College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015

24 - Ashton

Het was zo ver, vandaag moest iedereen weer terug naar College. Waarom ik ben gebleven geen idee. Misschien deed ik het wel voor Luke. Ik was bang dat hij het niet allemaal niet aan kan. Zeker het gebeuren van Lina en Michael niet. Ook al doet hij er heel erg luchtig over. Ik kan het gewoon voelen dat hij er niet mee kom kan gaan. ‘Ashton ben je klaar?’ Vroeg mama. Ik knik en leg mijn koffer in kofferbak. Snel stap ik in, en start mama de auto. ‘Straks mag je zelf auto rijden.’ Mompelde ze. Ik staar haar even aan. ‘Ja.’ Na het kleine gesprekje zeiden niks meer. Alsof we al onze woorden al hadden gebruikt. Ik staar uit het raam, naar de bomen en de bloemen. Ik vind er gewoon niks aan. Maar ik moet iets. ‘Mag er Muziek op?’ Vragend kijk ik mama aan. Die knikt en de radio aan zet. Zacht neurie ik mee op de muziek. Maar degelijke tijd ben ik aan het na denken wat het jaar ons gaat brengen. ‘Lieverd wat kijk je moeilijk.’ Zei Mama. ‘Ja ik ben aan het na denken.’ Mompel ik. Mama knikt. ‘Over wat?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Over alles, Luke en Calum Michael. Over wat ons allemaal zou kunnen brengen.’

Mama kijkt me even aan. ‘Je klinkt bezorgd.’ Ik knik weer. ‘Ik ben bang dat Luke het dit jaar allemaal niet meer aan kan mam. En ik weet niet wat ik daar aan moet doen.’ Ze glimlacht even. ‘En waarom denk je dat?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Luke had een groep zeven liefje. Dat heb ik je vertelt?’ Ze knikt. ‘Het is dat meisje waardoor ik thuis heb gezeten. Luke was toen zo boos. Maar ze heeft nu iets met Michael. En Luke doet er heel Luchtig over. Maar ik ben bang dat hij knapt.’ Even lacht ze. ‘Ik snap het, je kan Luke alleen maar helpen door met hem te praten.’ ‘Dankjewel mam, dan weet ik wat ik kan doen.’ Het bleef weer een tijdje stil tussen ons. Tot we weer terug waren. ‘College.’ Zucht ik. Mama lacht. ‘Jij wilde terug.’

Met mijn koffers loop ik mijn kamer in. ‘Ash.’ Schreeuwt Calum en hij rent naar me toe. ‘Calpal.’ Zei ik. We deden onze hand shake. Ik leg mijn spullen neer op de plek waar ze horen. ‘Lieverd ik moet gaan.’ Riep mam. ‘Oké mama. Hou van je.’ En de deur werd dicht getrokken. Calum loopt naar me toe. ‘Ik dacht dat je niet meer terug zou komen man.’ Zei hij en geef me een zachte stomp tegen mijn schouder. ‘Ik kan niet zonder jullie man.’ Zei ik. Calum lacht even. ‘Watje.’ En loopt dan weg. ‘Weet ik.’

Na dat Calum en ik gegeten hebben komt Luke binnen vallen. ‘Jo Luke.’ Riep Calum. ‘Caaalpaal.’ Riep hij terug. We deden onze hand shake. Luke legde zijn spullen op zijn kamer en liet zichzelf dan vallen op de bank. ‘Blij om terug te zijn?’ Vroeg hij ons. Calum en ik haalde onze schouders omhoog. ‘Misschien wel een beetje.’ Zei Calum. Ik zei niks. Ik was hier voor Luke, niet voor me zelf. Was dat dom? Misschien wel ja. Maar ik wil niet dat hij weer iets verkeerds doet. ‘Ash wat ben je stil.’ Zei Luke. ‘Ja het is weer een beetje wennen.’

***-***
Haai, sorry voor het weinige updaten. Maar ik voel me vandaag niet helemaal lekker ik heb de hele tijd hoofdpijn. Totaal niet fijn.
Neem ook even een kijkje op mijn profiel, want ik heb daar iets neer gezet voor fans. En ik wil weten wat jullie er van vinden.

Xxx Anouk