𝐋𝐞𝐭 𝐌𝐞 𝐆𝐨 [𝐍𝐋]

O32 • Let me go...

Professor McGonagall en Snape stonden beide achter het bureau in McGonagall haar kantoor, de ketting te bestuderen die Katie Bell had vervloekt. 'Leanne, hoe kwam ze aan dit pakje?'
'Katie ging de meiden wc's in bij The Three Broomsticks, en toen ze terug kwam had ze ineens dit pakje bij zich. Ze zei dat zij het aan iemand moest afleveren.'
McGonagall en Snape wisselden een blik met elkaar uit. 'Aan wie?' vroeg Professor Snape.
'P-Professor Dumbledore.' fluisterde Leanne zachtjes terwijl ze de blikken van de twee leraren ontweek.
'Goed, je kunt weer gaan Leanne. Bedankt voor je tijd.' zei Professor McGonagall, en zonder nog iets te zeggen verliet Leanne het kantoor.
'Katie zou nooit iemand kwaad doen!' zei Harry direct toen de deur achter ons was dicht gevallen. 'Ik ken Katie al jaren, zij zou nooit een vlieg kwaad kunnen doen.'
'Ik weet het Potter, en ik vermoed ook dat Katie onder de Imperius vloek verkeerde.' zuchtte McGonagall. 'De vraag is alleen; wie zou deze ketting aan Professor Dumbledore willen geven?'
Iets in Harry zijn gezichtsuitdrukking veranderde. 'Malfoy.' Zijn stem klonk vastberaden, alsof hij het hem zelf had zien doen.
'Potter!' riep Professor McGonagall uit. 'Dat is een vreselijke beschuldiging!'
'Inderdaad, Potter.' De duistere ondertoon in Snape zijn stem deed mij rillen. 'Hoe weet jij zo zeker dat het Mr. Malfoy was?'
'Ik weet het gewoon.' Harry klonk nog steeds vastberaden.
'Waarom zou Mr. Malfoy in hemelsnaam Professor Dumbledore willen vervloeken?!' Professor McGonagall klonk duidelijk geschokt door de beschuldiging.
'Hij is een dooddoener!'
'Harry!' Instinctief begon ik Draco te verdedigen. 'Jij weet net zo goed als ik dat hij dat niet is!'
Weer een leugen. Leugens. Leugens Leugens. Ze bleven maar komen.
'Audrey, alsof hij het jou zou vertellen als hij er één was!'
'Ja.' Ik had iets te snel en iets te zelfverzekerd antwoord gegeven, want nu keken alle aanwezigen in het kantoor mij met een ondoorgrondelijke blik aan.
'Goed, dit heeft geen zin.' verzuchtte Professor McGonagall die even van mij naar Harry keek. 'Jullie kunnen gaan.'
Geïrriteerd en boos stapte ik langs Harry heen zonder hem nog aan te kijken. Hermione en Ron die de hele tijd nog niets hadden gezegd verlieten het kantoor in stilte.
'Hoe kun je hem zomaar beschuldigen van zo iets groots zonder enige bewijs?!' riep ik uit toen Harry als laatste het kantoor uit gestapt kwam en de deur achter hem dicht trok.
'Waarom blijf jij hem maar verdedigen?!'
Ik balde mijn handen tot vuisten terwijl ik Harry een woedende blik toe wierp. 'Omdat hij hier niets mee te maken heeft.'
'Audrey, wie kan hier anders iets mee te maken hebben?' De vastberaden blik in zijn ogen maakte mij bang. Bijna alsof hij iets vermoedde. 'Het was niet de duisternis, dat weet jij net zo goed als ik. Wie weet was de dood van Anthony ook niet veroorzaakt door de duisternis.'
'Anthony zijn dood is wel degelijk mijn schuld!' De woedde en frustratie die door mijn lichaam sidderde nam de overhand. Ik kon niet helder meer nadenken. Al deze geheimen maakten mij krankzinnig. 'Draco heeft hier niets mee te maken!'
'Jongens...' Hermione haar stem bracht mij met een harde klap terug in de werkelijkheid, en ik wist meteen dat ik mijn mond voorbij had gepraat. Ik was helemaal vergeten dat Hermione en Ron er ook nog waren. Wat zullen zij nu wel niet denken?
Harry zijn blik verzachtte en hij keek mij nu spijtig aan. 'Audrey,'
Ik schudde enkel mijn hoofd terwijl ik mijn handen tegen mijn slapen drukte om de opkomende hoofdpijn tegen te kunnen gaan. Dit werd mij allemaal te veel. Ik had ons geheim nu al in een zekere zin aan Ron en Hermione verklapt zonder er ook maar bij na te denken. Het zou niet lang meer duren voor ik Draco zou verraden. Mijn ouders.
Zonder nog iets te zeggen draaide ik mij om en holde ik de gang door, op weg naar de kerkers. En ergens wist ik dat Harry gelijk had over het feit dat Draco schuldig was, betreft de vervloeking van Katie. Want de ketting die Katie Bell vandaag had vervloekt, was dezelfde die Draco en ik in Borgin & Burkes hadden gezien in één van de vitrinekasten.