The Balloon (a Dutch Love Story)

The Balloon- het begin

[a/n . Hii! Voordat je gaat beginnen aan dit boek, moet ik je even waarschuwen. Dit boek heb ik geschreven toen ik 12/13 was, en om eerlijk te zijn snap ik niet hoe het kan dat ik nu, een jaar later, 800k heb. Als dit je eerste boek van mij is: mijn andere boeken (Walkie Talkie, PainT, The Men With the Gun) vind ik persoonlijk beter. Anyways, veel plezier met lezen en ik hoop dat je het wat vindt!

Liefs, Sara // 10/12/2014]

Hoofdstuk 1- Selena

Lieve jij,

Bedankt voor het redden van mijn ballon! Ik ben...

Ik zucht en streept de zinnen door. Dat moet natuurlijk in het Engels. Ik tik met mijn pen op mijn onderlip.

Dear you,

Thank you for finding my Balloon! I'm Selena, a girl, and I'm 14 years old..

"Selena!" Hoor ik mijn moeder roepen. Ik zucht in leg mijn pen neer. "Ja mama?" roep ik terug.

"Kom eens beneden lieverd, de familie Jurgens komt zo!" zegt mijn moeder. Ik sta op en strijk mijn jurk even recht. Ik kijk even in de spiegel. Ik haal de staart uit mijn haar zodat mijn bruine, stijle haar over mijn schouders valt. Ik kijk mezelf eens recht in mijn groene, katachtige ogen. Mijn wimpers zijn best lang waardoor ik geen of nauwelijks mascara op hoef te doen doen. Ik glimlach naar mijn spiegelbeeld en loop mijn kamer uit, de gang in. Ik loop langs mijn ouders' kamer, de badkamer, mijn kledingkamer (ja, die heb ik. Ik leg het zo wel uit) mijn ouders' kledingkamer en langs de muziek kamer. Dan kom ik uit bij de trap. Het is een lange, statige marmeren trap met eikenhoutenleuningen. Op de treden liggen van die zachte, witte kleedjes. Ik loop rustig naar beneden en loop door de aankomst hal naar beneden. Daar staat ons hulpje, Theó, te wachten. Hij knikt naar me. "Hoe maakt u het mevrouw?" vraagt hij met zijn bekakte accent.

Ik glimlach beleefd naar hem. "Prima, Theó. En u?"

"Goed mevrouw. Uw moeder staat beneden te wachten,"

Ik bedank hem beleefd en draai me om richting de woonkamer. Ik steek de hal over en open de woonkamer deur. Ik zie mijn ouders op de bank zitten. "Hoi mama. Papa," zeg ik en ik ga tussen ze in zitten. "Hoi lieverd. Marc komt zou," ze kijkt me veelbelovend aan. "We moeten iets bespreken over onze familie's,"

Ik knik. "Oké, mama,"

De deur gaat open en de familie Jurgens komt binnen. Mijn ouders en ik staan op om hun te begroeten. Ik geef meneer Jurgens een hand en ik kus mevrouw Jurgens wangen. Dan kom ik aan bij Marc. Hij pakt mijn hand en drukt er een kus op. "Hallo, Selena," zegt hij terwijl hij mij recht in mijn ogen aankijkt. Ik trek snel mijn hand terug. "Hoi," zeg ik terwijl ik me omdraai naar de bank. Daar kijken mijn ouders en mevrouw en meneer Jurgens ons geheimzinnig aan. "Wat is er?" vraag ik voorzichtig. Mijn moeder maakt een gebaar dat Marc en ik moeten gaan zitten. Ik ga rechtop op de bank zitten en kijk gespannen naar mijn ouders

"Lieverd, Marc," begint mijn moeder serieus.

"We hebben er eens over nagedacht. Over de relatie tussen jullie ouders," zegt mevrouw Jurgens. Ik bal mijn vuisten even.

"En we hebben besloten dat het een goed idee voor jullie toekomst als jullie een relatie krijgen,"

Marc kijkt me bijna kwijlend aan. Ik moet moeite doen om mijn afschuw te kunnen verbergen. Ik haal even diep adem. "Mama, ik denk dat het geen goed idee is om..."

"Jawel lieverd, ga nu maar snel naar boven om erover te praten!" zegt mijn moeder ongeduldig.

Ik sta op, strijk even over de achterkant van mijn jurk en loop naar de gang. Marc volgt me. Ik irriteer me mateloos aan hem. Marc is een glibberige, gladde eikel. Hij zit vaak aan me wanneer ik het niet wil. Niet dat ik het ooit wil, hoor. Ik slaak een ontevreden zucht. Ik open mijn slaapkamerdeur en laat Marc binnen. Ik sluit de deur zacht en leun tegen de deur, met de klink nog vast. "Zo Selena," zegt Marc terwijl hij door mijn kamer loopt. Ik slik even.

