acquainted 'hyunin ✓

20ー

20ー Her kazandığım maç için alacağım ödüllerim hala geçerli mi?

-cigarettes after sex, sunset-

ー

Detaylara çok takılan birisi olmadım hiçbir zaman. Ama söz konusu Jeongin olduğunda, onunla ilgili her şeyi en ince ayrıntısına kadar bilmek istiyordum.

Haklı olarak.

Dün oynadığımız minik oyunda, ilk seksinin kiminle olduğunu söylememişti.

Bunu başka biri söylese bu kadar umurumda olmazdı, bana ne der geçerdim ama dediğim gibi söz konusu Jeongin olduğunda bu beni meraklandırmıştı.

Açıkçası cevabını çok merak ediyordum ama aynı zamanda öğrenmek istediğimden bir o kadar da emin değildim.

"Acaba ilki ben miyim?" sorularını kafamdan silemedim bir türlü, ama ben olmadığımdan yeterince emindi bir yanım. Seks konusunda, ilk seferimizde oldukça iyiydi. İlk defa sevişmiş gibi değildi.

İlkini söylemiyor olmasının sebebini, tanıdığım veya kızabileceğimi düşündüğü biri olmasına bağlamaya çalıştım. Kızabileceğim kişilerin sayısı ise azdı: Beomgyu denen manyak herif ve Minhyuk.

Yine başa dönüyorduk, farklı kişilerle beraber. Yine mesaj olayına gidiyordu bu olay.

Bu yüzden daha fazla kurcalamayacaktım bu meseleyi, sonuçta ilki ben olmasam bile şu anda ben vardım sadece. Ve bu benim için yeterliydi.

Ders anatomiydi ve ben sıkıntıdan patlamak üzereydim.

Gerçekten ne sikime tıp seçmiştim diye düşünürken tabii ki de ailem ve biricik ikizim Yeji sayesinde olduğu aklıma gelmişti.

Zeki sayılırdım ve klasik olarak lisede bu yüzden tıp için beni yönlendirmişlerdi haliyle ben de omuz silkmekle yetinmiştim.

O zamanlar beni mutlu hissettiren kimse yoktu hayatımda, beni gerçekten ben gibi hissettiren kimsw yoktu. Ama şimdi Jeongin sayesinde gerçekten kendimin kim olduğunu yeniden keşfediyordum.

Çok belli edemesem de o benim dönüm noktam gibi bir şeydi.

Hayatım ikiye ayrılsaydı ilk kısım Jeongin ile tanışmadan önceki kısım, ikinci kısım ise onunla tanıştıktan sonraki kısım olarak ayrılırdı. İlk defa kendimden ve duygularımdan bu kadar emin hissediyordum ve hayal kırıklığına uğramak istemiyordum.

Elimdeki kalemimi çevirmeye başladığım sırada kalemim yere düşmüş, halihazırda dağılmış olan dikkatim daha da dağılmıştı.

Yere düşen kalemime bakıp oturduğum yerden eğildiğim sırada kalemimi yanımda oturan kişinin almasıyla beraber geri çekilmiştim.

"Kalemin..." dedi kız ve gülümseyerek elinde tuttuğu kalemimi bana uzattı. Somurttuğum ve kalemi elinden aldığımda yüzü bozulmuştu.

Ben kaba olan Hwang Hyunjin, sadece bir kişi için naziktim artık. O benim zaafımdı resmen.

"Sağol." diye mırıldandım en son önüme dönerken. "Hiç önemli değil!" dedi büyük bir heyecanla, hevesi kırılmamış gibi ve tam o sırada ders bitti.

Dersin bitmesiyle beraber büyük bir hevesle -hevesli olmamın sebebi birazdan Jeongin'le buluşup kafede oturacak olmamızdı- eşyalarımı toplayıp sırt çantamı tek omzuma astım. Oturduğum sıradan kalkıp amfinin merdivenlerine yöneldim ve çıkmaya başladım.

"Sıkıldın mı dersten? Ben çok sıkıldım açıkçası. Anatomi hiç sandığıım gibi eğlenceli falan değilmiş. Bu arada ben Yujin." diyerek az önceki kız da peşimden bana yetişmiş ve yanımdan yürümeye başlamıştı.