The Man Who Raped Me!

TMWRM-1

Chapter 1

"Im sorry but you're too young to work ija. Minor kapa at kami ang mananagot sa gobyerno kung payagan ka naming magtrabaho rito"

Shillyne go home tired. Buong araw siyang naghahanap ng mapagtrabahuan para mabuhay ang sarili niya. Isang linggo din siyang hindi lumabas sa kanyang bahay na tinutuluyan sapagkat natatakot siyang makasalamuha ang lalaking kinamumuhian at kinasusuklaman niya, ang lalaking hindi niya kilala, ang lalaking sumira sa puri at dangal niya. At ang mga lalaking kasama nito na tiyak ay narito lang sa paligid.

After 'that' happen iyak lang siya ng iyak. Wala siyang pamilyang matatakbuhan sapagkat iniwan siya ng mga ito. Ang ina at ama niya ay umalis ng bayan at iniwan siyang mag-isa. Wala siyang kamag-anak sa lugar sapagkat kakalipat lamang nila dahil hinahabol ang kanyang ama ng taong napag-utangan nito dahil sa sugal. Laking gulat na lamang niya ng pagkauwi niya galing sa bundok upang manguha ng panggatong ay wala na ang kanyang mga magulang pati ang mga gamit nito. Kaya't iyak lang siya ng iyak malayo ang bahay nila sa karamihan. Hanggang sa may apat na lalaking pumasok sa mumunting kubo nila at pinagsamantalahan ang ka inosentihan niya.

Magbabayad kayo sa ginawa niyong pambababoy saakin!

She said while her eyes are closed. Ramdam niya ang pagod sa katawan pero wala siyang ibang choice kundi ang kumayod para mabuhay.

"DAD I will not leave this place I like here!"

"No CK we have to leave this place kailangan nating pumunta ng manila dahil nagkaproblema ang kompanya at ikaw ang hahawak non!"

"But dad! Im just 16 year old for fck sake!"

"Watch your mouth young man baka nakalimutan mo kung sino ang kaharap mo!"

"I know what im doing old man! Ayokong umalis sa lugar nato! I sacrifice a lot just to make friends here! Tapos sasabihin mo lang na aalis tayo!? Ayoko!"

*Paak!

O_O

Napahawak agad si CK sa kanyang pisngi at lumingon sa kanyang ama na parang hindi makapaniwala na nagawa siya nitong sampalin. Kahit anak siya sa labas ay nag-iisang anak padin siya ng Chairman at ni minsan ay hindi siya napagbuhatan ng kamay nito kaya't gano'n na lamang ang naging reaction niya.

"Y-you slap me" mahinang ani niya.

"Aalis tayo rito sa ayaw at sa gusto mo! Now go to your room and pack your things!"

DAYS, weeks, month had passed and Shillyne still looking for a job in their town but she will receive the same answer from day one. Hindi siya tinatanggap kasi BATA pa siya. Gutom na gutom na siya kaya't wala siyang nagawa kundi ang mamalimos sa bawat taong nakikita at dumadaan sa kanya.

"Ali nagugutom napo ako pahingi po ng pagkain maawa po kayo"

Pagmamakaawa niya subalit talagang walang pumapansin sa kanya. Sa halip na bigyan siya nangpagkain ay tinataboy siya ng mga ito, kinakaladkad siya gamit ang buhok palabas ng mga may-ari nang kainan na pinasukan niya. Pinandirian siya na para bang mayroong nakakahawang sakit.

5 weeks had passed and shillyne always feel nauseous everytime nakakaamoy siya ng hindi niya gustong pagkain at sa bawat pag gising niya lagi siyang nasusuka. May mga pagkain na gustong-gusto niyang kainin tulad nalang ng manggang hilaw na gusto niyang i saw-saw sa ketchup oh Yelo na may halong ketchup at marami pang iba. Pero dahil bata pa lamang hindi niya naiintindihan ang mga ito.

Until five months had passed and her tummy had a baby bump. Akala niya bilbil lamang ito, medyo tumaba rin siya ng kunti kahit hindi maayos ang kain niya. Pero nakakain naman siya isang beses sa isang araw. Ang mga pagkaing kinain niya ay galing sa mga basurahan ng carenderya. Kahit panis na kanin ay pinagtatyagaan niya at binibilad sa araw upang mawala ang amoy pagkatapos lulutuin niyang muli. Wala siyang malapitan nag iisa lamang siya sa buhay at walang ibang magawa kundi ang umiyak gabi-gabi.

"MAMA!!! PAPA!! bakit niyo ako iniwan" yan palagi ang sinisigaw niya hanggang siya'y makatulog na lamang.

***

-M S C U T I E💝