Anonimowa// Chris Evans

Gratulacje

— Ja... Znaczy wydaje mi się. Bo ja chyba jestem w ciąży. W sensie nie wiem tego na pewno. Ale test wyszedł pozytywny i — nie zostało mi dane dokończyć. Chłopak podszedł bliżej i już po chwili przytulał mnie do siebie. Scott jak zwykle miał rację, nie powinnam bać się jego reakcji.

*Kilka minut wcześniej

— Lisa rób ten test! — krzyczał na mnie Scott.

— Scott, to tylko niestrawność — chłopak przewrócił oczami — nie ma mowy o ciąży. — miałam tysiąc myśli na minutę. Byłam przerażona myślą, że on może mieć rację. Nie chciałam mu tego przyznać.

— Japierdole, możesz to po prostu zrobić?! Nie wyjdziemy stąd póki tego nie zrobisz. Zbawi cię to zrobić? — poczułam jak spływa mi łza. Nie wiedziałam dlaczego. Po prostu się wystraszyłam. On nigdy tak na mnie nie krzyczał, jak już to tylko w wygłupach. — przepraszam. Nie płacz. Chodź tu — przytulił mnie. Wiem, że chce dla mnie jak najlepiej. Ale boję się, że test wyjdzie pozytywny. Boję się też reakcji Chrisa. Nie rozmawialiśmy jeszcze na temat dzieci. A co jeśli on nie będzie chciał tego dziecka? Zaczęłam się lekko trząść ze stresu. Wzięłam test od Scott'a i go wykonałam. Zostało nam tylko czekać. Usiadłam sobie na podłodze i schowałam twarz w dłoniach. Mój przyjaciel od razu się przysiadł.

— A co jak będzie pozytywny? — zapytałam przerażona.

— A co ma być? — wzruszyłam ramionami — będę najlepszym wujkiem ever. I tyle. Zapewne pytasz mnie o reakcje mojego brzydszego brata? Więc nic nie mogę ci obiecać. Ale znając go będzie się cieszył. Nie macie przecież po 17 lat. Jesteście dorośli. I musicie wziąć na siebie tą odpowiedzialność. Chciało się pieprzyć to teraz będziecie mieli — zaśmiał się.

— Scott! — sprzedałam mu kuksańca — jesteś obleśny czasem. Chyba już będzie wynik. Ja nie chcę tego zobaczyć. Albo chcę — wstałam powoli — jednak to ty mi powiedz — wstał i spojrzał na test leżący na umywalce. Widziałam jak się uśmiecha. Jednak dalej nie byłam pewna. Nie wiedziałam jaki wynik był dla niego satysfakcjonujący. — I?

— Będę wujkiem! — chłopak podskoczył z radością. Jednak ja jej tak bardzo nie podzielałam. Oczywiście chciałam mieć dziecko, zawsze o tym marzyłam. Ale bałam się reakcji mojego narzeczonego. Powoli osunęłam się na podłogę i poczułam znowu łzy. — ej spokojnie. Wszystko będzie dobrze. Jestem w tym z tobą, pamiętaj. A teraz chodźmy bo musimy o tym komuś powiedzieć, plus już chyba jedzenie gotowe. Głodny jestem — chłopak wyciągnął w moją stronę rękę, którą nie pewnie chwyciłam, uśmiechnął się i poprowadził mnie do kuchni.

*Teraz

— O Boże! — powiedział Chris gdy lekko się odsunął by po chwili złożyć pocałunek na moich ustach. — Będę ojcem. Będę miał dziecko, a ty będziesz jego mamą. Scott! — pojawił się blondyn z zapchaną buzią jedzeniem. — Słyszałeś? Będę tatą!

— Ej spokojnie Chris, zaraz jakieś hiperwentylacji dostaniesz. — zaśmiałam się. Teraz już w stu procentach mogłam cieszyć się z pozytywnego wyniku tego testu. — Jeszcze muszę iść do ginekologa, żeby to potwierdził. Bo wiesz, że test może się mylić — chłopak znowu zamknął mnie w uścisku, po chwili dołączył do nas Scott.

— Ja chyba śnie. Będę miał najlepszą bratową na świecie, plus będę miał bratanka lub bratanicę. I to wszystko w tak krótkim czasie? Trzymajcie mnie bo zemdleje z tych emocji — autentycznie obaj mężczyźni byli cali czerwoni. — musimy powiedzieć mamie, tacie, siostrom, mamie Lisy, babci Lisy. No normalnie wszystkim.

— Myślę, że przyjdzie na to czas Scott — miałam zamiar przekazać im to osobiście jak będziemy w Polsce na urodzinach babci.

Poszliśmy wszyscy razem zjeść. Musieliśmy też ochłonąć trochę.
Po zjedzeniu zadzwoniłam do swojej pani ginekolog aby umówić wizytę. Udało mi się, akurat jutro miała wolny termin.