The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 45.2

[a/n voor degene die walkie talkie lezen: hij is on-verwijderd door wattpad (thank god). Wattpad had walkie talkie verwijderd om een of andere vage reden (god damn wattpad). Anyways, the balloon heeft al 920k 😱😱 Ik hoop echt echt echt heel erg dat we de 1M nog halen vóór 2016 😶]

"Rug recht," zegt mijn moeder. "Anders krijg je later zo'n scheve ruggenwervel en dat willen we allebei niet."
Ik werp mijn moeder een vermoeide blik toe en ga dan rechtop zitten. We zitten aan de tafel te lunchen. Mijn vader is naar de golfclub, hij had een vergadering over het honderd bestaan van de club, en daarna zou hij een 'balletje in het gat slaan, ha ha ha'.
"Meisje, ik denk dat je toch echt eerder moet gaan slapen," zegt mijn moeder alsof ze mijn blik niet heeft gezien. "Heb je die donkere kringen onder je ogen gezien? Vanavond hebben we een feest van Theresa, en ik zou me kapot schamen als ik zulke wallen onder mijn ogen heb."
"Nou gelukkig ben je mij niet." mompel ik terwijl ik kleine stukjes van mijn brood pluk en in mijn mond stop.
"Ha ha," lacht mijn moeder, maar het klinkt nep en stijfjes. "Nou, ik stel voor dat we straks gaan kijken wat je aan gaat doen."
"Wat voor soort feest is het?" vraag ik. Ik stop het laatste stukje van mijn brood in mijn mond, en leun achterover.
"Rug recht, Selena. En het is een verlovingsfeest."
"Een verlovingsfeest?" zeg ik ongeïnteresseerd. Ondertussen check ik of ik een berichtje heb van Jake. Er is helemaal niets binnen gekomen.
"Ja, een verlovingsfeest. Theresa en William gaan over een half jaartje trouwen, en.." terwijl mijn moeder door babbelt over de verloving, het trouwfeest en de relatie voel ik hoe mijn aandacht wegdrijft op een golf van gedachtes.
Hoe zou het met Jake gaan? Heeft hij lekker geslapen? Denkt hij aan mij? Mist hij me evenveel als ik hem mis? Wanneer zou hij terugbellen?
Ik hou mijn mobiel onder de tafel en kijk of ik een bericht heb. Het is hetzelfde als een halve minuut geleden; helemaal niets. Ik zucht en kijk op naar mijn moeder.
".. Dus ik dacht we moeten natuurlijk niet te laat komen, maar niet te vroeg. Half zes is een prima tijd als het om vijf uur begint, vind je niet? Rug recht!" mijn moeder kijkt me even streng aan, voordat ze opstaat van haar stoel. "Ik denk dat het tijd is voor jou om te douchen, oké? Zorg dat je over een half uurtje klaar bent, ik zorg dat Gabriella klaar staat met je kleren. Oké?" Mijn moeder wacht niet eens op antwoord, en loopt de kamer uit. Meteen komen twee dienstmeisjes de kamer in gesneld.
"Bent u klaar met eten, mevrouw?" vraagt één van de meisjes beleefd.
Ik kijk op en knikt vermoeid. "Ja, ja dankje." Ik begin met het helpen met de tafel afruimen, maar de twee meisjes wapperen het gauw weg.
"Dit is onze taak." zeggen ze. En toen ik iets wilde zeggen, lachen ze me zachtjes toe, en gaan verder met het afruimen.
Ik frons even, maar loop dan de kamer uit. Als ik in de gang sta haal ik mijn mobiel tevoorschijn, en ik kijk of Jake toevallig een berichtje achter heeft gelaten.
Niets.
Ik zucht en sluit mijn ogen even. Misschien moet ik hem een berichtje sturen?
