Ressam

Ağlamak

Öğle arasına girdiğimize dair zil çalarken derin bir nefes verdim. Kaç saattir burada ağladığımı bilmiyorum. 

Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim ve ayağa kalktım. Resmime baktığımda neredeyse her yeri ıslanmıştı. 

"Hayır ya." dedim üzülerek. Bir hafta boyunca emek vererek çizdiğim resim bok olmuştu.

Defteri kapattım ve oflayarak sınıfa gittim. Olacakları düşünmek korkutmaktan çok canımı sıkıyordu. 

Sınıfa girdiğimde yeni öğrenciler gelmiş olmalı ki herkes üç kişinin başına toplanmıştı. Hiç ses etmeden sırama geçip resim defterimi sırama baktım. 

"Bakıyorum da ağlaman durmuş." diyen Melisa'ya döndüğümde gördüğüm kişiler ile şaşkınlıkla çığlık attım.

Bunlar çizdiğim insanlardı. Yanlış görüyor olmalıyım. Hızlıca gözlerimi ovaladım.

Herkes bana bakarken Tuana "Ağlamaktan kafayı sıyırmış." dedi. Hiçbir şey demeden kafamı farklı bir yere çevirdim.

Berkin'in canlanmış hali "Charles Dickens'ın 'Gözyaşlarımızdan hiçbir zaman utanmamalıyız' diye bir lafı vardır." deyince ona döndüm. 

"Çoğumuz ağlamanın bizi güçsüz kıldığını düşünür. Oysa ağlama genellikle kişinin yaşadığı duygusal karmaşanın bir sonucu gelişir ve ağlama eylemi o karmaşanın sakinleşmesine yardımcı olur." derken bana bakıyordu. Bana bakması daha da tuhaf geliyordu. 

"Ağlamak, kişiyi rahatlatır, daha sağlıklı düşünmeye ve içsel hesaplaşmasına yardımcı olur. Acı, keder, kayıp, çaresizlik, tasa, kaygı, sinir, heyecan, suçluluk ve hatta sevinç gibi yoğun yaşanan birçok duygu gözyaşlarını belirmesine neden olabilir." derken sözünü kestim.

"Bunları niye anlatıyorsun?" diye sordum. 

 "Duyguların bilincine varmamıza yardımcı olan bu eylem, kişiyi zihinden uzaklaştırıp fiziksel olarak rahatlatan bir çıkış yoludur. Yani güçsüzlük değildir. Asıl güçlü olmanın bir işaretidir." dedi.

Diyecek bir şey bulamazken Ceylin diyerek çizdiğim kişi Melisa'nın saç kökünü tuttu ve çekerek "Ayrıca acı çekince ağlamak çok normaldir." dedi.

Melisa'nın bağırırken gözleri dolmuştu. Neler olduğunu anlamıyordum. Bu da neydi şimdi?

Berk diye adlandırdığım çizim karakteri yanıma geldi ve elini uzattıktan sonra gülerek "Tanışamadık. Ben Berkin." dedi.