Ressam

Melez

10 Yıl Sonra

Eve geldiğimde oldukça heyecanlıydım. Bugün büyük gündü. Geçen hafta bağışıklık için ilacı hazırlayıp içmiştim ve baş ağrısı haricinde bir etki görmemiştim.

Büyük enjektör sonuna kadar doluyken derin bir nefes verdim. Sırf amacıma ulaşabilmek için tıp kazanmıştım.

İki yıldır hastanede çalışıyordum ve modern tıp araştırmalarıma büyük bir katkı sağlamıştı.

Dirseğimin üç parmak üzerine lastik geçirip lastik ile sıktım. Derin bir nefes verdikten sonra hazırladığım kan örneğini kendime enjekte ettim.

Kanlarımız uymadığı halde kendime uydurmak için çok uğraşmıştım, umarım istediğim sonuca ulaşırım.

Vücudum istemsizce titrerken boğazıma kadar gelen iğrenç tat ile olabileceğinde en hızlı şekilde banyoya gittim ve klozete kustum.

Her nefesimde vücudumun her zerresi ağrıyordu. Zorlanarak ayağa kalktım ve sifonu çektim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktım. Gözlerimin kızıl bir renk aldığını görünce şaşkınlıkla ağzımı kapattım.

İşe yaramıştı, boşa gitmemişti. Koşarak çalışma odasına gittim ve kütüphaneden aldığım kitabı açtım. 

Yunan tanrıları, doğaüstü olayları inceleyen bir kitaptı ve bir bölümünde Muhafızlar hakkında da bölüm vardı.

Sayfa iki yüz on dördü açtım ve yazarın ayin diye adlandırdığı kısmı baştan okumaya başladım. Yazara göre üstün kişiyi çağırmak için insanlar bir ayin yapmalıydı.

Her türlü yolu denemeliydim. Tüm evin ışıklarını kapattım ve bir mum yaktım.

Yazarın ayin için gerekli dediği şeklin tam üstünde elimi bıçak ile kestim ve yumruğumu sıktım.

Kağıda birkaç damla kan akarken sadece büyük üstadı çağırmak için odaklandım. Mum bir anda sönerken dikkatimi dağıtmadan düşünmeye devam ettim.

İçime bir ürperdi kaplarken elimin acımadığını fark ettim. Avcuma baktığımda yara yoktu.

Arkamdan gelen ses ile hızla o tarafa döndüm. Gördüğüm kişi ister istemez korkmama sebep olurken bana gülümsedi ve konuşmaya başladı.

"Melez de olsa muhafız muhafızdır ve muhafızın yarası hızlı gelişir."