34 - Lina

606 53 5
                                    

Het is vrijdag en ik ben kei bang Michael komt vandaag, en ik moet het hem gaan vertellen. Ik was bang van wat hij van ze zou gaan denken. Ik ben toch zwanger ik kan snappen dat hij niks meer met me zou willen. Snel kleed ik mezelf aan, je kon het nog niet echt goed zien. Omdat ik nog niet zo ver ben maar natuurlijk zie je het straks wel allemaal. Ik doe geen make-up op en doe mijn lange haren in een staart. Als ik beneden kom is er iemand. Blaine moest werken en mama ook. Morgen zouden we alvast naar wat baby spullen gaan kijken. Want je weet nooit dadelijk komt het te vroeg. Het was nog al vroeg en ik verwachten Michael niet voor een uur of twaalf half 1. Dus ging ik voor mezelf maar wat eten klaar maken, eieren spek en een boterham heerlijk. Ik moet zeggen mijn eetlust is wel een beetje omhoog gegaan, maar ja dat snapt iedereen wel waarom als ze het weten. Jake mijn kleine broertje snapt er nog niks van, we hebben het hem ook niet vertelt. Misschien word het tijd dat ik dat wel ga doen. Na het eten, luister ik nog wat muziek. Het leek wel jaren te duren voor Michael er was. Maar toen ging de bel.

Ik doe even mijn ogen dicht heel adem en loop dan naar de deur. Daar staat hij mijn vriendje. Hij kijkt niet al te blij, maar knuffelt me wel. 'Michael.' Fluister ik. En duw hem zacht weg. Ik schenk wat drinken in en dan gaan we samen zitten op de bank. 'Hoe gaat het?' Hij probeert het ijs tussen ons te verbreken. 'Het gaat. Met jou?' Hij haalde zijn schouders op. 'Het gaat.' Dan zeggen we niks, en zuchten we allebei waardoor we moeten lachen. Dit had ik zo gemist, maar het bleef niet bij lachen ik moest het hem nu gaan vertellen. Ik kijk hem even aan. 'Michael?' Hij kijkt naar me en knikt. 'Ja?' Ik kijk even weg. 'Ik uhhm moet je iets vertellen.' Hij knikt. Hij leek niet eens verbaast. Had Ashton het hem dan toch vertelt? 'Ik ben.... Ik ik ben... Zwanger.' Het laatste woord hoorde je bijna niet. 'Wat zeg je?' Hij had het niet verstaan. 'Ik ben ... Zwanger.' Zeg ik nog een keer. Michael knikt niemand van ons zegt iets. 'Waarom laat je het niet weg halen?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik ben daar altijd tegen geweest tegen weg halen. Want toen ik twaalf was deed mijn tante dat ook, en later heeft ze er spijt van gehad en ze storten toen helemaal in.' Michael knikt begrijpelijk. 'En Luke?' Ik zucht en kijk de andere kant op. 'Hij wil niks met het kind te maken hebben.' Michael kijkt me aan en zucht. 'Dat meen je niet? Het is zijn schuld en dan laat hij je zitten?' Ik haal mijn schouders op. 'Het was ook mijn eigen schuld ik had nooit zoveel mogen drinken.' Mompel ik. 'Maar Ashton is er mee bezig.' Michael kijkt me aan. 'Ashton?' Ik knik. 'ik belde Lucas en hij nam op en Lucas zette me toen op luidspreker. Calum en Ashton weten het dus ook.' Michael lacht. 'Lin ik weet niet wat ik moet doen.' Ik knik. 'Snap ik maar laat niet vallen Mike ik heb je nodig.' Hij zucht. 'Nooit zal ik je laten vallen.' En met die woorden trekt hij me in een knuffel.


***-***
Eey guys, vandaag 1 april. Is er bij jullie nog iets gebeurd? Een grap? Bij mij gelukkig niet. Maar wel iets anders. ik heb een nieuwe piercing!! Bij mijn oor. Ik weet even niet hoe ie heet :( Maar twee van jullie hebben gereageert en zegt dat ze een deel 2 willen. Kijk ik wil wel maar ik ben bang dat ik dadelijk het zelfde heb als mijn andere verhaal. Ik maakte een deel twee en ik had geen inspiratie meer. Dus heb ik opeens een einde er aan geschreven. En dat wil ik niet voor jullie! Maar er komt een wel een nieuw verhaal over Luke jeeeeej en ik ben bezig met een verhaal over Luke Brooks. Duss er komt nog genoeg aan en jullie hoeven me niet te missen als dit verhaal klaar is! :) Love ya'all
XxX Anouk

College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu