𝐋𝐞𝐭 𝐌𝐞 𝐆𝐨 [𝐍𝐋]

O14 • Let me go...

De volgende dag brak alweer snel aan. Samen met Draco zat ik al aan de afdelingstafel van Slytherin, allebei net klaar met ons ontbijt. Iedereen had zijn of haar rooster al ontvangen, en net zoals vorig jaar hadden Draco en ik allebei het zelfde rooster. Het eerste blok hadden we al meteen Toverdranken, samen met Gryffindor.

'Kom, laten we alvast gaan.' zei Draco mij na een tijdje en stond toen op. Ik volgde zijn voorbeeld en gezamenlijk liepen we richting het lokaal van Toverdranken. Onderweg naar het lokaal zeiden we niet veel tegen elkaar, maar de stilte was ook niet ongemakkelijk. Het was fijn.

'Goede morgen!' begroette Professor Slughorn ons opgewekt toen we het lokaal binnen gelopen kwamen.

'Goede morgen, Professor.' begroette ik de man vriendelijk en ik merkte hoe zijn ogen begonnen te stralen toen hij mij opmerkte.

'Miss Mccloud, is het niet?' vroeg hij mij. Ik hield verbaasd halt en knikte toen.

'Inderdaad,' glimlachte ik. 'Heeft u de namen van uw leerlingen al helemaal uit uw hoofd geleerd?' vroeg ik hem.

De man begon te lachen. 'Niet helemaal. Ik heb juist veel over jou gehoord van Professor Dumbledore,' legde hij uit. 'Ik ben onder de indruk van jouw talenten. Pas zo kort hier op school en nu al een ware heks.'

Ik glimlachte verlegen naar de man. 'Ik denk dat dat eerder wordt gezien als geluk.' zei ik de man.

'Over geluk gesproken,' zei de man toen ineens opgewekt. 'Daar draait deze les vandaag om. Neem vlug plaats!'

Ik gehoorzaamde de man en besloot vervolgens naast Hermione te gaan staan toen ik haar opmerkte. 'Goede morgen.' begroette ik haar opgewekt.

'Audrey!' Ze sloeg haar armen om mij heen en glimlachte breed naar mij. 'Ik heb haast niet de kans gehad om met je te praten gisteren. Zelfs in de trein hadden we maar een kort moment samen.'

'Ik weet het, maar we kunnen altijd straks nog in de pauze bij kletsen.' zei ik haar. Mijn aandacht werd toen plots getrokken door Draco die naast mij was komen staan.

'Hallo, Granger.' begroette hij Hermione met een knik.

'Malfoy.' glimlachte zij geforceerd naar hem ter begroeting. Iets wat ongemakkelijk begon ik maar met mijn voeten te schuifelen. Het was raar om tussen twee mensen in te staan die elkaar totaal niet mochten. Die het liefst elkaars kop eraf zouden rukken.

'Goede morgen, klas!' begroette Professor Slughorn iedereen nadat hij de deur van het lokaal had dicht gedaan. Hij liep naar een tafel toe waar een houder stond met daarin een kleine flacon. 'Dit, mijn leerlingen, is Felix Fortunatis. Ook wel genoemd: Vloeibaar geluk. Het maakt dat je geluk hebt tot het drankje is uitgewerkt.' legde hij uit. Draco die naast mij stond keek abrupt op.

De deur achter Slughorn zwaaide plotseling open en Harry en Ron verschenen in de deuropening. 'Sorry, Professor,' verontschuldigde Harry zichzelf. 'Maar Professor McGonagall adviseerde ons om deel te nemen aan uw lessen voor de rest van het semester.'

'Oh, het is al goed Harry!' zei Slughorn opgewekt. 'Ik hoopte al dat je je zou bedenken. Pak maar vlug jullie boeken!'

'Eh, ik heb mijn boeken nog niet.' zei Harry die de man spijtig aankeek.

'Goed dan, pak maar twee boeken uit de kast.' wuifde Professor Slughorn het weg voor hij zich weer tot ons richtte.

'Vandaag gaan wij een zeer lastige toverdrank bereiden, genaamd: Vocht van de Levende Dood,' zette Professor Slughorn zijn les voort. 'Iemand enig idee wat dit drankje doet? Ja, Miss Granger!'

Hermione die nog steeds naast mij stond, had haar hand opgestoken. 'Het Vocht van de Levende Dood is een zeer krachtig slaapmiddel, die de drinker in een dodelijke slaap laat komen.'

'Inderdaad, Miss Granger. Tien punten voor Gryffindor!' zei Slughorn opgewekt. 'Wie het lukt om dit drankje vandaag te bereiden krijg van mij een klein flesje van Felix Fortunatis. Goed voor twaalf uur geluk,'

Ik keek even om naar Draco die nu nog opgewekter leek. 'Al moet ik zeggen, dat het tot nu toe maar één leerling is gelukt om deze toverdrank juist te bereiden.' zei hij ernstig. 'De instructies zijn te vinden in je boek op bladzijde tien. Succes iedereen!'

Harry en Ron hadden zich bij ons aangesloten en namen net als de rest ook plaats aan een tafel waar zij direct begonnen met het bereiden van het toverdrankje.

'Dit moet ons lukken,' fluisterde Draco in mijn oor toen hij naast mij kwam staan. 'Dit kan ons helpen onze missie te volbrengen.' Ik reageerde niet op wat Draco zei en concentreerde mij uit alle mach op de instructies die in mijn boek stonden.

De les ging in een waas voorbij en het was mij niet echt gelukt om de juiste kleur te krijgen. Harry leek het echter veel beter te lukken. 'Hoe heb je dat zo voor elkaar gekregen?' vroeg ik hem bewonderend.

'Geen idee,' zei hij enkel met een glimlach rond zijn lippen. 'Voor het eerst dat iets mij eindelijk echt lukt.'

En toen Professor Slughorn het lokaal langs ging om te controleren wie de beste toverdrank had gebrouwd, verschroeide het kleine blaadje helemaal toen hij die in Harry zijn ketel liet vallen.

'Perfect!' zei hij opgewekt. 'Het is zelfs zo goed dat één druppel hiervan iedereen in dit lokaal zou kunnen doden.'