acquainted 'hyunin ✓

24ー

24ー Ben dünyadaki cenneti buldum.

-halsey & g-eazy, him & i-

merhabaa

bu bölüm biraz daha geçiş bölümü, gelecek bölümlerde olacak şeylere bir ön hazırlık diyebilirim. ve tabii kaos...

bugünlük diyecek pek lafim yok ahskshshdkshkd yorum yapmayi ve oy vermeyi unutmayiniz, iyi okumalar^^

ー

Kuşkusuz, hayatımın merkezi birden Jeongin olmuştu.

Bu tabiri kullanmam ne kadar doğruydu bilmiyordum ama tam anlamıyla birden altıma girdiği gibi kalbime de girmişti. Sadece kalbime değil aklıma da girmeyi başarmıştı. Bildiğim bütün güzel sıfatların, aşk dolu sözlerin hepsinin sahibi oydu benim için.

Ve bir tek benim için olmasını istiyordum.

Kafam karışıyordu ve kendimden kuşku duyuyordum.

Evet, ona çok aşıktım, sürekli benimle olsun istiyordum.

Ama daha üniversiteye giden iki kişiydik işte. Daha gençtik, gençliğimi yaşamak istiyordum haliyle. Onunla beraber gençliğimizi yaşamak istiyordum.

Bundan önce bir kez aşık oldum sadece. Bir kişiye kalbimi açtım. Yalnızca ona "aşkım" dedim, çünkü gerçekten onun, benim aşkımı hak ettiğini sandım.

Sadece lise üçteydim.

Aradan çok yıl geçmemişti. Ama yalnızca üç-dört yıl bile benden çok şey götürüp yine bana çok şey kazandırmıştı.

Haerim, yani o sevgimi hak etmeyen eski sevgilim ve bu zamana kadarki ilk ve de tek aşkım.

Kalbime girmekle kalmamış, aklımı başımdan almıştı. Ona, önümü göremeyecek kadar çok aşıktım. O istese, onun için yapamayacağım şey yoktu. Bir kız, bir insan için ilk defa içimde bir şeyler oluyordu.

Lise aşkları, her zaman unutulmazdı. Haerim'de benim için öyleydi. Bana yaptığı onca şeyden sonra onu hala unutamamıştım.

Unutamazdım hiçbir zaman. Bunu kabul edebilirim.

Ama artık aşık olduğum insan o değildi. Jeongin vardı. Haerim'i her zaman, benim için gelip geçici bir lise hevesi olarak hatırlamamı sağlayan kişi Jeongin'di.

Ona aşık olduğumu ilk başta kabullenmek istemedim. Bu benim için çok zordu. Bir kere daha kalbimin kırılmasını kabullenemezdim. Başka birine yeniden bağlanmak, beni çok zorlayacaktı.

Ancak bu sefer yenildim.

Jeongin'e ve ona olan aşkıma yenildim. Ve bu hayatımda aldığım en güzel yenilgiydi.

"67'ye 50, maç bitti." diye bağıran hakemi duyduğumda kendimi yere atmış ve tavana bakmaya başlamıştım.

Evet, aldığım tek yenilgi bu değildi.

"Hey Hwang! Biri geldi ve seni soruyor." diyerek bağırmıştı Bomin ve yerde yatan bedenimin yanına gelerek ayağa kalkmam için bana elini uzattı. İç geçirdim ve elimi elinin üzerine koyarak ayağa kalktım.

Elimi siyah uzun saçlarım arasında gezdirdim.

"Kim arıyormuş beni bakalım? Jeong mu geldi?" diyerek saçlarım arasındaki saç bandını saçlarımdan çıkararak koluma bağladım.

"Aslında hay-"

"Selam Hyunjin..." diyen tanıdık sesi duyduğumda bedenim olduğu yere adeta ayaklarımdan saplanmıştı. "Ben sizi yalnız bırakayım, biz soyunma odasındayız çocuklarla." dedi Bomin ve omzuma hafifçe vurarak yanımdan geçip gitti.