A Serpent's Heart (Nederlands)

Hoofdstuk 19. Kerst met de Kragges.

Kerst was in aantocht, maar er was geen Kerstbal of banket georganiseerd. In Sneeps strikte regime was duidelijk geen plek voor feestjes. Ik was blij dat ik tenminste naar het feest van Zwadderich was geweest om nog iets van feestelijkheden mee te krijgen. De docenten (behalve de Kragges) hadden geprobeerd kerstige dingen in hun lessen te verwerken, maar Professor Anderlings versieringen waren verwijderd en Professor Bannings koor was verboden. Toch had de Professor ons ervan verzekerd dat er een kerstuitvoering in de Ravenklauw leerlingenkamer zou plaatsvinden.

In mijn Waarzeggerij les (toen ik het lokaal binnenkwam stikte in bijna in de dichte mist van "Betoverende Winter Wierook) had Professor Zwamdrift de kristallen bollen al klaargezet op alle tafeltjes. Loena en ik gingen zitten en luisterden naar Professor Zwamdrifts uitleg.

"Vandaag zullen we gebeurtenissen voor de komende weken voorspellen aan de hand van de kristallen bol. We kunnen dus ook voorspellingen voor de kerstdagen tegenkomen. Ik heb persoonlijk een slecht voorgevoel over deze winter. Natuurlijk mag ik geen uitspraken doen over het nieuwe schoolbestuur, maar ik vrees dat dit de meest druilerige dagen in aanloop naar Kerst ooit zullen zijn. Ik kan niet wachten tot het vakantie is, ik hecht veel waarde aan een goede sfeer. Kalmeer je zintuigen en Zie met je Innerlijke Oog: als je geluk hebt zie je misschien iets dat duidt op een geweldig kerstdiner of zoiets," ratelde de Professor.

Loena en ik richtten ons tot de kristallen bol voor ons en ademden een paar keer diep in en uit. Ik keek strak naar de bol. Het duurde eindeloos voordat ik iets zag, maar plotseling was er dan toch een flits en ik zag iets dat leek op een grote hond.

Ik zei tegen Loena wat ik zag en ze trok een ernstig gezicht en fluisterde: "Weet je het zeker?"

"Ik denk het," antwoordde ik.

"Oh hemel, als het maar niet de Grim is," zei Loena met wijd opengesperde ogen.

Nu schrok ik ook. Ik keek nog eens aandachtig naar de schim en knikte langzaam. Verslagen leunde ik achterover. De Grim, een voorteken van de dood. Zou ik dood gaan? Zou iemand anders doodgaan?

Loena raakte begripvol mijn hand aan en glimlachte naar me. "Ik weet zeker dat het goed komt," zei ze met trillende stem, en ze keek zelf in de kristallen bol.

"Ah!" riep ze uit. "Ik zie een grote vogel..."

Ik opende het boek. Toen ik bij de juiste bladzijde was, las ik voor: "Een valk. Een dodelijke vijand."

"Het zou inderdaad een valk kunnen zijn," peinsde Loena. "Maar hebben we niet allemaal een dodelijke vijand? Hij Die Niet Genoemd Mag Worden is tenslotte terug."

"Je hebt gelijk, laten we hopen dat het een algemene waarschuwing is," zei ik troostend.

"Ik hoop hetzelfde voor jouw hond figuur," glimlachte Loena.

We verlieten het lokaal met een brok in onze keel. Zonder veel te zeggen gingen we naar onze volgende les: Duistere Kunsten. Zoals verwacht, maakte die les alles niet veel beter. Professor Kragge grijnsde duister terwijl hij het over Inferi had. Dit was duidelijk één van zijn favoriete onderwerpen.

Ik keek naar Draco, die stiekem briefjes uitwisselde met Blaise. Ik keek uit het raam en zag tot mijn verrassing dat het was gaan sneeuwen! Ik porde Loena en wees naar het raam. Meer leerlingen merkten dat het sneeuwde. Ze juichten en staarden allemaal uit het raam.

"Stilte!" riep Professor Kragge, die erg ontzet leek over het feit dat hij zo ruw in de rede was gevallen tijdens het praten over zijn favoriete onderwerp. "Iedereen die sneeuw en vertier belangrijker vindt dan mijn les moet nablijven," dreigde hij. Iedereen ging teleurgesteld weer zitten. Om zijn woorden kracht bij te zetten, sloot Professor Kragge met een zwiep van zijn toverstok de gordijnen.