A Serpent's Heart (Nederlands)

Hoofdstuk 3. Onverwachte Uitnodiging.

Ik zat bij de openhaard in de Ravenklauw leerlingenkamer terwijl ik mijn kat Tiffany aaide. Al starend in de vlammen, zwierven mijn gedachten van het Astronomie huiswerk naar een persoon waar ik anders nooit aan dacht: Draco Malfidus. Hij was niet naar de laatste Voorspellend Rekenen les geweest. Sommigen zouden vinden dat hij had verdiend wat Harry hem had aangedaan, maar ik kon het niet helpen medelijden met hem te hebben. Het was belachelijk dat ik aan hem dacht, omdat ik hem haatte. Hij was arrogant en gemeen en... knap... Ik probeerde de gedachte weg te duwen, maar het beeld van Malfidus, gedrenkt in bloed, bleef terugkeren.

***

De volgende dag hadden de Ravenklauw en Zwadderich zesdejaars zich verzameld op de Astronomietoren voor de wekelijks les. Loena en ik deelden een sterrenkijker en we waren erg druk met het ontdekken van sterrenbeelden. We hadden Orion en Cassiopeia al gevonden, maar voor het eind van de les moesten we er nog een paar ontdekken, dus we keken aldoor in de sterrenkijker. Daardoor kwam ik er pas aan het eind van de les achter dat Malfidus uit de ziekenzaal was ontslagen toen ik mijn sterrenkijker terugzette. Daar stond hij, bij de reling, te kijken naar de sterren. Alleen. Ik had de sterrenkijker opgeborgen en wilde weggaan, maar toen draaide Malfidus zich om. Voordat ik weg kon kijken, zei hij: "Jij."

Malfidus liep op me af en zei: "Tacendi, toch?" Het klonk een beetje onwerkelijk, Malfidus die mijn naam uitsprak.

"Ja?"

"Jij vond mij met Potter in de toiletten en ontwapende Potter, toch?"

"Ja, dat was ik," antwoordde ik.

"En je bent een volbloed, toch?"

"Ehh, ja, maar dat heeft er niets mee te maken! Ik zag niet eens dat jij op de grond lag toen ik Potter ontwapende!" zei ik.

"Ik insinueer niets, ik denk gewoon niet dat een modderbloedje me zou hebben geholpen," verzekerde hij me.

Dan onderschatte hij "modderbloedjes". Mijn vriendin Emma uit Huffelpuf was een halfbloed en zou iedereen helpen als ze in gevaar waren, inclusief professor Sneep.

"Hoe dan ook, bedankt dat je me geholpen hebt. Ik durf te wedden dat Potter me had vermoord als jij niet op was komen dagen," vervolgde hij. Toen liep hij weg. Ik was blij dat ik in de open lucht stond, want ik had het opeens erg warm.

***

Emma, Loena en ik keken al weken uit naar het Lentebal, en volgende was het eindelijk zover! Loena ging met Marcel, maar Emma en ik hadden geen van beiden een date weten te regelen. Daarom zouden we maar met elkaar gaan.

We zaten met zijn drieën onder een boom en ik vroeg: "Wat gaan jullie aandoen naar het bal?"

"Iets simpels," antwoordde Emma.

"Nou, mijn jurk is alles behalve simpel! Hij is groen bedekt met zijden bloemen! En ik ga een vogelkooi als kroon dragen!" verkondigde Luna dromerig.

"Wat ga jij aandoen?" vroeg Emma aan mij.

Ik was er nog niet uit. Ik kon de jurk aandoen die ik naar het Kerstbal had gedragen, maar misschien was die te kersterig. Nee, ik zou een donkerblauwe jurk met diamanten bloemetjes aandoen. "Wacht maar af, het zal een nog mooiere jurk zijn dan die ene die ik naar het Kerstbal droeg," antwoordde ik.

***

Ik was onderweg naar de Noordertoren voor mijn volgende les, Waarzeggerij. Ik was alleen. Ik was in gedachte verzonken en merkte niet dat Malfidus de hoek om kwam. "Tacendi!" riep hij.

Ik bevroor en staarde naar Malfidus. "Ik wed dat jij nog geen date hebt voor het Lentebal," zei hij. Ik voelde me vernederd, omdat hij eigenlijk gelijk had.

"Dat gaat jou niets aan," bitste ik.

"Toch wel. Ik zou met Patty gaan, maar ze is ziek en omdat het bal al overmorgen is denk ik niet dat ze beter is tegen die tijd."

Ik luisterde naar zijn verhaal, hoewel ik geen idee had waarom hij mij dit allemaal vertelde, en bovendien was ik bang om te laat te komen in mijn volgende les.

Malfidus vervolgde: "Dus ik dacht, omdat jij zo aardig was me te redden van Potter, ik jou een dienst kan bewijzen door je mee te vragen naar het Lentebal. Naar het bal gaan met de populairste jongen van de school zal mijn schuld zeker wel inlassen?" grijnsde hij.

Ik was met stomheid geslagen. Had Draco Malfidus mij zojuist meegevraagd naar het Lentebal?

"Zal je zo niet een heleboel Zwadderich meisjes teleurstellen?" vroeg ik.

Malfidus glimlachte. "Zij hebben mijn leven niet gered. En ze zijn toch allemaal hetzelfde. Nee, voor de verandering zou ik graag met jou willen gaan. Dus wil je met mij naar het Lentebal?"

"Ja," zei ik, nog steeds verbaasd. Ik glimlachte en haastte me naar Waarzeggerij. Ik mocht Malfidus nog steeds niet, maar ik kon niet ontkennen dat ik er best naar uitkeek zijn date te zijn.