Marc stopt bij mijn bureau en kijkt naar mijn brief die ik er op heb laten liggen. Hij pakt hem op.

"Wil je die alsjeblieft terug leggen?" vraag ik beleefd. Ik heb geleerd van mijn ouders om beleeft te zijn tegen gasten en altijd met twee woorden te spreken.

"Dear you, Thank you for finding my Balloon. I'm Selena, a girl, and im 14 years old," leest hij. Hij kijkt me aan. "Wat is dit?"

"Een brief," zeg ik zacht terwijl ik me afzet van de deur en naar hem toe loop. Ik pak de brief uit zijn handen, vouw hem op en leg hem in de la van mijn bureau.

"Ja, ik ben niet dom!" zegt Marc bot.

Ohnee? Denk ik in mezelf.

"Wat voor brief?" vraagt Marc geïrriteerd.

"Ik wou een briefje aan een ballon doen en dan kijken waar hij uitkomt..." zeg ik zacht.

"Huh" zegt Marc minachtend. "Hij komt toch nergens aan. Ben jij niet iets te oud om zoiets te doen?"

Ik haal even diep adem. "Ik... Denk het niet?"

"Jawel. Weet je wat jij op jou leeftijd moet doen?" Hij komt dichter bij me staan. Ik sluit bang mijn ogen. Ik weet wat er nu gaat komen. Hij legt een vinger op mijn kin en legt zijn warme, kleffe hand op mijn rug. "Marc, ik wil dit niet-" ik word onderbroken door Marcs lippen die hij hard op de mijne drukt. Onze tanden klikken tegen elkaar. Ik probeer Marc weg te duwen maar hij is te sterk en houd mijn hoofd op zijn plaats. Hij duwt me naar achter, totdat ik tegen de deur sta. Marc perst zijn tong tussen mijn lippen. Ik kots bijna als ik zijn tong voel. Ik leg mijn handen op zijn borst om hem weg te duwen maar Marc denkt dat ik het juist fijn vind en grinnikt. "Ik wil jou ook, maar je moet nog even wachten, Selena.." zegt hij tegen mijn lippen. Er zit een misselijkmakende grijns op zijn gezicht. Ik duw hem keihard van me af. Marc struikelt even naar achter. "Blijf van me af!" roep ik met tranen in mijn ogen. Ik heb het gevoel dat Marcs slakkerige, slijmerige, kwallerige tong nog in mijn mond zit. Ik voel me vies en veeg even met mijn hand langs mijn mond. Marc kijkt me minachtend aan. "Hier ga je spijt voor krijgen, Selena," hij duwt me aan de kant en loopt de deur uit. Ik val huilend op mijn bed. Ik ga in de foetushouding liggen en druk mijn handen op mijn buik. Ik wil helemaal geen relatie met Marc! Waarom mag ik zelf niet beslissen op wie ik verliefd ben! We leven toch in de eenentwintigste eeuw? Ik blijf zo even liggen snikken totdat het langzaam stopt. Ik veeg de tranen van mijn wangen en sta langzaam op. Ik loop sloom naar mijn eigen badkamer. Ik kijk naar mezelf ik de spiegel en gooi even wat water in mijn gezicht. Ik doe wat tandpasta op mijn elektrische tandenborstel en begin mijn tanden te poetsen. Die vieze smaak moet echt uit mijn mond! Ik sta zo bijna een kwartier mijn tanden te poetsen en dan ga ik naar beneden. Ik fatsoeneer mijn haar en loop de woonkamer in. Daar kijken mijn ouders mij tevreden aan. De mannen schudden elkaars hand en de vrouwen kussen elkaars wangen. Marc kijkt me aan en loopt naar me toe. Hij pakt mijn hand, trekt me naar hem toe en fluistert in mijn oor: "ik zou je maar koest houden, Selena..." Hij stinkt naar koffie. Dan laat hij mijn hand los. De familie Jurgens verlaat onze villa en mijn ouders en ik staan alleen in de kamer. Ik kijk ze verloren aan. "Papa.. Mama.." fluister ik.

"Geen discussie, Selena. Het is al besloten," zegt mijn moeder. Ik kijk naar mijn vader. Hij is altijd al mijn steun geweest. Vroeger mocht van hem in wel eens in de tuin helpen met onze tuinman als mijn moeder er niet was. Maar dit keer durft hij mijn moeder niet tegen te spreken want hij kijkt weg. "Ga maar naar boven, meisje," zegt hij. Ik kijk hem nog een keer smekend aan en dan draai ik me om en ren naar boven. Ik sluit de deur en met een zachte klik valt hij in het slot. Ik loop naar mijn bureau, schuif mijn stoel naar achter en begin te schrijven...