College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015

19 - Lina.

Ik opende mijn ogen en schrok op. Ik lag tegen Michael aan met het vest die ik ooit aan Lucas geven had. Ik keek om me heen en zag dat ik als eerste wakker was. Niemand was weg of gewond. Hoopte ik. Zoals het er uit zag was iedereen er gewoon nog. "Hey." Fluisterde Michael. Ik glimlachte even. "Hey." We keken naar de rest die nu ook rustig aan het wakker worden waren. Ze waren allemaal aan het zuchten toen ze zagen dat het geen droom was. "Shit." Had Calum gefluisterd. En Ashton keek rond met grote ogen. Lucas leek alleen mij in de gaten te houden. "Ik dacht dat ik het gedroomt had." Zei Sasha. Ik keek haar even aan en schudden mijn hoofd. "Was het maar zo." Na een tijdje lopen te hebben kwamen er achter dat we verder het bos in liepen wat we juist nu net niet wilde.

"We hadden ons mobieltje moeten meenemen." Zuchtte Calum als we weer terug zijn op de plek waar we geslapen hebben. "Ik wil terug naar Brandon." Jammerde Sasha. Ik draaide me om en ging voor haar staan. "Als je nou eens op houd met je gezeur. Het helpt ons niet als je steeds blijft zeuren, mijn voeten doen pijn. Ik mis haar, en ik mis die. Duw het maar even in je kont, je komt hier niet zomaar weg." Spuugde ik. Sasha keek me aan met groten en ze kreeg tranen in haar ogen. "Jij bent een vreselijk." Fluisterde ze. "Raak er maar aan gewend." Ik draaide me om en ging weer naast Michael lopen. "We liepen net naar links, nu lopen we die kant op." Zei ik. En ik nam meteen twee groten stappen, na een tijdje zagen we een paar tentjes. "Is dit van onze school?" Vroeg Ashton, maar ik haalde mijn schouders op. "Is dat Lina?" Hoorde ik iemand schreeuwen en meteen rende er kei veel mensen onze kant op.

Iedereen was zo blij dat we er weer waren. We krijgen eten dekens en ik sliep in een grote tent samen met Michael. Eingenlijk mocht het niet maar ik zei dat ik hem vertrouwde. "Ik ben blij met jou." Zei Michael na een tijdje. Ik draaide me op mijn buik en keek Michael aan. "Wat bedoel je?" Vroeg ik. Michael glimlachte even. "Door jou hebben we iedereen gevonden dat weet je hé?' Ik haalde mijn schouders op. "We hadden gewoon geluk, dat ik de goede weg nam. Niet meer." Nu lachtte Michael. "Doe nou niet zo, zonder jou waren we gewoon weer de linker kant op gelopen. Want Luke weet nog steeds het verschil niet." Ik lachtte. Dat was al toen we iets hadden, en ik heb hem daarvoor altijd uitlachen.

Na een tijdje was iedereen al naar bed, behalve Michael Ashton, Calum en Lucas en ik. Op een of andere manier, hadden we geen slaap en bleven we maar naar het vuur kijken. Niemand had ook maar een woord om te zeggen. Ik niet dat ik Lucas vergeven had. Dat ik niet meer boos was op Ashton. Of dat ik Hood wel er aardig vond. Of mijn gevoelens voor Michael. "Ik ga als we terug zijn mijn haren blauw maken." Iedereen lachtte zachtjes. "Doe mijn haar ook meteen." Iedereen leek er verbaast om. "Wat? Blauw haar is een grote droom voor mij." Zei ik. Lucas was de enige die even zuchtte. "Ik moet eerlijk zijn, ik mis je Clifford." Iedereen keek met mond open naar Lucas. "Dankje Hemmings, ik jou ook." Ashton had sorry gezegd Calum vond me super me aardig en nu was het mijn beurt om iets te zeggen. "Ik ga naar bed." Zei ik. Iedereen leek teleurgesteld. "Klein verpestertje." Zeiden ze terwijl ik naar de tent liep. "Weet ik het is gewoon nog te vroeg." Zei ik.

***_***

sorry sorry voor de dagen dat ik niks geschreven heb, maar ik heb het druk met Stage en dan ben je moe, en heb geen zin. Maar bijna weekend morgen nog 1 dag stage en dan weekend jeeej. Ik beloof jullie een goede hoofdstuk zaterdag en zondag.

Ps. Nee ik heb niet een fout gemaakt dit is deel twee van 19 

Love ya'all
XxX Anouk