A Serpent's Heart (Nederlands)

Hoofdstuk 16. Alchemie en Glitter Konijnen.

De herfst had plaatsgemaakt voor winter. Rond de school hadden de bomen hun bladeren verloren en de temperatuur in de onverwarmde gangen was tot rond het vriespunt gezakt. Truien hadden spencers vervangen en 's avonds zat iedereen bij de openhaard in de leerlingenkamer.

Als ik niet met Emma en Loena aan het leren was in de bibliotheek kon je me vinden in de Kamer van Hoge Nood met Draco. Hij prefereerde de privacy van deze verborgen kamer boven de openheid van de bibliotheek. Draco had de kamer geheel naar onze behoeftes ingericht. Hij had zelfs een bureau van pijnboomhout gevonden in de stapels afgedankte objecten, die we gebruikten om huiswerk aan te maken.

Het was een koude zaterdag en Draco en ik zaten weer eens in de Kamer van Hoge Nood. Ik zat te stressen over Toverdranken, maar Draco las een voor mij onbekend boek. Ik probeerde mee te lezen, maar net op dat moment sloeg Draco de bladzijde om. "Wat lees je?" vroeg ik.

"Dit? Dit is Alchemie," antwoordde Draco. Ik keek hem fronsend aan. Draco glimlachte en legde uit: "Het is een soort Transfiguratie met een vleugje Toverdranken. Het gaat om hoe je elementen in andere substanties kunt veranderen. Ik zou goud willen maken." Hij staarde dromerig naar het boek bij de gedachte aan goud maken.

Ik zag het punt er niet zo in. Draco was zo rijk dat hij geen goud nodig had. Hoewel, een Malfidus zou zijn fortuin waarschijnlijk nooit als "genoeg" bestempelen. Ik kon niet ontkennen dat ze een punt hadden.

"Waarom zou je goud willen maken? Jij bent voor mij goud," zei ik.

Draco bloosde. "Ik ben gestopt met het helpen bij Kragges vervloekingsuurtjes trouwens," zei hij.

"Goed zo. Was Professor Kragge teleurgesteld?" vroeg ik.

Draco snoof minachtend. "Hij zei dat het een gemiste kans was, maar dat ik het zelf moest bepalen." Hij pakte zijn boek weer op, om het vervolgens weer neer te leggen. "Weet je dat je mijn numerologie hebt uitgelegd? Je zei dat ik vrijheid zou najagen. Als dat is wat ik moet doen, waarom ondermijn ik mijn toekomst dan door dit te nemen?" Hij rolde zijn linkermouw op om zijn Duistere Teken te laten zien. "Dit is het tegenovergestelde van vrijheid. Ik zal voor altijd aan hem gekoppeld worden!"

Ik pakte liefdevol zijn pols en bekeek het Teken. "Ik heb geprobeerd het eraf te wassen," glimlachte Draco flauwtjes.

"Tevergeefs, zo te zien," zei ik.

Draco haalde diep adem en vertelde: "Je gaat dit waarschijnlijk niet leuk vinden, maar toen ik pas net het Teken had, was ik er trots op. Ik wilde net zo zijn als mijn vader. Ik dacht dat als ik het Duistere Teken nam, ik een geweldige toekomst zou krijgen als rechterhand van de Heer van het Duister. De andere Dooddoeners waren er trots op dat ik Modderbloedjes pestte, maar toen de moord op Perkamentus me werd toegewezen, kwam alles heel dichtbij. Ik werd bang en wilde het niet doen, maar anders zou Hij me vermoorden! Ik wilde het dus afmaken, vooral omdat ik geen andere keus had... Hij zou mijn hele familie vermoorden..."

Ik keek Draco in de ogen. Jarenlang was ik me er niet eens van bewust geweest dat deze jongen ook gevoelens had. Laat staan zulke gecompliceerde. Zijn situatie was op zijn zachtst gezegd belabberd.

"Wat als mensen me erom zullen haten? Het verrast me dat jij nog met me omgaat," zei Draco, boos naar het Teken wijzend.

"Luister niet naar anderen. Zij kennen het hele verhaal niet. En bestaat jouw kring niet voornamelijk uit high-society volbloed tovenaars? De helft daarvan zijn waarschijnlijk zelf Dooddoeners," antwoordde ik.

"Ik kan je geen ongelijk geven," lachte Draco.

"En je kan er altijd concealer opsmeren."

"Concealer?" vroeg Draco.

"Laat maar," glimlachte ik. Ik was trots op hem dat hij überhaupt doorhad dat een Duister Teken geen glorieuze toekomst bood.

Toen we op het punt stonden terug te gaan naar onze leerlingenkamers, pakte Draco mijn pols en zei opgetogen: "Vrijdag geeft Zwadderich een feest. Doe iets chiques aan, je wil niet underdressed zijn. En je vrienden zijn ook uitgenodigd!"

"Zelfs Huffelpufs?" vroeg ik achterdochtig.

"Natuurlijk, we zijn de Slakkers niet," antwoordde Draco. :Maar ik ben wel blij dat je geen vrienden in Griffoendor hebt," voegde hij er schalks aan toe.

***

"Meiden, we zijn uitgenodigd voor een Zwadderich feest!" kondigde ik aan tijdens het avondeten.

Loena glimlachte en zei: "Ik ben nog nooit naar een Zwadderich feest geweest, wat opwindend!"

"Zijn Zwadderich feestjes niet heel... wild?" vroeg Emma bezorgd. Emma was geen feestbeest.

"Ik heb gehoord dat ze onvergetelijk zijn op veel fronten," glimlachte ik.

"Ik weet niet zeker of ik wel wil gaan," zei Emma.

Ik zou niet zonder haar gaan, dus overtuigde ik haar: "Dit is ons laatste jaar op Zweinstein. Ga je deze kans om wat plezier te maken laten schieten? Prima, als jij dit hele jaar in somberheid wil doorkomen, ga je gang."

"Maar het zijn Zwadderaars en ik ben... Een halfbloed, weet je wel?" drong Emma aan.

"Ik zal er persoonlijk op toezien dat iedereen die durft jou een Modderbloedje of bloed verrader of wat dan ook te noemen, door Draco zal worden aangepakt," zei ik resoluut.

"En als Draco het nou zelf zegt?" vroeg Emma, nog niet gerust gesteld.

'Dan pak ik Draco aan," antwoordde ik.

Dat scheen Emma gerust gesteld te hebben, maar om zeker te weten dat ze zou komen, voegde ik eraan toe: "En kan je je de snacks en de drankjes voorstellen? Ik zou het voor geen goud willen missen!" Emma knikte toegevend.

"Wat is de dresscode?" vroeg Loena gretig.

"Draco zei dat ik iets chiques aan moest doen. Denk maar in de lijn van 'rijke volbloed luxe'," antwoordde ik en ik glimlachte ongemakkelijk, omdat ik wist dat dat het tegenovergestelde van Emma's stijl was.

"Wat eentonig. Ik mag toch wel wat feestelijke accessoires inzetten?" vroeg Loena.

"Ik weet zeker dat een glitter konijn in je haar als volbloed luxe kan worden gezien," glimlachte ik.

"Maar omdat het een Zwadderich feest is, is een glitter slang misschien gepaster?" stelde Emma voor. Loena's ogen begonnen te fonkelen bij het aanhoren van al deze bizarre creaties.