A Serpent's Heart (Nederlands)

Hoofdstuk 5. Voorspellend Rekenen op een Bordeaux Rode Bank.

Ik was in de war na het Lente Bal. Niet dat ik er niet van genoten had, want dat had ik wel, maar ik kon gewoon niet geloven dat een populaire jongen als Draco interesse had getoond in mij. Ik verwachtte ook niet dat hij verder nog iets met me wou, maar stiekem hoopte ik daar wel op. Er was iets aan hem waardoor ik medelijden met hem had, als de zoon van een Dooddoener en alles.

***

Meestal zat ik met Padma Patil tijdens Voorspellend Rekenen, maar we waren niet echt vrienden, dus voor de veranderingen ging ik bij Draco zitten, die altijd alleen zat.

"Ben jij hier helemaal alleen?" vroeg ik.

Draco keek op toen ik naast hem ging zitten en antwoordde: "Je dacht toch zeker niet dat Korzel en Kwast slim genoeg zouden zijn voor Voorspellend Rekenen voor gevorderden? Om over Patty nog maar te zwijgen. Maar natuurlijk moest Griffel wel in deze klas zitten."

"Je mag haar echt niet, hè?"

Draco keek naar Hermelien, die voorin zat. "Niemand is slimmer dan ik, behalve zij. En ze is een modderbloedje! Ik kan het niet uitstaan!" zei hij geïrriteerd.

"Als je een Ravenklauw geweest was betwijfel ik of je de slimste van je Huis was," zei ik. Soms vervloekte ik mezelf voor mijn eerlijkheid.

Draco liet zijn blik op mij vallen en antwoordde: "Soms wens ik dat ik een Ravenklauw was. Zwadderaars zijn slim, maar we hebben nooit diepe gesprekken. Ik heb weleens geprobeerd een gesprek van betekenis te hebben met Patty, maar zij kon niet ophouden over de verschillende manieren om Potter voor schut te zetten."

Padma kwam het lokaal binnen en keek verbaasd naar mij en Draco. Ik knikte naar haar en ze ging bij een paar Griffoendors zitten. Professor Vector schraapte haar keel en begon de les. Ze legde wat uit over numerologie en hoe je de getallen van iemands geboortedatum in een schema kon zetten.

"Ik wil dat jullie allemaal in duo's gaan zitten en de geboortedatum van je partner in een schema zetten. Gebruik je boek om achter de betekenis van de getallen te komen. Ik wil dat ieder duo hier volgende week een opstel over inlevert," kondigde de Professor aan.

"Dus, wat is jouw geboortedatum?" vroeg ik Draco.

"Vijf juni, 1980. En de jouwe?"

"27 maart, 1980."

We schreven de getallen op en ik tekende er twee driehoeken omheen. Ik berekende de verschillende uitkomsten en vulde die aan in het schema. Ik opende mijn boek, Voorspellend Rekenen voor gevorderden, om de betekenis van 11/2 op te zoeken, toen het uur bijna voorbij was.

"Zullen we dit vanmiddag afmaken?" vroeg ik.

"Prima, en ik weet precies de goede plek. Kom naar de Grote Hal om 4 uur, oké?" antwoordde Draco.

We pakten onze tassen en liepen samen het lokaal uit. Draco zwaaide kort naar me, wat ik erg schattig vond.

***

Om vier uur liep ik naar de Grote Hal. Bij de ingang stond Draco, met Korzel en Kwast naast zich.

"Jullie kunnen nu wel gaan," commandeerde hij zijn vrienden.

"Volg mij," zei hij tegen mij, en hij grijnsde.

Terwijl we door het kasteel liepen, zei Draco soms 'links', 'rechts', of 'de trap op' alsof hij een of andere generaal was. Ik vond het wel leuk, het paste bij hem.

Uiteindelijk stopten we voor een muur. Een deur begon zich erin te vormen.

"De Kamer van Hoge Nood," zei Draco trots.

"Is de bibliotheek niet goed genoeg voor jou?" vroeg ik lachend.

