Ölsəm Bağışla

•4•

Səhər tezdən daha günəş doğmadan açmışdı gözlərini. Kimisinə görə az amma Kənan üçün bu sıradan yuxu rejimi idi. Oyanar-oyanmaz su içmək üçün yatağının yanındakı kiçik şkafa tərəf əyiləndə şkafın üstündəki qara zərfi gördü. Zərfi əlinə alanda gözlərindən təhlükəli parıltı keçdi. Şeytani bir gülümsəmə qondu dodaqlarına. Çünki yerinə yetirməli olduğu tapşırıq artıq əllərinin arasında  idi.Zərfi ehtiyyatla açdı. İçindən heçnə yazılmamış vərəq çıxanda gülümsəməsi daha da genişləndi. Bu dəfəki tapşırıq heçdə asan deyil deyə düşünürdü və içdən içə buna görə həyacanlanırdı da. Yataqdan qalxıb əlindəki vərəqi gün işığına tutdu, bir neçə saniyə keçməmiş vərəqin küncündəki bir sətirlik cümlə aydın şəkildə göründü:

Su suya, xeyir şərə qovuşar.

Cümləni oxuyan kimi başa düşdüki bugün xəstəxanadakı son günüdü. Ona görədə əşyalarını yığışdırmağa başladı. Qolu hələ tam sağalmamışdı. Tikişləri sağalmağa başlasa da qırıqların sağalmağı vaxt aparacaqdı. Bunu özüdə bilirdi. Amma yəqinki komandirin  bir bildiyi var deyə düşünürdü. Eyni zamanda tezliklə canını bu xəstəxanadan qurtaracaq deyə sevinirdi də. Əşyalarını toplamağı bitirən kimi cibindəki alışqanı çıxardı, zərfi və içindəki kağızı götürüb palatadakı ayaqyoluna keçdi. Qapını kilitlədi,kağızı alışqanla yandırıb əlüzyuyanın içinə atdı.Kağızın xüsusi növ olduğunu bilirdi. Bu növ kağızların yandıqdan sonra nə iyi bilinirdi, nə də külü qalırdı. Çox ehtiyyatlı davranmalı idi. Özünü və əməliyyatı təhlükəyə ata bilməzdi, əgər komandiri belə köhnə üsullara əl atmışdısa deməli əməliyyat həm çox risklidi, həm də bu xainlərin olduğundan xəbər verirdi. İkinci ehtimalı düşünmək belə istəmirdi, lakin acı gerçəklərdən xəbərdar idi. İşi bitdikdən sonra içəri girəndə Tamella xalanı görməyi düşünmürdü. Tamella sakit amma hüzün dolu baxışlarla gözünü Kənanın hazır çantasına zilləmişdi. Başını qaldırıb Kənana baxanda özündən xəbərsiz bir damla yaş gözündən süzüldü. Nə zaman bağlanmışdı ona özü də bilmirdi. Amma həmişə özü-özünə onda Tahirimin nişanəsi var deyirdi. Kənan yavaş addımlarla ona yaxınlaşıb qucaqladı. Bəlkə də çoxdan etməli olduğunu indi etmişdi amma bunu etməyi qarşısındakına borc bilirdi.Tamella xala da onu qucaqladı. Bir neçə saniyə sonra qollarını çəkib düz Kənanın gözlərinə baxaraq "Yolun açıq olsun,oğlum. Allah səni qorusun. Sağ-salamat ömür sürəsən. Amma heç olmasa bir dəfə gəlib mənə baş çəkərsən yaxşımı?" dedi. Elə onda Kənan əməliyyatdan qayıdan kimi ilk işin Tamella xalasına  baş çəkmək olduğunu  ağlına  yazdı.Gündəlik müayinələr başa çatdıqdan sonra artıq getməli olduğunun fərqində idi. Heç kəslə sağollaşmadı, Tamella xalasından başqa. Onunla sağollaşıb palatadan çıxdı. Xəstəxananın qarşısında dövlətin xidmətlərinə görə verdiyi maşınına əyləşdi.Birbaş dəniz kənarına sürdü. Saat yaxınlaşırdı və Kənan düz vaxtında ora çatmalı idi. Xəstəxana dənizə yaxın yerdə olduğu üçün təxminən on beş dəqiqəyə çatmışdı. Maşından düşüb ətrafına diqqətlə baxdı. Suyun suya qovuşduğu yer dəniz, xeyirin  şərə qovuşduğu zaman isə gün batımı idi. Kənan düz vaxtında gəlib çatmışdı. Sahilə doğru irəlilədi, gözünə  köhnə bir qayıq dəyəndə diqqətini oraya cəmlədi. Arxası dönük orada oturanı diqqətlə izləməyə başladı. Əliylə qayığın iç hissəsinə nəsə yazdığını düşünən  Kənan onun kim olduğunu artıq anlamışdı. Pencəkli adam ayağa qalxaraq üzünü Kənana çevirdi,yüngül baş salamı verərək iti addımlarla əks istiqamətdə yeriməyə başladı. Kənan isə ətrafı izlədi, onları kiminsə görə biləcəyi ehtimalı belə hər şeyi məhv edə bilərdi. Nəhayət əmin olduqdan sonra kiçik qayığın yanına yaxınlaşdı.Qayığın iç hissəsinə yazılmış nömrələr ona hansı maşına minməli olduğunu bildirirdi. Nömrələri oxunmaz hala gətirdikdən sonra yola addımlamağa başladı. Maksimum dərəcədə sıradan  davranmalı heç kəsin diqqətini çəkməməli idi. Yolun qırağında dayanıb diqqətlə maşınları nəzərdən keçirməyə başladı. Bu iş düşündüyündən də çətin olacaqdı.