L u l.

Het was vrijdag, dat betekend bijna weekend. Dan lekker even feesten en niet denken aan die f u c k Michael. "Miss venderwaal op letten." Zei Mevrouw Marin. "Ja mervouw sorry." Zei ik en ik kijk naar de cijfers die ze allemaal op schrijft. Wiskunde niet was niet beste vak dat wist ik wel. "Kan iemand mij helpen?" Vroeg mervouw Marin. Een jongen hele achter in de klas stak zijn hand op. Ik wist niet eens hoe hij heete. "Kom maar meneer Brooke." Zei ze. Hij loop naar het bord toe en alles was zo ingevult en klaar. We bespraken nog het was. En het pauze. Helaas regend het, en dus moest ik hard gaan rennen wilde ik niet nat worden. Niet dat dat mij nou echt boeiden. "Lina loop nou eens door." Zei de jongens die mervouw Marin Brooks noemde. "Maak ik zelf wel uit." Snauwde ik. Hij lachte. "Prinsess is met het verkeerde been uit bed gestapt." Boos keek ik hem aan. "Ik weet niet eens wie jij bent man." Spuugde ik naar hem. "Chester Brooks." En met die woorden liep hij opeens door.

Ik had geen ap van mijn eten door mijn keel gekrijgen, de laatste tijd was het en dan maar uit kotsen op de wc. Niet dat dat gezond was of zo. Maar ik moest dat gewoon doen. "Lin gaat het wel?" Lisa had me al een paar keer bezorgd aan gekeken. "Ja ja niks ergs gewoon geen honger." Zei ik in de hoop dat ze me geloofde. We hadden een nieuw meisje bij ons in de groep Angelica. Ze was wel aardig, alleen begreep ik niet wat ze in onze groep deed. Ze is zo rustig en houd helemaal niet van stappen. "Welke les heb je?" Vroeg ze aan mij wanneer de bel alweer geweest was. "Uhh tussen uur." Ze lachtte. "Ik ook." We praten of ditjes en datjes en ik had een nieuwe vriendin erbij. Ik mocht haar wel.

College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu