Chapter 40
SHILLYNakapangalumbaba akong nakatingin lamang sa labas ng bintana ng eroplano. Minamasdan ko ang mga ilaw na kumikislap mula sa mga matataas na gusali at mga kabahayan na natanaw ko mula rito sa himpapawid. Napapikit ako saglit na para bang dinama ko ang ihip ng hangin ngayong nakasara naman ang bintana ng eroplanong sinakyan ko patungong US.
'My home, my place. ' US for me is my home rather than my birth place. Why? Puro pasakit lang naman ang dinanas ko sa lupang aking sinilangan kung kaya't kinalimutan ko ng doon ako ipinanganak.
Hindi ko inisip na ganito ako kaagang babalik rito sa US. 'I miss you Kylle I can't wait to see you' Kunting kunti nalang makikita ko na ang anak ko. Siya lang ang naging lakas ko sa paglipas ng mga taon. Wala man ako sa sarili noon ay naging maayos padin naman ang pakikitungo ko sa kanya.
Noong mga panahong nasa stage palang ako ng pagkatrauma ay hindi ko naman siya napapabayaan. At salamat narin sa tulong nina Daddy at Kuya naging maayos si Kylle sa pag lipas ng panahon hanggang sa tuluyan na nga akong gumaling.
Lingid sa kaalaman nina Daddy ay pilit kong nilalabanan ang takot na bumalot saaking pagkatao para sa anak ko. Walang kahit na sinong ina ang gugustuhing hindi maayos ang pagpapalaki ng kanilang anak. Kung aso ngang napulot lamang natin sa kalye ay inaalagaan natin paano kung tao pa? Hindi ba natin ito aalagaan ng maayos plus anak mo pa?
Walang awa na lamang ang inang iiwan ang kanyang anak sa kung saan. Napahawak nalang ako saaking tiyan at bahagyang hinaplos ito. May kung anong pumasok saaking isip pero agad ko din itong iwinaglit. Ayokong maging malungkot, ayaw kong masira ang magandang moment naito. I want to cherish this moment.
Habang unti unti ng bumababa ang eroplanong sinakyan ko ay hindi ko maiwasang makaramdam ng excitement. Makikita ko na rin at makakasama si Kylle.
Nang makalapag ang eroplano ay agad akong kinausap ng lalaking katabi ko.
"Thanks for making me the most happy man in the Universe Babe. Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya nong sinabi mong YES you will Marry me. Thank you" he said then Kiss the back of my hand then my forehead and then He cupped my face and plant a smack kiss on my lips. I feel the Butterflies in my tummy with his simple gesture. He's gesture is enough to melt my heart.
"Your Welcome Smith. Actually nadulas lang talaga ako mag No sana ako kaso mas una kong nasabi ang Yes kaya " sabay kibit balikat " Alangan naman babawiin ko eh kitang kita, kita kung paano ka tumalon talon eh. At isa pa reporters are already taking pictures and videos ayokong masira ang image ng kompanya ni Daddy so" nagkibit balikat ulit ako. Bigla niyang binitawan ang kamay ko sa marahas na paraan. Kaya't bahagyang sumakit ang aking pulsuhan. Tiningnan ko siya ng masama.
"Wag ganun Babe! Hindi magandang biro yan" parang batang sabi niya. 'Kailan pa naging bading ang isang to? '
"Hindi ako nagbibiro smith" sabi ko sabay pinag cross ang aking mga braso saking dibdib. Tumatakbo na sa runway ang eroplano.
"Babe naman eh! "
"Tsk! Manahimik ka nga nakarating na tayo"
Ng makababa sa sinakyan naming private plane na pag mamay-ari nila Dan yayamanin ngang talaga yong mga bodygaurds ko agad na sumalubong saamin ang isang limousine . Pinagbuksan ako ni Smith na animo'y isa siyang gentleman.
"After you Babe" nakangiting ani niya habang ako naman ay nakangiwi.
For the whole ride Smith talk and talk with some nonsense things while me? Still thinking about what happen earlier way back in the restaurant. Reporters are everywhere outside Cruz Restau hindi ko alam kung bakit sila nandoon. So alam ko na kung anong mangyayare pagbalik naming pinas. 'Expect the worse Shilly everything will change'
BINABASA MO ANG
The Man Who Raped Me!
General FictionPaano kung ang taong minahal at pinagkatiwalaan mo ngayon ay ang taong bumaboy at ang dahilan ng pagkasira mo noon? Ano ang manaig? PAGMAMAHAL? O GALIT AT PAGKAMUHI? tunghayan ang kwento ng buhay ni Shillyne Anne Montinegro A. K. A Shilly