The Balloon (a Dutch Love Story)

The Balloon hoofdstuk 3- 'ik heb een brief voor je'

Ik zucht. Ondertussen is het al donker geworden. De maan beschijnt de Waddenzee. Het word het dat ik mijn ballon loslaat. Ik wacht op een windvlaag en laat dan mijn ballon los. Langzaam vliegt hij van me weg. Mijn haren blazen om mijn gezicht. "Goede reis.." zeg ik. Ik kijk mijn ballon na totdat het een stipje aan de horizon is. Dan draai ik me om en ga naar huis.
-

{een week later}

Mijn chauffeur Dennis houdt de deur van een grote, zwarte, geblindeerde Mercedes open. "Dankjewel Dennis," zeg ik en ik glimlach naar hem. Ik stap uit en Dennis doet de deur zachtjes dicht. Hij knikt even naar me en geeft mijn tas. "Een fijne schooldag gewenst, mevrouw," zegt hij.
"Dankjewel, jij ook een fijne dag," zeg ik en ik loop het schoolplein op. Sommige mensen kijken me jaloers aan. Anderen kijken me minachtend aan. Ik negeer het een beetje en loop naar Fleur, die op me staat te wachten bij de ingang. "Hey," zeg ik.
Fleur kijkt op. "Dag mevrouw. Heeft u een goede nachtrust gehad?" zegt ze met een bekakte stem. Ik rol met mijn ogen en schiet in de lach. "Flauw hoor,"
Fleur is mijn beste vriendin sinds dat we in de groep één zaten. We waren niet meteen goede vriendinnen. Eerst hadden we ruzie over wie de roze klei mocht. Uiteindelijk hebben we het opgelost door de klei in elkaars haren te smeren. Toen hadden we geen roze klei meer en konden we ook geen ruzie maken. Ik vertrouw Fleur volledig en ik hoop dat ze mij ook vertrouwd. We vertellen elkaar al onze geheimen en problemen. Zo weet zij ook dat ik het soms moeilijk heb thuis. En ik weet dan weer dat haar vader is overleden en dat haar vader die ze nu heeft niet haar echte vader is.
Fleur en ik zijn precies elkaars spiegelbeeld. Fleur heeft rood haar en ik bruin. Fleur heeft felle, groene ogen en ik zacht en groenig. Fleur durft alles terwijl ik het liever even afwacht. Fleur staat vaak vooraan, terwijl ik me liever op de achtergrond hou.
"Selena? Kijk hem!" Fleur wijst naar een jongen. Ik draai me om en kijk even. "Wat is daarmee?"
"Hij is zoo lekker!"
Ik kijk Fleur lachend aan. "Nou, nee. Niet echt,"
Fleur kijkt hem even na. "What you want,"
De bel, een harde zoemer die iets te lang doorgaat, gaat. Fleur en ik draaien ons om en lopen naar ons lokaal. "Hoe gaat het met je ballon? Al een briefje terug gehad?"
Ik schud bedroeft mijn hoofd. "Nee, ik denk ook niet dat die gaat komen,"
"Jammer,"
"Inderdaad, vind ik ook," zeg ik.
We zuchten en dringen door de scholieren de trap op. Ik voel me net een hamburger. Allemaal zwetende schreeuwende pubers die met hun rugzakken tegen me aanbeuken.. Ik probeer een beetje fatsoenlijk door te lopen maar na een paar stappen beukt zo'n stomme 6e klasser tegen mij aan. Ik zucht geërgerd. De jongen kijkt omlaag naar mijn gezicht. "Sorry Selena, het was niet de bedoeling om.."
"Het is goed," wuifde hem weg. Ik ken die jongen niet eens. Het is vreemd om over mezelf te denken, maar ik ben populair. De hele school kent me omdat ik zo rijk ben. Ik haat dat. Ik wil alleen vrienden die echt mijn vrienden zijn. Geen vrienden die alleen met met me omgaan met me vanwege mijn geld. Ik zucht. Fleur trekt me weer mee richting het lokaal. We struikelen haast binnen. "Net op tijd!" lachen we tegelijk. Daardoor schieten we weer in de lach.
"Dames?" vraagt mevrouw Nieuwlo streng. Ik krimp bijna in elkaar en ga snel recht staan. "Ja mevrouw?" vraag ik.
"Kan het de volgende keer wat rustiger?" vraagt ze.
"Ja maar.." begint Fleur. Ik onderbreek haar. "Natuurlijk mevrouw, we zullen er aan denken de volgende keer," ik knik even kort naar haar en trek Fleur mee naar onze plek achterin de klas. "Oké, ik zie het deze keer door de vingers, dames," ze draait zich om en gaat verder met lesgeven.
"Dankjewel, mevrouw Nieuwlo," zegt Fleur. Snel gaan we op onze plek zitten en pakken we onze tas uit. Ik leg mijn schriften, boek en etui op tafel en pak een pen.
"Heb jij een pen voor me?" vraagt Fleur. Ik geef haar mijn pen met snorretjes en met aan het einde zo'n undercover snor/bril ding die je voor je gezicht kan houden. Dat doet Fleur dan ook gelijk. "Jij hebt zulke leuke spullen!" zegt/fluistert ze.
"Dankje! Je mag hem wel houden?" Ik trek mijn wenkbrauwen even op.
"Serieus?" vraagt Fleur ongelovig. Ik knik. "Ohw wacht! Geef eens?" Ik pak de pen van Fleur aan. Ik scheur een blaadje uit mijn schrift en wikkel die om de pen. Dan geef ik hem weer aan Fleur terug. "Gefeliciteerd met je verjaardag," zeg ik. Fleur grinnikt en schud haar hoofd. "Maar ik ben pas over 5 maanden jarig!"
"Nou en?"
Fleur pakt de pen en kijkt me blij aan. Een warm gevoel verspreid zich door mijn lichaam. Dat heb ik altijd als ik iemand blij maak. Dat is zo'n fijn gevoel! Net alsof het alcohol is. Niet dat ik dat ooit heb gedronken, maar als het voelt zoals het in boeken staat weet ik wel ongeveer hoe het voelt.
"Dames achterin! Opletten nu!" Schreeuwt mevrouw Nieuwlo bijna. Ik trek mijn onschuldigste gezicht ooit. "Sorry mevrouw, het spijt ons. Fleur was haar etui vergeten,"
Mevrouw Nieuwlo zegt niets meer maar kijkt ons alleen aan. "Bij de volgende waarschuwing liggen jullie eruit,"
"Dat is belachelijk!" roept Fleur. "ik vergat alleen mijn pen! Vergeet jij nooit je pen?"
"Fleur. Eruit. Nu!" Mevrouw Nieuwlo wijst naar de deur. Fleur staat met een ruk op. "Mooi, dan ga ik eruit,"
Ik leg mijn hand op haar arm. Ondertussen kijkt de hele klas naar Fleur en mevrouw Nieuwlo. "Fleur!" sis ik. Fleur pakt haar tas en loopt de klas uit. Ik blijf verbouwereerd zitten. Daan draait zich naar me om. "Durfde je niets te zeggen?"
Ik word een beetje rood. Daan draait zich weer om. Ik zucht en maak wat aantekeningen in mijn schrift.

