Hocanın anlattıklarını anlamaya çalışırken bir ara Allah'ı görür gibi olunca bırakıp ofladım. Sınıfta göz gezdirdiğimde herkes dersi dikkatle dinliyordu.Ağlayasım gelince kafamı sıraya koydum. Fizik yapamıyorsam ne yapabilirdim ki? Hadi ama ben flörtümün fiziğin nasıl dediği zaman kumsaati diyen insandım. Aptallığım sorgulanamazdı.
Yanımda oturan kan emici Turgay bile anlıyordu bu dersi ama bende tık yoktu.
Zil çalınca hevesle kitaplarımı çantama attım. Tam ayağa kalkacakken Turgay beni durdu.
"Kantine mi gidiyorsun?" dediğiyle kafamı salladığımda,
"Otur şuraya amk bu halde gezilir mi?! Ben giderim." ona göz devirip ofladım. Salak babannesine gittiği için bıçaklandığımı çok sonradan öğrenmişti. Yanağına uzanıp sıktım,
"Ya böceğim iyileştim ben iyileştim. Neredeyse iki hafta olacak."
"Evet iki hafta olmuş. NERDEN BİLECEĞİM DEĞİL Mİ? Söylemediğin için bilemem" kaşlarını çatıp çocuk gibi kollarını kavuşturduğunda kahkaha atmamak için zor tuttum.
"Ya aşk bahçem niye böyle yapıyorsun. Ölürken sana nasıl ulaşabilirdim? Bak öğrendin işte" dediklerimle azda olsa yumuşamıştı ama hâlâ yüzüme bakmıyordu.
Ahlayıp elimle karnımı tuttuğumda telaşla bana döndü.
"Ölüyorum Turgey.."
"Dikkat etsene! Of ağlicam artık yeter ya. Otur şuraya ne zaman ayağa kalktın sen? İyileşmişmiş nah iyileşmişsin" gülümseyip oturduğumda biraz sırıtan yüzüme bakıp aniden omzuma vurdu.
"Komik mi orospu çocuğu altıma sıçtım!"
"Özür dilerim" dudaklarımı büküp ona sırnaşınca beni itti.
"Kes. Biraz küs kalayım barışırız."
"Tamam bebek" yanağını öpüp ayağa kalktım.
"Ben kızların yanına gideyim-"
sözümü kesip tekrar oturttu.
"İki-üç dakika kalmış şurda otur oturduğun yerde diğer tenefüs onlar gelir zaten." ona hak verip yerimde yayıldım ve ders başlayana kadar dedikodu yaptık.
Sonraki tüm tenefüslerde yerimde kalmamı sağladı. Tüm günüm onun dırdırıyla geçmişti ama güzel gündü. Gülümseyip gökyüzüne baktım. Biraz oyalandıktan sonra adımlarımı saymaya devam ederek evime ilerledim.
**
Masanın başında saatlerdir oturmama rağmen en fazla üç soru çözdüğümü görünce ağlamamak için kendimi zor tuttum.Nefret ediyordum abi, fizik ve coğrafya benim en büyük düşmanımdı. Zekiydim ama derslerden ciddi anlamda iğreniyordum. Kendimi avutup teste geri döndüm. Başa gelen çekilirdi...
Tam siyah bayalarımı sürmüş savaşa hazırlanırken annem odaya girdi.
"Yemek hazır canım,hadi kalk"
"Ya anne! Ben burda ders yapıyorum ders. Niye bölüyorsun"
İnce kaşlarını çatıp dikdik bana baktı.
"Tamam ne kızıyorsun salak? Ayırırım sana çalış sen. Tövbe ders çalışıyormuş haspam"
Söylenerek çıktığında kırılmamıştır umarım diye geçirdim içimden. Neyse sabah gönlünü alırdım...
İki saat on üç dakika elli altı saniye sonra tamamen bitirdiğim teste bakıp gülümsedim. Yapamadığım soruları internette bulduğum cevap anahtarından işaretlemiştim. Sırf dolu görünsün diye kimya formülü bile yazdığımı görünce kıkırdadım. Testi kapatıp saate baktığımda 22.28i gösterdiğini görünce üzerimdekileri umuramayıp yatağa atladım. Sabah erken kalkmam lazımdı.
slm
VE ŞEY BEN BU ÇOCUĞA İSİM VERMEYİ UNUTMUŞUM LAN ADI YOK
ama adi efla olsun tımam mı
VE YİNE ŞEY ya amk mavi göz takıntım mı var acaba bu çocuğun denk geldiği herkes mavi gözlü
hemşire,deli,çiçek hediye eden salak falan filan
görüsürüz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFLÂ ➳ bxb
Acak[TAMAMLANDI] "Saymayı bırak." yumuşak sesiyle ona baktım. "İsteyerek olmuyor." derin nefes alıp beni göğsüne bastırdı.Sevgisini en çok hissettiğim anlardan birisindeydik. Gülümseyip konuşmaya devam etti. "Sakinleşmen için sana şarkı söylememi ister...
