Our War | Nasza wojna

To mój brat

Tydzień później Adam skupił się już w pełni na służbie jednak zdarzało się, że płakał w nocy za siostrą. W ciągu dnia starał się o niej nie myśleć poza chwilami gdy mógł zadzwonić i chwilę porozmawiać, a przeważnie taka okazja zdarzała się popołudniu gdy oboje mieli przerwę.

Natalia też bardzo tęskniła za bratem i również płakała po nocy szczególnie wspominając wspólne noce filmowe albo po prostu siedzenie do późna. Mimo to szybko odnalazła się w Warszawie szczególnie dzięki nowemu znajomemu.

Początkowo gdy Adam dowiedział się o Jakubie nie był zachwycony i bał się o siostrę. Jednak w końcu przekonał się do tej znajomości czując, że Natalia jest szczęśliwa, a na tym mu zależało. Oczywiście wiele razy był zapewniany, że nie straci przez to ukochanej bliźniaczki.
Mimo to chłopak nie przestawał bać się o blondynkę która była częścią niego.

Przez ten tydzień Adam bardzo dobrze poznał całą brygadę szczególnie, że wszyscy chętnie z nim rozmawiali próbując nie wchodzić na zakazany temat. Również zadania w wojsku sprawiały mu wiele radości i ku zdziwieniu wszystkich szybko się odnalazł w jednostce mimo iż było wiadomo, że Biedrusko kojarzyło się mu z wakacyjną przygodą. Szybko jednak zostało to zmienione na codzienną służbę, a po wycieczce zostały tylko miłe wspomnienia. Ćwiczenia na poligonie i ogólny czas tam spędzony bardzo cieszył chłopaka w końcu było to jego marzenie od dzieciństwa które się spełniło.

Podobnie było z Natalią choć początkowo nie była przekonana do agencji wywiadu teraz gdy jej szkolenie przebiegało naprawdę znakomicie czuła, że to zawód właśnie dla niej. Nie wiedziała tylko dlaczego jako jedyna ma indywidualne treningi z majorem. Nie zawsze jednak można było to nazwać "indywidualnymi" gdy wielu agentów przychodziło popatrzeć na ten talent, a do tego zawsze wśród tych zgromadzonych pojawiał się Jakub. Przez ten tydzień Natalia bardzo go polubiła. Codziennie razem chodzili do agencji i wracali, a w weekend nawet chłopak wyciągnął ją do pobliskiego parku. Oczywiście nie obeszło się bez pytać Rafała gdy dowiedział się, że jego kuzynka poznała jakiegoś agenta. Mimo iż czarnowłosy należał do tej części rodziny która uważała, że za bliźniakami wiele osób by się uganiało to jednak wolał tylko miłość tego rodzeństwa i nie chciał by jakiś związek to zniszczył. Dlatego nawet jego Natalia musiała zapewniać, że Jakub jest tylko przyjacielem z agencji. W końcu to ona najlepiej wiedziała co czuję, a nie darzyła bruneta jakimś uczuciem po prostu był dla niej przyjacielem z wielkiego miasta i wspólnej pracy.

***
-Chyba przejdziesz to szkolenie szybciej niż myślałem. - odrzekł major przyglądając się dziewczynie gdy ta hakowała jeden z komputerów.

-Widać od małego mam preferencje do bycia szpiegiem. - odpowiedziała Natalia nie odrywając się od zadania.

-Masz talent w strzelaniu, jesteś bardzo sprawna, łatwo nawiązujesz nowe kontakty przez sprawianie miłego wrażenia i z tego co widzę potrafisz szybko posługiwać się urządzeniami elektrycznymi.

-Gotowe. - dziewczyna wyjęła z komputera pendrive na który przegrała wszystkie informacje jakie udało jej się wyciągnąć. - Proszę bardzo szefie.

-Chyba zrobię zawody w hakowaniu. - powiedział z niedowierzaniem mężczyzna odbierając małe urządzenie.

-Haha chyba by mnie znienawidzili gdybym wygrała. - zaśmiała się Natalia.

-Bardziej by zaczęli jeszcze bardziej cię podziwiać. Masz na razie wolne, ale nie wychodź poza teren agencji chcę cię mieć w razie czego pod ręką.

-Dobrze szefie.

Gdy Natalia wyszła z sali komputerowej skierowała się do swojego ulubionego miejsca w budynku AW czyli strzelnicy. Wiedziała, że wszyscy mają teraz przerwę więc nikogo tam nie będzie. Kiedy weszła do środka usiadła pod jedną ścianą i wyjęła telefon. Na ekranie zobaczyła, że ma kilka wiadomości.