"Jij bent echt gestoord hè?" zeg ik lachend. Fleur steekt haar arm door die van mij. "Nee, dat heet voor jezelf opkomen"
"Je moet respect tonen voor volwassenen!" roep ik. Fleur grinnikt. "Kakker,"
Ik zucht. "Nou, we hebben in iedergeval laatste twee uur uitval en ook nog eens weekeind!" zeggen we tegelijk. We schieten in de lach.
"Ga je mee naar mijn huis?" vraag ik. Fleur schud haar hoofd. "Voetbaltraining,"
We kijken elkaar spijtig aan. "Oké!" zeg ik.
"Ik kom daarna nog wel even, oké?"
"8 uur?"
"Jep,"
"Tot dan!" zeg ik en we lopen allebei de andere kant op; Fleur naar haar fiets en ik naar mijn auto. Ik strijk mijn jurk weer glad en loop over de parkeerplaats. Ondertussen wensen veel mensen uit mijn klas me een fijn weekeind. Ik glimlach vriendelijk terug. Ik zie de Mercedes al staan. Er staan wat mensen van een afstandje naar te kijken. Als Dennis mij in het oog krijgt gaat hij iets rechter staan en opent de deur. "Mevrouw?"
Ik geef mijn tas aan hem en stap in. Dennis sluit de deur achter me. Ik klik mijn gordel vast en leun achterover in de crémekleurige, nep-leren bank. Ik sluit mijn ogen. "Heeft u het leuk gehad op school, mevrouw?"
"Ja, Dennis. Niet zoveel huiswerk, gelukkig. Ga je nog wat leuks doen dit weekeind?"
Dennis gezicht begint te glunderen. "Ja, ik ga naar mijn familie!"
"Leuk! Doe Mariah de groeten!" zeg ik. Dennis kijkt even in de achteruitkijkspiegel. "Zal ik doen mevrouw,"
We rijden mijn straat in. Vlak voor een grote poort blijven we stil staan. Dennis laat zijn pasje zien en het hek gaat open. Hij rijdt door de poort en om de fontein heen en stopt voor de deur. Hij houdt de autodeur open en ik stap uit. Ik pak mijn tas uit de auto en loop naar binnen. "Fijn weekeind Dennis,"
"U ook," Dennis stapt in en rijdt naar de garage. Ik loop naar de deur die weer open word gehouden. Ik loop de hal in en geef mijn jas aan Théo. "Goedemiddag mevrouw," zegt hij.
"Goedemiddag Théo," zeg ik beleefd.
"Er is post voor u," zegt hij en hij geeft me een enveloppe. Mijn hart begint sneller te kloppen. Is dit.. Serieus? Ik pak hem met trillende handen aan.
"Voelt u zich wel goed mevrouw?" vraagt Théo bezorgd. Ik knik. "Ik voel me prima. Kunt u tegen mijn ouders zeggen dat ik mij boven bevind?"
"Natuurlijk mevrouw,"
Ik loop sneller dan eigenlijk mag de trap op, naar mijn kamer. Ik open mijn kamerdeur en loop naar binnen. Ondertussen bekijk ik de enveloppe. Het is een geel/witte enveloppe met een bol handschrift. Ik ga op mijn bed zitten en maak met trillende handen de enveloppe open. Er verschijnt een klein briefje.

Dear Selena..