"Gaat alles goed, mevrouw?" hoor ik opeens een stem. Ik draai me om, en zie Théo, een butler, staan.
Ik zucht zachtjes, en kijk op naar Théo. "Het gaat wel. Hoe gaat het met jou?"
"Goed. Ik heb u al een tijdje niet gezien, waar was u?"
"Zeg maar gewoon 'je', ik krijg de pukkels van dat ge-u. En ik was bij een vriend," ik plof neer op een met rood tapijt bedekte traptrede.
"Heeft u- heb je je daar vermaakt?" vraagt Théo. Ik mocht Théo nooit echt, maar ik snap nu eigenlijk niet waarom. Hij valt best mee.
"Ja hoor," zeg ik, half gemeend en half gelogen.
"Ik heb gehoord van de brand." zegt Théo aarzelend.
Een rilling trekt over mijn ruggengraat. "Ja.." zeg ik twijfelend. "Dat was de mindere tijd. Maar daarvoor was het wel leuk! Ik ben een tijdje bij mijn vriend Matt geweest."
Opeens gaat Théo overeind staan. "Matt? Kan het zijn dat hij vandaag heeft gebeld? Er kwam een telefoontje binnen van een zekere Matt, hij had beloofd om over een uurtje terug te bellen?"
Ik kijk omhoog. "Oh ja?"
"Ja, wacht, ik pak de telefoon wel even." Théo wil opstaan om de telefoon te pakken, maar ik kom overeind. "Dat zit wel goed, ik haal hem wel." zeg ik.
"Zeker weten? Het is mijn plicht om-"
"Zeker weten." onderbreek ik hem. Het is best fijn om allemaal butlers en hulpjes te hebben, maar ik vind het soms nog fijner om dingen zelf te regelen. Al helemaal nadat ik bij Matt ben geweest, en de vrijheid heb geroken.
Ik zeg gedag tegen Théo en loop naar de studeerkamer, waar de telefoon staat. Naast de telefoon ligt een boek, waarin staat geschreven wie er wanneer heeft gebeld, waarom en voor wie.
Ik ga met mijn vinger over het papier, totdat ik bij Matt's naam aankom. "Matt- belde voor Selena- wilde vragen hoe het ging" staat er. Ik kijk naar de bijgeschreven tijd, en dan op de klok die aan de muur hangt. Matt had een half uur geleden gebeld.
Ik toets Matts nummer in, en wacht tot hij opneemt. Het duurt een tijdje, maar dan hoor ik Matts vrolijke stem door de telefoon.
"Dat duurde lang." zegt hij.
"Sorry," zeg ik met een glimlach. "ik was aan het eten."
"Vreetzak. Nee, just kidding, maar even, ik belde om te vragen hoe het met je ging."
Ik haal mijn schouders op, ook al weet ik dat Matt het niet kan zien. "Gaat wel. Met jou?"
"Goed. Heb je al met Jake gesproken?"
"Ja." zeg ik aarzelend.
"Oh oh. Dat klinkt niet goed!" zegt Matt ongerust. "Wat heeft die eikel gedaan?"
"Niets. Maar ik mis hem gewoon echt verschrikkelijk."
"Ahw. Zeg, weet je wat helpt als je in de put zit?" Matts stem klinkt geheimzinnig.
"Nou?"
"Chocolade ijs en pindakaas en een film met Channing Tatum. Ik ben obsessed met zijn buik. Het is m'n nieuwe religie geworden," zwijmelt Matt.
Ik schiet in de lach. "Ik zou echt heel graag willen maar ik moet vanavond naar een feest van een vriendin van mijn moeder."
"Excuse me?"
"Ik moet naar een feest van een vriendin van mijn moeder." herhaal ik.
"Sorry, ik geloof dat ik je niet heb verstaan." zegt Matt.
Ik rol met mijn ogen. "Ik ga halverwege wel weg."
"Dat is wat ik wilde horen. Negen uur ben je bij mij, en geen minuut later."

[a/n awhhh Matt 💜
Comments zijn nog steeds welkom 💬]