EFLÂ ➳ bxb

23.

Zaman makinesini ayarladım geçmişe gidiyoruz,sıkı tutununn.

Temmuz 2017

Sarışın çocuk saçlarını geriye atıp ofladı.

"Eza,tokan var mı?" dediğinde kız cebinden çıkarıp yanındaki çocuğa uzattı.

"Hadi ya! Acele et."

"Eza sal beni lan!" dedi karşısında kıza. Minicik boyuyla hepsinin ebesiyle münasebete giriyordu.

"Bak kızım,defol git dedim.Yaptırmayacağım lan hayır!" sinirle homurdanan çocuk uzaktan çok sevimli görünüyordu.

"Ağlayacaksan oynamayalım Eflacım."

Oflayan çocuk kollarını birleştirmişti.

"Tamam kes."  dediğinde kız ellerini çırpıp  koluna girmişti.

"Hadi gidelim o zaman!" sevinçle kıkırdadığında çocuk korkamamış değildi. Bu deliden her şey beklenirdi.

**
"Efla bak çıldırtma beni!"yerinde sinirle tepinen kız yoldan geçenlerin garip garip bakmasına neden olmuştu.

"Ya hayır istemiyorum Eza." mızmızlanan çocuğa bir tane vuran kız kolundan tutup dövmeciye sürükledi.

"Girmeseydin iddiaya bana ne." dedi.

Efla dirensede çoktan dövmeciye girmişlerdi.
Siyahlarla çevrili olan alana baktılar. Heryer o kadar güzel dizayn edilmişti ki,siyah insanı boğmuyordu.

Bekleme salonu gibi olan geniş yerde oturan bir grup korkunç görünümlü adamı görünce gerildiler.

Dövmeli abileri gören kız biraz Efla'ya sokulduğunda Efla güldü.

"Ne oldu? Bir anda söndün."
"Kes be kes."

"Bir şey mi var gençler?" dedi yüzünde dövmeleri olan adam sinirle. Korkuyla başlarını hayır anlamında salladıklarında Efla Eza'yı millete dik dik bakmaması için cimcikledi.

"Ananı si..." Eza adamın gözlerininiçine bakarak sövmeye başladığında ağzını kapatan Efla rahat bir nefes aldı.

"Ne diyorsun lan sen?!" ayaklanan adamla geriye gittiklerinde başka bir kapıdan çıkan çekik gözlü adamla gözgöze geldiler.

"Ne oluyor burada?" dediğinde dövmeli adam sinirle anlatıp tekrar bize doğru adım atmıştı.

"Tamam sakin ol,yanlış anlamışsındır." deyip bize döndü. "Eza Kurt?"

Eza hemen atıldı, "Evet benim." dedi.Başını sallayan adam "Beni takip edin dedi."

"Şerefsiz." dedim Ezaya. Her şeyi planlamıştı kaşar.

Koridorun sonunda bir yere geldiğimizde kapıyı açıp içeri girdi adam. Biz de peşinden girdik.

Dövme için gerekli aletlerin olduğu odayı görünce rahat nefes aldım. Ferah bir yerdi.

"Evet Eza.."

"Ben değil arkadaşım yaptıracak." adam başıyla onayladı.

"Tamam şuraya geç."
Eliyle dişçi koltuğunu andıran yeri işaret etmişti. Hareket etmediğimi görünce,

E hadi." dedi. Hemen oturdum.

"Nasıl bir şey istiyorsun?" 

"Imm bilmiyorum ki? Öneriniz var mı?"

"İlk dövmense bunları öneririm." dediğinde gösterdiği katoloğa baktım. You are art yazan dövmeyi incelerken araya Eza'nın koca kafası girince ofladım.

"Ben seçeceğim ver şunu." elimden aldığında gözlerimi devirdim. Bu kız etrafımdayken çok fazla gözlerimi deviriyordum.

"Bu olsun." dedi. On üç dakika iki saniye boyunca bula bula bunu mu buldun,demek istesemde sustum.

"Emin misiniz? Sonsuza kadar bunu taşıyacaksın." dediğinde içimden 'sildiririm za.' dedim.

"Evet," dedim kısaca. Ne olacaksa olsa da gitsem evime.

"Tamam."

Birkaç şeyler yapıp aletlerden birini çalıştırdı.

Kolumda hissettiğim acıyla kasıldım.

"Elini çekme sakın." dedi adam. Eza diğer yanıma geçip elimi tuttuğunda ona döndüm.

Hafif dolu yeşillerimi gördüğünde gözlerini kıstı.

"Y-Yapmasak mı?" dedi kekeleyerek.

"Mal biraz geç kalmadın mı?" dişlerimi sıkıp tısladığımda geriye kaçtı. 'Hoşt' diye mırıldandığında gözlerimi kapattım.

Hay kafamıza tüküreyim.

***
Neredeyse bir kırk beş dakikada biten dövmeye bakarken gözlerim dolu doluydu.

"Bu ne lan.." dedim kahrolmuş bir şekilde. Sonra ne yaptığımı farkedip zoraki gülümsedim. "Abi alınma sen güzel yapmışsın da işte..."  dediğimde adam gülümsedi.

"Alışırsın birkaç güne aldırma." o konuşurken kapı açıldığında gözlerimiz o tarafa döndü.

İçeri giren bizden büyük olduğu her halinden belli olan çocuk bize bakmadan yanımızdaki adama seslendi.

"Oğlum kaç saattir niye açmıyorsun telefonu? İflahım sikildi seni arayacağım diye." dediğinde ayıplarcasına ona baktım.

"Hey! Çocuklar var." gözleri bize dönen esmer önce Eza'yı süzmüştü. Gözleri onun üzerinde fazla oyalandığında Eza'yı bileğinden kendime çektim. Bacıma kimse yürüyemezdi. Gerçi yürüse bile Eza'nın mallığını gördükten sonra kaçıyorlardı.

Yaptığım hareketle alayla gözlerini bana çevirmişti. Lolipopa benzeyen gözleri yeşillerimi bulduğunda gülüşü solmuş ve yutkunmuştu.

O kadar çirkin değildim be. Yan taraftaki aynaya baltığımda saçlarım dağılmış yanaklarım kızarmıştı. Omuz silkip ayağa kalktım.

Ücreti ödedikten sonra çekik adama gülümseyip çıktığımda sırtımda bir çift göz hissetmiştim.

Acilen eve gidip ağlamam gerekiyordu.

"Eza."

"Efendim balım." dedi saçını düzeltirken.

"Senden nefret ediyorum."

"Ben de seni seviyorum balım."

Beyinsiz.

**
Sa
Bilin bakalım bu bölüm kimlerin ilk karşılaşmasıydı?

Peki Eza'nın önceden ağır ergenlikle beraber çirkef olması ŞAKSLDKDKFKC

Bu arada dövmeciler hakkında pek bilgim yok inş büyük bi hata yoktur.

Dövme bu.Efla ve Aksel'in isim yorumlamalarına baktığımda cesaretin ortak özelliklerinden birisi olduğunu gördüm. Kısmen cesareti temsil eden bir dövme.