The Man Who Raped Me!

TMWRM-14

Chapter 14

Everyone is wondering kung bakit napakaraming nag kalat na mga lalaking pare-parehong nakasoot ng pulos itim na animo'y mga men in black. Pawang mga bodyguards ito. Mahigit Fifty itong lahat. The looks of them seems like securing the place. As if the president of the nation will came.

'Who's coming? '

Bakit ang dami naman yatang men in black?  May alien ba?

Gag* mukhang may bibisitang mahalagang tao dito sa school.

Sana naman gwapo haha.

Yon ang mga bulong-bulungan na maririnig mo sa loob ng paaralan. Ang lahat ay nakadungaw lamang sa field at naghihintay kung sino ang darating. Lahat sila nakadungaw at hindi makapaghintay na malaman kung sino ang kanilang bisita.

It's been a week since that incident in the cafeteria happen. And there's no sign of Shilly inside the campus. At ang lahat ay parang kinalimutan nalang na may Shilly na nag-aaral dito mismo sa pinasukan nilang paaralan.

Ang lahat ay napuno ng pagtataka ng Mismo ang mga staff ay nakahilira sa labas at naghihintay at hindi lamang iyon. Nandoon rin ang may-ari ng school which is Carl Kenneth Smith. Alam ng lahat kung gaano ka halaga ang bisita nila sapagkat ngayon lamang nila nakitang bumisita ang College President ng School nila. Paminsan-minsan lang kasi ito kung magawi sa sariling paaralan.

Everyone turned their gaze to a limousine arrived. May dalawang sasakyan pa ang nakasunod at dali-daling pomosisyon ang mga lalaking nakasoot ng itim na suit.

Hindi ba nauubusan ng men in black ang taong to? 

Saisip ng isang estudyanteng nanonood. The driver came out and open the door. And then there's a man na parang malapit ng mag 60. Kahit may ka edaran ay hindi parin maipagkakailang isa itong makisig at gwapo noong kabataan nito.

Omg that's Chairman montinegro

Yeah i heard from my daddy that he is good in business noong kapanahunan nila.

Yeah mom said siya ang pinakasikat noon ikalawa lamang si Chairman Smith .mabait rin daw ito.

Bulong-bulungan muli ng mga estudyanteng nakakilala nito.

"Good Afternoon Chairman Montinegro we're lucky to have you here" magalang na bati ng binatang Smith. Habang ang mga school staff naman ay nakayuko rito.

Chairman Montinegro is a good friend of Chairman Smith back then pero dahil sa tanda na nila at nanirahan na ito sa ibang bansa ay hindi na sila nag kausap pang muli.

"Let's go inside sir" sabi ni Carl. Pero hindi parin ito pinansin ng matanda.

Halata sa mukha ng matanda na hindi ito masaya at parang galit na galit.

"Wait I bring my daughter with me here she's currently studying here. But im so very disappointed Mr. Smith because of what happen to my daughter. I can make this school close in just one snap because of what happen to her"

Tila nabigla naman ang binata sa narinig. 

Hindi ko alam na dito pala nag -aaral ang anak niya - saisip nito.

Hindi niya pa na meet ang anak ng Chairman kaya't wala siyang ka ideya-ideya kung sino ito. Pero for sure malalaman niya kung may Montinegro'ng pumasok sa school niya. He check the school records every now and then.

"Pardon Chairman but I think there's a misunderstanding happen here. Wala pong Montinegro ang pumasok sa school ko"

Kahit ang mga studyante ay nagtataka.