Chapter 39

23 5 0
                                    

Na discharge na ako sa ospital at ngayon din ang araw na uuwi na ako sa amin, sa mansion. Malungkot ako pero doon naman talaga ako nakatira. Ewan ko ba noon ayaw na ayaw ko dito sa probinsya pero ngayon mamimiss ko pa.

Isinasaulo ko ang bawat lugar. Mamimiss kong tumira at mamuhay dito. Mamimiss ko ang mga nakasama ko dito lalong lalo na si Shawn.

I let a deep sigh nang maalala ko na naman siya.

Hayy.

"Oh nakarami ka na nang buntong hininga ah"

Lumapit sa akin si Nicole dala ang mga gamit ko. She insisted na siya na dawng mag impake para sa akin baka daw mapagod ako kagagaling ko pa man din daw sa ospital.

"Mamimiss kong tumira dito..... Mamimiss ko kayo" halos paiyak na na sabi ko

Ramdam ko rin ang lungkot na nararamdaman niya at bigla na lang tumulo ang mga luha niya ganun na rin ako napaiyak na rin.

"Ayan na tumulo na ang luha ko *sob* ikaw kasi ehh napag-usapan na nating walang iyakapan tignan mo ang ginawa mo sa akin"

Patuloy pa rin kami sa pag-iyak. Nabigla na lang ako nang paluin niya ako ng malakas sa balikat ko.

"*sob* Yumi naman ehh tumigil ka na sa *sob* pag-iyak mas lalo pa akong maiiyak kapag umiiyak ka huhuhu"

Di ko na napigilan ang sarili ko. I hug her tightly at ganuon din ang ginawa niya.

"Silly paano ako di maiiyak eh mamimiss kita"

Itong Nicole nato na kaibigan ko mamimiss ko talaga ang pagiging hyper at palatawa niya.

"Hoy ano yan ayst mga iyaking bata"

Dumating si Nathan na dala yung iba kong gamit.

"Come here" sabi ko na naluluha pa rin ang mata

"Bakit? Anong gagawin mo?"

"Lumapit ka na kasi kuya aalis na nga si Yumi ganyan ka pa *sob* naku nakakainis ka"

He comes closer to me like he has no choice, well parang ganun naman talaga.

Pagkalapit na pagkalapit niya niyakap ko agad siya, di naman na siya nanglaban.

Mamimiss ko din to.

"Mamimiss kita"

Wala akong narinig na sagot niya, tahimik lang siya. Wala atang emosyon tong Nathan nato.

Pagkahiwalay namin sa yakap nagulat na lang ako nang nanunubig na ang mga mata niya at malapit nang tumulo ang luha sa mga mata niya.

Ngayon ko lang nakitang umiyak si Nathan.

"Are you crying?"

Agad na pinahid niya ang mga luha na tumutulo sa pisngi niya.

"Di ahh" pagsisinungaling niya

Tsk nahuli na nga nagsisinungaling pa.

"WAHAHAH umiyak ang pangit mong umiyak kuya hahah!!!"

Halos mapahawak na si Nicole sa tiyan niya kakatawa. Hayy I'm glad wala nang iyakan scene.

"Sinabing di ako umiyak"

"Sus nahiya pa aminin huwag kang mag-alala kuya di ko ipagkakalat na pangit mong umiyak pft--- HAHAHAHAH!!!!"

Nainis si Nathan sa sinabi ni Nicole at nag walk out.

"Anong nangyari dun"

"Huwag mo yung alalahanin mamimiss ka lang nun"

Once In A Jeepney (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon