"Lan!" diye bağıran ses ile olduğum yerde kaldım. Nasıl? Kapının dibinde duran Berkin'e baktıktan sonra dibimdeki Berkin'e baktım.
Hızla dibimdekinden uzaklaştım ve "Berkin." dedim.
İkisi de cevap vermezken Berkin sinirle yanımıza geldi ve az önce öptüğüm Berkin'e yumruk attı.
İlk yumrukta bu kişi Miraç'a dönüşünce korkuyla birkaç adım geriledim.
Berkin sinirle yakasından tuttu ve duvara sertçe yasladı.
Berkin sinirle "Sen hangi hakla benim sevgilime böyle yaklaşırsın? Yürek mi yedin lan?" diye bağırdı.
Bana sevgilim demişti. Bunu böyle düşünüp sevinmem tuhaf olabilir. Çünkü bulunduğumuz ortam garip. Yine de sevgilim demişti.
Miraç sanki yakasını tutan biri yokmuş gibi bana döndü ve "Dudak nemlendiricisi falan mı kullanıyorsun? Kokusu Dünya çileğini anımsattı." dedi.
Berkin sinirle boğazına yapışınca Miraç sırıtarak "Sonra görüşürüz kardeşim." dedi ve ortalıktan kayboldu.
Kardeşim kelimesini söyleyişi çok tuhaftı. Sanki öz kardeşiymiş gibi bir söyleyişi vardı.
Aynı anda "Sorum var." deyince "Önce sen sor. Benimkiler uzun ve karışık gibi." dedim.
"Gerçekten beni öpmek istiyor musun?" diye sorunca göz devirdim.
"Çok ciddiyim." deyince "Bir süre öpmek falan olmasa da olur." dedim.
"Tamam sen sorabilirsin." deyince "Kavgada benden sevgilim diye bahsettiğinin farkında mısın?" diye sordum.
"Olabilir." diyerek sırıtınca "Senin sinirli olman gerekmez mi?" diye sordum.
"Şu an çok sinirliyim ama orada ben olduğumu sanarak öptün ve hiçbir suçun yok. Eğer senin yanında sinirimi gösterirsem sana karşı yanlış bir tutum göstermiş olacağım. Buna rağmen o şerefsizi bulduğum ilk yerde geberteceğim." dedi.
"Sana giderken kardeşim dedi, ciddi değildi diye düşünmek istesem de söyleyiş şekli farklıydı." dedim.
"Miraç, küçük kardeşim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ressam
FantasySessiz, sakin ve dışlanmış bir kızın ailesini de kaybettikten sonra tek hayatı resim olmuştur. Peki bir gün hayallerini çizerse ve gerçekleşirse ne olur?