College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015

41- Lina

Mijn buik geroeide steeds harder. En ik voel me steeds zenuwachtiger worden wat het nu precies word. Ik weet dat het niet goed voor het kindje is. Maar soms kan je er gewoon niks aan doen. Ik kijk naar Mam en Blaine. Die twee zijn door deze gebeurtenis dichter naar elkaar toe geroeid. Daar ben ik zo blij mee. Ik weet nog wel dat ze vroeger altijd ruzie maakte, wie nou Jake een fles mocht geven. Of als ik weer iets verkeerds gedaan had wat ze zouden doen. Je zou bijna denken dat Blaine onze vader is. Maar helaas en gelukkig is dat niet zo maar is hij mijn grote broer. Ze kijken nu naar mijn en glimlachen. 'Is het Leuk Lin?' Vraagt Blaine. Ik knik. 'Echt wel.' Blaine lacht en schud zijn hoofd. 'Jij bent gek.'
'Kom je daar nu pas achter.' Ze komen beiden naast me zitten. 'Zullen we een filmpje kijken?' Ik knik. 'Ja leuk, Divergent?' We zijn het er allemaal over eens. Deze film had ik wel zeker al tien keer gezien. En toch verveelt hij nooit. Ma en Blaine hadden deze nog nooit gezien. Dus ze moesten het echt wel kijken ik vind het een van de beste films tot nu toe. 'Lin zit nou eens stil.' Moppert Blaine als ik weer heen en weer wiebel. 'Ja ja kijk nou maar.' De film werd een beetje spannend voor mama dan. Blaine leek het wel leuk te vinden al dat vechten maar zelfs de relatie van Four en Tris. Ze waren anders zeker anders. Heel anders dan Christina en Will. Nu moest ze haar beste vriend vermoorden. Will. Ik vind dit nog steeds erg en als het gebeurd is huil ik met Tris mee. Ik voel de ogen van mam en Blaine maar ik blijf kijken naar de film.

'Je had gelijkt Lin, het is een goede film!' Zegt Blaine en hij knuffelt me. Ik lach. 'Ja dat weet ik ook wel.' En ik steek mijn tong uit. De bel gaat en ik zou niet weten wie het zou zijn. Niemand had met me afgesproken. Ik draaide me om en zag de moeder van Lucas staan. 'Lina.' Verbaast kijk ik naar haar van de week was ze ook al hier met Ash Cal en Lucas. 'Hallo.' Ik wist niet goed wat ik tegen haar moest zeggen. 'Kan ik met je praten?' Ik knik en we lopen naar mijn kamer. 'Zeg het eens.' Ze kijkt mijn kamer rond, en gaat dan op mijn pc stoel zitten.
'Ik wil je om een gunst vragen.' Ik kijk haar niet begrijpend aan. 'Gunst waarom?' Ze zucht.
'Jij hebt alles voor mijn Lucas vermoord door jou gaat het slecht met hem.' Begon ze. 'Je krijgt van mijn tien duizend euro en dan laat je Lucas met rustig.' Ik schud mijn hoofd. 'Mijn huis uit.' Mompel ik. Ze kijkt me vals aan. 'Pak de tienduizend aan of ik laat je vallen.' Maar dan gaat mijn kamer deur open. 'Ik wil dat je gaat nu.' Schreeuwt mama bijna. De moeder van Lucas kijkt nog vals naar me en dan val ik in een huil bij mama in haar armen.