Sana Ako Na Lang

VIII

Pagkagising ko, naabutan ko si Theo na nakatingin sa akin. More like, pinagmamasdan niya ako habang natutulog kanina. He smiled.

"How are you feeling?" Tanong niya saka sinalat ang noo ko. "Hindi ka na ganun kainit."

Thanks to your warmth and care, I got well immediately.

Ngumiti rin ako. "Hindi na masakit ulo ko. Thank you!"

Napatingin ako sa bintana sa kwarto ni Theo. Nakataas pa rin ang kurtina kaya kitang-kita ko ang mga bituin sa langit. Seems like napasarap tulog ko at inabot hanggang gabi.

"Sorry, nakatulog akong matagal." Sabi ko. "Nakakahiya sa family mo."

"They understand. They checked on you earlier kaso tulog ka pa kaya sinabihan ko silang mauna na mag-dinner."

Bumangon ako at umupo. Nakahiga pa rin si Theo at nakasandal sa headboard ng kama niya.

"Ikaw, did you eat?"

"I'm waiting for you."

Tumango na lang ako. Nag-iwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Para bang na-awkward ako bigla sa tabi ni Theo. Hindi ko alam kung paano kung uumpisahan makipag-ayos sa kanya.

He's been putting all the effort for me. Kahit noong nagkakaroon pa siya ng nightmares, hindi naman niya hinahayaan na iparamdam sa akin na mahal na mahal niya ako. He was just really confused and hurt that time. He's hurt because he hasn't let go of Cleo. 

"Kaya mo na ba tumayo? I can just bring our dinner here."

"Gusto ko ng carbonara." Sabi ko.

Nagtaka siya pero napangiti rin agad. "Okay. Ipagluluto kita. Wait for me here. They're all probably asleep already and Shey and Troy have gone home too."

"I'll join you." Sabi ko.

"Okay." Theo smiled.

Sabay na kaming lumabas ng kwarto niya at nagpunta sa kusina nila. Theo knows how to cook some dishes at kapag nasa apartment, parati niya akong pinagluluto. Pinaupo niya ako sa isang stool habang nilabas niya ang mga gagamitin niyang ingredients.

Magkaharap kami habang naghihiwa siya. I'm just staring at his serious face. They say, a man will look more handsome when's he serious. Theo confirmed that.

"I can help." Tumayo ako at lumapit sa kanya.

"Just rest there. Sandali lang 'to."

Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Niyakap ko na lang siya bigla mula sa likod. Naramdaman ko ang paghinto niya sa paghihiwa.

"Mahal, I'm sorry." Sabi ko. Nanginig ang boses ko.

I've thought a lot of it. I should start with a sorry since I hurt him so much. Hindi ko na matandaan kung ilang araw o linggo na ba ang nakakalipas nang pilitin kong makipag-break sa kanya, pero mas okay na sa akin na sandaling panahon lang ang nakalipas. I was thinking it would take me years before I can finally continue my relationship with Theo. I haven't fully accepted or forgiven myself and I'm not sure if I'm whole again. But that dream woke me up. I got scared of losing Theo. I can lose myself but not him. I won't say it to him but I hope he can help me re-build myself. I hope I can also finally let go of my past, who's jealous with our dead friend, who's selfish, who's tried to break up with Theo just because I can no longer take it.

I was wrong. I should have told him everything. Pero kahit alam kong mali ako, hindi ko pa rin masasabi sa kanya ngayon lahat ng mga naramdaman ko noon. I just want to forget all of it.

Binitawan ni Theo ang hawak niyang kutsilyo at humarap sa akin. Pinunasan niya ang kanyang kamay sa soot niyang apron at hinila ako para yakapin ng maayos. Naramdaman ko ang paghalik niya sa gilid ng ulo ko.

"I love you so much, always remember that." Bulong niya sa tainga ko.

Humiwalay ako sa yakap niya at tumingkayad para halikan siya sa labi. Sinuklian naman agad niya ng banayad na halik. I can really feel how much he miss me with his kisses. I felt his hands on my waist. Kumapit ako sa batok niya at mas lumalim ang halikan namin. When we parted to breathe, we both laughed.

"Do you still want to eat dinner or let's go to bed first?" Tanong niya.

Hinalikan ko siya ng mabilis sa labi. "I'm hungry."

He chuckled. "Okay."

Nagpatuloy na siya sa paghihiwa at yumakap lang ulit ako sa kanya sa likod niya. Pagkatapos niyang magluto, sabay kaming kumain. It's just carbonara for our dinner. Habang kumakain, nagulat ako nang lumapit si Theo sa akin at hinalikan ako sa gilid ng labi ko. I thought it was a kiss but it wasn't. He licked the sauce on my lips. How naughty!

"What are you doing?" Tanong ko.

Tumawa si Theo. "Just think of it na bumabawi ako sa ilang araw na hindi kita nakasama at nahalikan, so marami kang utang sa akin."

Natawa rin ako. "Ewan ko sayo."

Nagpatuloy na kami sa pagkain at tinulungan ko siya maghugas ng pinagkainan pagkatapos. Nagpahinga kami sa labas ng bahay nila. Nasa garden kami at pinagmamasdan ang mga bituin sa langit. It's full moon too kaya napakaganda ng langit ngayong gabi.

He put a jacket on me at niyakap ako. He's backhugging me. I suddenly felt something cold he slipped through my finger. Napalingon ako roon at agad na kinabahan. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko ngayon. He put a ring on my finger!

"T-Theo..." Hindi ko alam ang sasabihin ko.

Humarap siya sa akin at hinawakan ang kamay kong may singsing. "I thought of so many ways to ask and win you back. I even thought na buntisin kita para wala ka ng kawala sa akin." Tumawa siya. "But in the end, I found myself looking for a ring. Iniisip ko na lang kung kailan ko siya ibibigay sayo. Bibigay ko ba siya while trying to chase you or after I got you back. Luckily, I think this is the right time for me. I won't waste this time." Hinalikan niya ang daliri kong may singsing. "Please marry me, Hazel. I love you so much. I can't thank you enough for staying with me and for loving me for the past years. Ngayon, ayoko nang mawala ka pa sa tabi ko. Ayoko nang maisip mo pang makipaghiwalay sa akin dahil kahit ilang beses pa, hindi ako papayag. I'll lock you on my side just to make sure you won't leave me. Kahit pa sabihin mong nasasakal ka na, that's how much I love you."

Natawa ako sa sinabi niya pero kasabay nun ang pagbuhos ng mga luha ko. Tumango ako at hinalikan siya sa labi. "I will, Theo. I love you too so much!"

We kissed and continued kissing for a few minutes. When we felt the same way, pumasok na kami sa bahay nila at bumalik sa kwarto niya. We continued kissing there while we lay on bed. He removed every single piece of my cloth as well as his. We made love and this time, ako rin, I also want to bear his child. I'm sure it would be okay with both of our parents, they all support us and I also want to have my own kid too.

"I love you, Hazel." He said under his heavy breathing.

"I love you too."

He kissed me again.

It all happened so quickly. Nakipaghiwalay ako sa kanya because of my personal reasons, dahil doon nasaktan ko si Theo. But after realizing everything and surrendering with my own thoughts and feelings, nakipag-ayos ako sa kanya. Mahal na mahal namin ang isa't isa. And I can say, for the sake of Cleo too, Theo and I will live happily and love each other more in the future.

-END-