Draco hield de deur open en ik liep naar binnen. De Kamer van Hoge Nood stond vol vreemde objecten en oude meubels, alles bedekt in een dikke laag stof.

"Volgens mij is er een comfortabele bank daar ergens," mompelde Draco en hij gebaarde naar een hoek.

"Kom je hier vaak? Het lijkt alsof je hier vaak komt," merkte ik op.

"Oh, ik- ik kom hier af en toe," zei Draco vaag.

Hij had gelijk: er stond een grote, bordeaux rode Chesterfield bank in de linkerhoek, waar we gingen zitten.

"Tijd om achter elkaars diepste geheimen te komen!" grapte ik en ik pakte mijn boek erbij.

Draco keek me bezorgd aan en mompelde: "Dat lijkt me niet zo'n goed idee..."

"Ik bedoelde je numerologie," zei ik, maar Draco speelde zenuwachtig met zijn zilveren manchetknopen.

"Hier staat dat je levensles een twee is, wat inhoudt dat je zou moeten leren je gevoelens te vertrouwen en dat je moet samenwerken," zei ik, terwijl ik het schema bestudeerde.

"Jouw levensles is een drie, wat betekent dat..." Draco bladerde door het boek en las op: "Je bent betrokken en emotioneel, maar je moet leren voor jezelf op te komen en jezelf te uiten."

"Volgens mij kan ik dat wel," antwoordde ik.

"Misschien is dit herkenbaarder. Je hebt een drie-mentaliteit, wat betekent dat je optimistisch en sociaal bent, je je zelden zorgen maakt, je het leven als een spel ziet en jong van geest bent."

Ik knikte bedachtzaam. "Dat klopt wel," zei ik.

"Volgens dit schema moet het heel leuk zijn om jou te zijn," zuchtte Draco. Het was niet eens honend, hij meende het echt.

"Laten we kijken hoe jouw mentaliteit is," zei ik. Ik hoopte dat er iets positiefs uit zou komen, omdat Draco een beetje jaloers leek op mijn optimisme. "Het is een zes. Je bent harmonieus, je streeft naar perfectie, je bent bazig (ik dacht aan zijn generaals gedrag en lachte) en begripvol," las ik voor.

Draco fronste. "Dat omschrijft me denk ik wel goed, hoewel ik mezelf niet begripvol zou noemen," zei hij.

"Nee, ik denk ook niet dat anderen jou begripvol zouden vinden," antwoordde ik.

"Niet dat me dat boeit."

"Maar diep van binnen ben je het misschien wel."

Draco glimlachte onzeker en schoof dichter naar me toe. "Staat er iets concreets over mijn toekomst?" vroeg hij nieuwsgierig.

Ik bestudeerde het schema. "Een vijf, dat wil zeggen dat je avontuur en vrijheid najaagt. Je kunt je goed aanpassen en hebt een unieke visie," antwoordde ik.

"Vrijheid, dat klinkt veelbelovend," merkte Daco bitter op. Hij staarde in de verte.

"Wacht, deze negen hier betekent dat je moeite hebt met verbindingen aangaan en het uiten van je gevoelens," zei ik.

"Oh- dat is niets nieuws," antwoordde Draco. Hij keek naar mijn schema en zei: "Hier staat dat je niet weet wanneer je moet stoppen, dat je dominant bent (hij keek me verbaasd aan en ik haalde mijn schouders op) en deze zes hier betekent dat je je woede niet onder controle kunt houden."

"Nu weten we alles van elkaar," zei ik.

"Ik wed dat er meer over jou te leren valt dat getallen," antwoordde Draco.

Hij duwde de papieren van zijn schoot en raakte mijn wang aan. Zijn hand was koud en ik bloosde. In zijn grijsblauwe ogen zag ik nieuwsgierigheid, maar ook pijn. Zijn gezicht kwam dichter en dichter bij het mijne. Hij duwde me dieper in de bank, ik sloot mijn ogen en hij zoende me. Opnieuw.