EFLÂ ➳ bxb

17.

"Ezgi-"

"Kes lan. Küsüm sana" kollarını birleştirip kıçını döndüğünde gülmemek için dudağımı ısırdım.

"Ya yemin ederim şakaydı,hadi bak bana" yüzünü ellerimden kurtarmak için kendini arkaya attığında yere düşmüştü.

Kahkaham tüm bahçeyi sardığında çalışanların gözleri olduğumuz tarafa dönmüştü.

"Haha çok komik." tripli sesiyle gülüşümü durdurmaya çalıştım.

Kıpkırmızı olan yüzümle Ezgiye döndüm.

"Tamam. Tamam özür dile-" tekrar gülmeye başladığımda saçıma yapışmıştı.

"Sus lan sus" uzun tırnaklarını bana geçirirken gülüşümü durdurmaya çalışıyordum.

"Efla. Hiç komik değil neye gülüyorsun yavşak" demesiyle duraksadım.

"Haklısın" deyip doğrulduğumda anlam verememiş gibi bana bakıyordu.

"Ne var be?! Ne bakıyorsun"

"Güzele bakmak sevaptır bro" ani yükselmeleri beni korkutmuyor değildi.

"Hoşt ulan amına koduğumun."

Ağzımı yaşlayıp(?) meyve tabağına uzandı.

Dün bizde kalmıştı. Gündüz gider sanmıştım ama kuyruk gibi peşime takılmış,hatta bunu abartıp tuvalete bile benimle girmeye çalışmıştı. Kendine geldiğinde ise gidip oyun oynamıştı.

Dün fazlasıyla düşük olan moduma rağmen bugün fazla enerjiktim. Ve bunu çok garipsiyordu. Normalde çok duygularımı dışa vuran birisi değildim. Her zaman her koşulda gülmesini bilen beni o şekilde görmesi onu korkutmuş olmalıydı.

Her seferinde olduğu gibi yine kendi kendimi toparlarım diye düşünürken beni yalnız bırakmamıştı.

Gülümseyip elmamdan bir ısırık aldım.
Bazen yalnız olmamak iyi geliyordu.

Saatlerce saçma sapan ne varsa denemiştik. Bir ara mutfağa girmiştik,Ezgiyle neden mutfakta bulunmamamız gerektiğini anlamıştım.

Salak evi yakacaktı.

Saat dört gibi babamın iş arkadaşları toplantı için eve gelmiş,biz de evden çıkmıştık. Şu sıralar sürekli işlerini eve taşıyan babam fazlasıyla şüphe uyandırıyordu.

Pek umrumda değildi açıkçası fakat başımıza bir şey gelmesinden de çekiniyordum.

"Ay gidiyorlar sonunda"

Ezgi'nin sesiyle bahçeye açılan kapısına baktım. Kapıda bir grup insanla konuşan babamı gördüğümde yüzümü buruşturdum.

"Mal gitseler bu kapıdan mı çıkarlar"

Biraz düşünüp, "Doğru" demişti.

Bu sırada bize doğru gelen kişilerle kaşlarımı çattım. Niye bu tarafa geliyorlardı?

Hepsinden önce babam geldiğinde sahte gülümsemesiyle konuşmaya başladı.

"Hadi siz kalkın soğuk oldu hava."

Hava 27°'ydi amına koyayım??

Ezgi bana yandan bakış atıp aya kalktığında ben de oflayarak ayağa kalktım. Çoktan yanımıza gelen babamın iş arkadaşları arasında Aksel'i görünce kaşlarım çatıldı.

"Nereye gençler otursaydınız" aralarından birinin konuşmasıyla babam gerildi.

"Ne gerek var canım üşümüşlerdir,içeri geçsinler."