A Serpent's Heart (Nederlands)

Hoofdstuk 15. Crucio.

Het was woensdag. Deze middag zou ik moeten nablijven. Ik had het niet aan Draco verteld, omdat ik niet wilde dat hij zich er verantwoordelijk voor zou voelen.

In de middagpauze waren Loena, Emma en ik op weg naar de Grote Zaal. "Zullen we samen voor Bezweringen gaan leren vanmiddag?" vroeg Emma.

"Sorry, ik kan niet. Ik moet nablijven," antwoordde ik.

Emma keek me met grote ogen aan.

"Wat?"vroeg ik.

'Lewis vertelde me dat het echt verschrikkelijk is. Ze gebruiken lijfstraffen," zei Emma verlegen.

"Ik heb een hoge pijngrens," zei ik, terwijl ik probeerde mijn angst te onderdrukken.

"Ik hoop dat dat genoeg is," zei Loena bezorgd.

Emma's waarschuwing maakte me nerveus en ik kon amper een hap eten doorslikken.

"Hier, neem wat gebakken aardappels," zei Emma, de kom onder mijn neus duwend. Met tegenzin at ik er wat van.

***

Na mijn laatste les was ik bijna vergeten dat ik überhaupt moest nablijven, maar toen Loena me succes wenste voelde het alsof ik moest overgeven.

Boos kwam ik het Zwarte Kunsten lokaal binnen. Professor Kragge zat al klaar aan zijn bureau. Ik zag een aantal eerstejaars die stilletjes afwachtten wat er zou gaan gebeuren. Ze keken angstig en ik vroeg me af of ze wisten dat ze een lichamelijke straf konden ondergaan. Er waren ook wat oudere leerlingen. Een aantal waren hier duidelijk al eerder geweest. Zij zaten met hun armen over elkaar en keken boos naar de grond. Verlegen ging ik zitten op een lege bank.

Professor Kragge stond op en verkondigde: "Kijk dit lokaal eens rond. Iedereen die hier zit heeft zich op de een of andere manier misdragen. Perkamentus mag dan niet streng zijn geweest voor overtreders, maar Professor Sneep tolereert geen ellendelingen. Als je hier al eerder bent geweest" (Professor Kragge keek indringend naar een aantal leerlingen), "weet je dat de komende straf bestaat uit Onvergeeflijke Vloeken. Ik heb een stel uitstekende leerlingen gekozen om ze vandaag uit te voeren. Kom binnen, jongens!"

De deur ging open en Korzel en Kwast stapten het lokaal binnen. Ik was totaal niet verrast, maar toen een derde leerling het lokaal binnenkwam stokte mijn hart. Het was Draco. Hij had me nooit verteld over deze ongewone naschoolse activiteit en ik was er behoorlijk ontzet over.

"Meneer Korzel, meneer Kwast, meneer Malfidus, welkom," zei Professor Kragge kwaadaardig. Korzel en Kwast zagen eruit alsof ze er helemaal klaar voor waren. Draco staarde naar de grond, maar toen hij opkeek, ontmoetten zijn ogen de mijne.

Hij staarde me een seconde aan. Toen fronste hij en mompelde: "Wat heb jij gedaan?!" Ik glimlachte bitter en haalde mijn schouders op. Draco's blik vloog alle kanten op, alsof hij een uitweg probeerde te vinden.

Professor Kragge pakte een lijst van zijn bureau en las voor: "Meneer Scarry?" Een jonge leerling achterin stak zijn hand op. "Voor het gooien van propjes door de klas zal meneer Korzel de Cruciatusvloek over je uitspreken. Als het klaar is mag je gaan," legde de Professor uit. "Ik neem aan dat je het na deze maatregel voortaan wel uit je hoofd laat projectielen door het lokaal te gooien."

Korzel liep naar het midden van het lokaal. De tafels waren aan de kant gezet om een open plek te creëren, voor wat er zich daar dan ook maar af mocht gaan spelen. De jongen achterin bewoog niet. "Kom hier!" commandeerde Korzel, zijn toverstok op hem richtend.

"Ga hem halen," zei Kragge tegen Kwast en Draco. De jongens pakten de leerling bij zijn schouders, trokken hem overeind en duwden hem naar voren. De jongen probeerde zich eerst los te trekken, maar ging uiteindelijk kalm mee.