The Man Who Raped Me!

TMWRM-31

Chapter 31

SHILLY

"I want Kylle to be here dad please! "

"Sorry princess but I cant grant your wish at the moment"

"Why? Lagi niyo na Lang sinasabi na Hindi pwede bakit ba kasi? I have the rights to bring him here! "

"I know Shilly but please follow me on this okay? "

"Hindi ko kayo maintindihan Dad! " I said as I run to my room.

I cant  seem to understand him. Wala naman akong gagawing masama gusto ko lang makasama si Kylle siya lang ang meron ako for the past 8 years tapos ngayon ipagkait Pa nila. Napapagod naako sobra I want to get rest. I want my stress reliever near me. But how? They will not let me do what I want.

'If I can't convince you in a nice way then I'll look for another' sabi ko sa isip ko

Sa nakalipas na isang buwan naging maayos naako ulit. Unti-unti ko nang nakakalimutan ang ginawa ng hayop na Carl saakin. pero hindi ibig sabihin nito ay napatawad ko na siya. Alam kong hindi maganda ang mag tanim ng galit at sama ng loob pero hindi niyo naman ako masisisi kong naging matigas ako ngayon. I have my own reason kung bakit ako nagiging ganito.

I remember after week have past I think? He followed me here in Daddy's house but I didn't  talk to him kahit anong pilit niya. Para saan pa ba diba? Kung sa ganoong klaseng lalaki lang pala ako mapupunta ay wag nalang. Salamat din sa tulong nila Zus, Dan at Vincent hindi na nga nakalapit saakin si Carl.

I don't have the strength para makipag usap sa kanya. Feeling ko pag nasamalapitan siya ay may gagawin siya saaking hindi tama. Para bang lahat ng action niya ay napagiisipan ko na ng masama. After all he did something to me na mahirap kalimutan. I hate people like that maiisip ko lang ang pesting CK sa buhay ko. Kung ano ang ginawa at kung paano niya sinira ang kinabukasan ko.  Pero sabi nga nila everything has a reason. Naghihirap at kinukutya man ako noon hindi bali dahil ngayon ay masasabi kong hindi na ganoon ang sitwasyon ko.

Meron na akong sapat na pera para makabili lahat ng magustuhan kong bagay hindi tulad noon kailangan ko pang mamalimos para lamang makakain o di kaya ay maghahanap ng natitirang pagkain sa mga basurahan para magkaroon ng laman ang aking tiyan. Kung hindi rin 'yon nangyare saakin siguro hindi ko natagpuan sila ni Daddy at Kuya Vincent, siguro hindi ko na maramdaman pa ulit ang magkaroon ng kapamilya na laging andiyan pag may problema ka na handang damayan ka, sa lahat ng oras.  Pero hindi ba't grabi naman yata ang rason na'yon para lamang mangyare ang lahat ng ito sa buhay ko?

For the past Month Carl always came here hoping na haharapin at kakausapin ko na siya. Pero mali siya wala akong balak na gawin ang bagay na'yon. Kapag naparito siya nagkukulong lamang ako sa kwarto ko. Dad let him in sabi pa niya 'He's your fiance at ikakasal kayo kaya ayusin niyo na kung ano man ang hindi niyo pagkakaunawaan'.  Dad always told me that pero hindi ko siya pinakikinggan. Hindi ko alam kong may idea ba siya o wala sa nangyare doon sa bahay namin ni Carl dahil hindi ko naman ito sinabi sa kanya. But i guess mas importante padin sa kanya ang business.

'Sabagay if he really care for you Shilly then hindi ka niya hahayaang makasal sa isang lalaking katulad ni Carl gumising ka'

Marriage for Business kakaiba ngang talaga ang naiisip nila. Pero ano bang magagawa ko?  Ito na nga lang ang pwede kong maisukli sa kabutihang ipinakita nila saakin sa mga nagdaang taon ay tatanggihan ko pa ba?  Napakawalang utang na loob ko naman yata kapag ganun. Oo nga't nagiging mataray, suplada,  brat at maldita nga ako pero deep inside hindi ako ganun. Tough man ako outside pero soft ako inside. Minsan mas mabuting ipakita mo sa kanila na hindi ka mabuting tao bakit? Kasi kung magiging mabait ka naman ay gagawan ka parin nila ng kwento kahit hindi naman totoo.