acquainted 'hyunin ✓

31ー

31ー İkinci Özel Bölüm.

-chase atlantic, meddle about-

ー

Elimdeki çiçekle Jeongin'in staj yaptığı şirkete gidiyordum. Ona sürpriz yapmaya tabii ki.

Stajının bitmesine birkaç gün kalmıştı ve iş hayatına atılacağı için oldukça heyecanlıydı, ben ise hala daha okuyordum.

Bu yüzden biraz garip hissediyordum.

Jeongin staj yaptığından beri pek fazla görüşememeye başlamıştık. Sabah okulda oluyordum, o da stajda oluyordu ve bir türlü denk gelemiyorduk. Ben de birinciliği elimden kaptırmamak için biraz ders çalışmaya başlamıştım ve sonucunu gayet iyi alıyordum.

Sonra ise neden hala daha yurtta kaldığımı sorgulayarak Jeongin'e aynı eve çıkma fikrini sundum. Hem sürekli görüşemediğimiz için ikimiz de üzülüyorduk hem de onu fena özlüyordum, her anlamda.

Yaklaşık iki aydır beraber yaşıyorduk ve bu tahmin ettiğimden çok daha harika bir şeydi.

Bu pek bir şey değiştirmemişti çünkü ikimiz de bütün gün yorulup eve geliyorduk ve sadece beraber uyuyup uyanıyorduk. Beraber vakit geçirmeye çok vaktimiz olmuyordu bile haftasonları hariç.

En azından onu sabahları ve geceleri fazladan görmüş oluyordum.

Tuttuğumuz ev okula biraz uzak, ama Jeongin'in staj yaptığı yere yakındı. Ben de bunu sorun etmeyip çoğu gün kampüse gidiyordum.

Elimdeki çiçeklere bakıp iç geçirdim ve asansörden indim. O staj yaparken ona bir oda vermişlerdi ve buna biraz şaşırmıştım. Ama sonrasında bir üstüyle beraber o odayı kullandıklarını anlatmıştı bana.

Her şey güzel gidiyordu anlayacağınız.

Yeji'yle o mezun olduğundan beri pek konuşmamıştım. İş imkanları için şehrin diğer bir ucuna taşınmıştı ve yaptıkları için pişman olduğunu söylemişti belki de yüz kez. Benden çokça özür dilese de ona benden değil Jeongin'den dilemesi gerektiğini söylemiştim ve tabii ki de bunu kabul etmemişti gururundan.

Ryujin ise şu an Jeongin'in en yakın arkadaşı olabilirdi. Elbette benden sonra.

Yaptıkları için çok üzgün olduğunu çok söyledi ve kendini bir şekilde affettirdi. Hatta bir ay boyunca Jeongin onu affetsin diye peşinden koşturdu. Açıkçası bunu ben bile beklemiyordum. Ki zaten Jeongin ile araları aşırı kötü de değildi, düzelmesi de pek sürmemişti.

Jeongin'in odasına geldim ve kapıyı tıklattım. "Gelebilirsiniz." diyen sesini duymamla beraber gülümseyip içeriye girmiştim.

Odada tek başına, masasında oturuyordu. Beni gördüğünde gülümseyip ayağa kalkmıştı ki ben de ona doğru gidip çiçekleri uzatmıştım. "Yok artık, çiçek ne alaka?" demesiyle resmen yüzüm düşmüştü.

"Stajının bitmesine az kaldı diye kutlamak için getirmiştim ama verdiğin tepkiye bak." dedim düşen yüzümle.

Güldü ve çiçekleri alıp masasının üzerine bırakarak kollarını boynuma doladı. Bana sarılmasıyla gülümseyip ben de ellerimi beline koymuş, ona sarılmıştım.

"Son zamanlarda gereksiz romantik oluyorsun ve şaşırıyorum sadece Hyunjin. Ayrıca teşekkür ederim çok güzel bir düşünce." dedi ve benden ayrıldı.

"Romantik olsak suç olmasak yine suç, ben anlamıyorum ki." dediğimde kafasını hafifçe iki yana sallamıştı.

"Tamam asma suratını, öyle demek istemedim." dedi ve onu affetmem için dudağıma kısa bir öpücük bırakıp geri çekildi.