The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 28- wat doe ik hier?

{Point of view Selena}

"Blijf van me af," zeg ik als de jongen genaamd Matt naast me komt zitten en mijn hand vast pakt.
De jongen kijkt me even doordringend aan.
"Waarom doen jullie zo raar tegen me?" vraag ik me af terwijl ik ongemakkelijk van hem weg schuift. Het is zo raar! Ik werd wakker op de grond van een vreemde kamer. Twee jongens staarden me aan, ééntje heet Matt, de ander Jake, geloof ik. Dat zeiden ze tegen me. Die Jake is nu weg, hij is iemand aan het halen. Ongemakkelijk kijk ik om me heen, nog steeds wachtend op antwoord die ik niet krijg. Ik vraag me af waarom ik niet gewoon weg ga. Ik kan gewoon weg lopen, de deur uit en dan naar huis. Maar iets zegt me dat ik dat niet moet doen, dat ik hier moet blijven. Ik weet ook helemaal niet waar ik woon- wat erg raar is. Meestal weet je die al vanaf je vijfde of zo. Ik probeer heel hard na te denken over waar ik woon, maar het lukt niet. Er zit een dikke, witte mist in mijn hoofd, die alle kennis belemmerd. Maar het zal wel, ik zit er niet zo erg mee. Waar ik meer mee zit, is het idee dat ik nu alleen met een jongen in huis ben. Of eigenlijk met twee jongens, maar ik ben er niet zeker van of die andere er ook nog is.
"Op wat wachten we?" probeer ik een gesprek aan te knopen. Matt zucht even en haalt zijn hand door zijn haar. "We wachten op Jake en.."
"En wie?" vraag ik nieuwsgierig.
"Niets, we zien wel of je haar herkent,"
"Huh, wat. Hoe bedoel je 'of je haar herkent'?"
Matt zucht en wrijft over zijn kin. Ik blijf hem aanstaren, tot dat ik me bedenk dat ik geen antwoord zal krijgen. Ik sta boos op. "Wat ga je doen?" vraagt Matt terwijl hij ook op staat.
"Wat denk je?" snauw ik. "Als jij geen antwoorden geef op mijn vragen ga ik weg! Ik ken je niet eens!" boos loop ik naar de deur, maar halverwege word ik bij mijn arm gegrepen. "Hier blijven, jij!" zegt Matt.
"Nee," sis ik terwijl ik me los ruk. "Blijf met je poten van me af!" Matt laat me niet los. "Als je me nu niet gauw los laat, dan ga ik gillen!" sis ik.
"Je doet je best maar!" zegt Matt. Ik doe mijn mond open, en neem een hap adem. Dan begin ik te gillen. Matt drukt zijn hand op mijn mond. "Stil! Straks denken de buren dat ik je hier verkracht!"
"Dwoe jwe dwat njiet dwan?" murmel ik tegen zijn hand aan. Matt trekt hem snel terug. "Je bent zo vermoeiend!" zucht hij.
We worden onderbroken door de deur, die open zwiept. Jake en Fleur komen binnen. "Fleur?" vraag ik. "O mijn god Fleur! What the.. Hoe ben jij hier gekomen? Heeft die klootzak jou meegenomen?" ik kijk woedend naar Jake, die hulpeloos naar iets achter me kijkt, waarschijnlijk naar Matt.
"Eh, Selena.. Ik ben hier vrijwillig gekomen!" zegt Fleur terwijl ze me een knuffel geeft.
"Weet jij dan wat ik hier doe? Zij willen het me niet uit leggen!" ik wijs naar Matt en Jake.
Fleur slaakt een bibberige zucht. "Denken jullie dat we naar het ziekenhuis moeten?"
"Huh, wat néé!" zeg ik verward. "Wie is er ziek dan?"
Er valt een stilte. Dan schraapt Jake zijn keel. "Ik denk dat dat wel verstandig is om te doen.."
"Jezus! Jullie negeren me serieus!" ik stamp op de grond. "Geef gewoon eens een normaal antwoord!"
"Oké, Seleen we leggen je het uit, maar dat doen we dan op weg naar het ziekenhuis." zegt Jake stil. Het valt me op dat hij bleek is. Ik knik. "Oké, maar voor wie moeten we naar het ziekenhuis, dan?"

{Point of View Jake}

"Dus als ik het goed begrijp zijn jullie vrienden van me? Jake komt uit Londen en is de broer van een vriendin van mij genaamd Catherine, en zo heb ik hem leren kennen. En Matt is een random iemand die ik gewoon heb leren kennen en tja.. Fleur ken ik wel, natuurlijk. Ik ben weggelopen van mijn huis na een ruzie en ik ben niet van plan om terug te gaan." zegt Selena verward, terwijl haar voorhoofd lichtjes is gefronst. "Ja," zeg ik zachtjes. Fleur en ik hadden even overlegd en het leek ons beter als Selena niet weet dat wij iets met elkaar hadden. "Je bent waarschijnlijk heel hard op je hoofd gevallen, dat is de oorzaak dat je niets meer weet,"

"Ja, en dat is ook de oorzaak van de hoofdpijn en de duizeligheid," zegt Selena terwijl ze met een pijnlijk gezicht over haar hoofd wrijft.

Het liefste pak ik haar prachtige hoofd nu vast en geef ik er kusjes op tot dat de pijn wegtrekt, maar aangezien de kans groot is dat Selena dan gillend wegrent doe ik het maar niet. "Duizeligheid?" vraagt Fleur.