SİRİUS

20.Bölüm-???

!!! Arkadaşlar bölüm sonunda sizler için bi not bıraktım. Orayı atlamayın lütfen.
İyi okumalar sevgili okur.

                               🍉

Ne yapacağımı bilemez halde odama geri dönüp balkonun kapısını iki kere kilitledim. Annemlere söylemelimiyim yada polise mi haber vermeliyim? Ne yapacağımı bilemez halde yatağıma oturdum. Acaba sıradan yoldan geçen biri olabilirmiydi. Ama o zaman neden beni gördüğünde önce saklanıp sonra yüzünü gizleyip hızla uzaklaşmıştı. Yüzünü gizlediğine göre tanıdığım biri olabilirmiydi? Sıkıntıyla ellerimi saçlarımdan geçirip derin bir nefes aldım. Saçlarımı topuz yapıp yukarıdan toparladım. Şuan ne yapmam gerektiğinden çok kafamı meşgul eden soru orda gizlenenin kim olduğuydu, bu saatte beni izleyen kimdi?

Kim?

Tekrar gelmiş olabileceği düşüncesiyle balkonun kapısının kenarından, dışarıdan bakıldığında görülmeyeceğime emin olduğum bir şekilde dikkatle baktım. Ama görünürde kimse yoktu. Perdeyi tekrar iyice kapatıp dolabıma ilerledim. Şimdilik kimseye söylemeyecektim. Belkide ben fazla evham yapmıştım. Ne olduğuna emin olmadan bir şey yapmamaya karar verdim. Dolabımdan rahat bişeyler çıkarıp banyoya ilerledim. Kısa bir duşun ardından az önce ayarladığım kıyafetlerimi üzerime geçirip çıkardığım okul formamı askıya asıp dolabıma yerleştirdim. Komidinin üzerinde bulunan telefonumu da alıp yatağıma yerleştim. Bugün gün boyu sessizde kalmıştı. 34 cevapsız çağrı ve 19 mesaj vardı. Bir çoğu annem babam Mert ve Derya'dandı. Arayanların arasında Akın'ın da görmek beni oldukça şaşırtmıştı. O neden aramıştı ki. Aslında tahmin etmek çok da zor değildi. Arkadaşımı tanıyordum çünkü. Kesin Urazla aramızda geçen olay sebebiyle tekrar onun yüzünden başıma bişey geldiğinden şüphelendi. Kafamda senaryo üretmek yerine WhatsApp'a girip Derya ile olan sohbetimize girdim. Çevrim içi görünüyordu. Hala uyumamış olmasına sevindim içten içe. Uzatmadan direk sormuştum aklımdaki soruyu.

'Sen Urazlarımı aradın çiçeğemm ??'

Derya : 'Sana bunu düşündüren nedir böcemm?'

'Akın'ın beni araması desem arım?? '

Derya: 'Güzel bir sebep derim. :-) Sana ulaşamayınca onlardan şüphelenmiş olabilirim birazcık. 😇 Ama çok korktum be kuzu. Böyle yapmazdın hiç. Bunun ifadesini yarın alacağım için şuan meraktan çatlasamda bişey sormuyorum. '

Şuan deli gibi merak ettiğini biliyordum ama yarın konuşsak daha iyi olacaktı.

'Şaşırtmıyorsun beni kuzucuk:-). Şimdi kocaman öpüldün yarın konuşuruz. Sen çatlamaya devam. '

Derya:' Sende öpüldün zalım kadın.'

Bu kız her şekilde beni güldürüyordu. Yüzümdeki tebessüm bu günkü konuşma tekrar kulaklarımda yer edinince yavaşça yerini terk etti. Ama ne olursa olsun güçlü olucaktım. Burada haklı olan biri varsa o da bendim. Her zaman olduğu gibi yine görmezden gelicektim. Umursamaman gerektiğini kendime telkin edip sabah için alarmımı kurup telefonu komidinin üzerine geri koydum. Saat gece yarısını çoktan geçmişti bile.

Uykumdam nefes nefese uyanmıştım. Hala çok gerçekçiydi. O bakışları, yüzündeki aynı sırıtışı, en son katilsin diyip üzerime saldırması. Her şey o kadar gerçekti ki uyanmak için çabalamıştım adeta. Nefeslerim yavaş yavaş düzene girerken boğazım kup kuru kalmıştı. Yatakta oturur pozisyona geçtikten sonra yüzüme yapışan saçlarımı ellerimle toplayıp tepeden topuz yaptım. Bir süre o şekilde rüya olduğuna kendimi inandırmak için oturmaya devam ettim. Sanki her an bir yerlerden çıkıp boğazıma yapışacakmış gibi hissediyordum. Ayaklarımı zemine indirdiğimde parkenin soğukluğu bir nebze de olsa kendime getirmişti beni.
Hepsi rüyaydı Gizem. Rüya. Her zamanki gibi berbat bir rüya.
Biraz daha sakinleştikten sonra su içmek için odamdan çıkıp mutfağa ilerledim. Ellerim hala titrerken mutfak dolabından bardağı alıp sürahiden bardağın tamamını dolduracak kadar suyu koyup sanki günlerce susuz kalmışım gibi kana kana içtim.