7.Bölüm

142 13 4
                                    

Ödeve devam etmeye başladığımızda saate baktım öğlen 5 civarıydı. Tekrar önüme döndüm. Çalışırken daha farklıydı, ciddiydi. "Okul birincisi olmak nasıl duygu?" diye sordu. 'Nerden biliyordu ki?' Konuşmaya başladık.

Ben: Neden bahsediyorsun?
Rüzgar: Eski okulunda diyorum okul birincisi olmak diyorum nasıldı diyorum.
Ben: Hı?
Rüzgar: (Hafifçe güldü.) Demek bir de zekisin bakalım daha ne sürprizler çıkacak?
Ben: Nerden öğrendin?
Rüzgar: Kimyacıyla aram iyidir.
Ben: Ne alaka?
Rüzgar: Adama müdüre sor demedin mi?
Ben: Evet.
Rüzgar: O sorduktan sonra bende ona sordum.
Ben: Neden merak ettin?
Rüzgar: Deniyorum.
Ben: Beni tanımayı mı?
Rüzgar: Neden olmasın?

Bir anda ikimizde durduk. Sanki zaman hiç ilerlemiyordu. O ana kendimi kilitlemek istiyordum. Neden birden böyle olmuştu? Hiçbir şey değişmemişti ki ama aynı anda her şey de değişmiş gibiydi. Hayat bir anlam kazanıyordu belki de daha da anlamsızlaşıyordu. Ne olursa olsun tek anlamadığım şey kafamdaki sorulara kimin cevap bulacağıydı. Gözlerine baktım. Hem yeşil hem mavi gibiydi. Kendine hastı. Deniz gibi sonsuz ve orman gibi ferahtı. İçine çekiyordu sanki beni. Bir anda şöyle dedi:

Rüzgar: Beğendin herhalde.
Ben: Neyi? Yemeği mi? Evet baya iyiydi.
Rüzgar: (Güldü.) Bir de şapşal çıktın başıma.
Ben: Neden okulda herkes senin hakkında konuşuyor?
Rüzgar: Hayır, senin hakkında konuşuyorlar.
Ben:Karıştırdın herhalde.
Rüzgar: Yanında seni almaya gelen çocuk. Deniz.
Ben: Deniz ne alaka?
Rüzgar: Melis'in en yakını olan kız Yağmur. Deniz'e aşık.
Ben: Ne? Nerden tanıyor ki onu?
Rüzgar: Spor salonundan.
Ben: Sen neler öğrendin yine?
Rüzgar: Boks yaptığını mı? Evet evet biliyorum. Deniz'i yere serdiğinde zevkli oluyor işler.
Ben: Ne oluyor ya?
Rüzgar: Spor yapmayı severim.
Ben: Ne yani seni neden hiç görmedim?
Rüzgar: Dikkatini çekmemek benim de hoşuma gitmiyor.
Ben: Yağmur ne alaka?
Rüzgar: Melis'le geldiler bir gün salona benim peşimden.
Ben: Ee?
Rüzgar: Ee'si orda görmüş. Beğendi sanırım. Okulda senin yanında görünce çılgına döndü.
Ben: Deniz'i kıskandı mı? Hem de benden.
Rüzgar: Öyle de denebilir.
Ben: Garip hikaye.
Rüzgar: Deniz'le aranızda bir şey mi var?
Ben: Ne alaka?
Rüzgar: Ne biliyim fazla yakınsınız hep. Spor salonu, okul, seni evine bile bırakıyor.
Ben: Evet öyle yapıyor. Bir saniye evime bıraktığını nerden biliyorsun?
Rüzgar:Demek senin evindi iyi bari doğrulamış oldum.
Ben: Yoksa bizi takip eden, evin kenarında gördüğüm sen miydin?
Rüzgar: Takip etmek demeyelim de ona. Şiir defterini vermek istedim ve peşinden geldim. Sende durmadın, hızlı yürüyorsunuz ikinizde. Bende yetişemedim. Deniz'le sen sarılınca da ben veremedim ve evime geri geldim.
Ben: (Kahkaha attım.)
Rüzgar: Komik olan ne?
Ben: Ne biliyim okuldakiler hiç arkadaş canlısı biri değilmişsin gibi davranıyorlar. Gayette sohbet ettik. Bir de bu var tabii.
Rüzgar: Soruma cevap vermedin. Deniz'le aranda ne var?
Ben: Çocukluk arkadaşım.
Rüzgar: İyi bari.
Ben: Neden rahatlamış gibisin?
Rüzgar:Bilmem, seni daha çok tanımak istiyorum sadece.
Ben: Bakarız...

Görünmez KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin