The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 18- het is uit!

Namens Fleur bedankt voor de lieve berichten! Speciaal voor jullie een nieuw hoofdstuk vanuit niemand minder dan.. FLEUR!

-

Pov. Fleur

"Fleur?" Mijn moeder loopt naar me toe. "Dit is niet heel slim van je..."
Sem loopt met een rood hoofd door de kamer heen. "Sem," ik loop naar hem toe, "Sem, ik denk dat het beter is als je gaat...?" Sem knikt en geeft me een kus op mijn wang. Als hij me een kus op mijn mond wil geven duw ik hem zachtjes weg. Sem kijkt me verbaasd aan maar loopt dan de kamer uit. Ik hoor de deur hard dichtslaan. Ik draai me weer om naar mijn moeder.
"Mam," stamel ik. "Ik heb onze vriendschap verpest."
Mijn moeder kijkt me bezorgd aan. "Ik ben bang van wel meisje."
Een dikke traan loopt over mijn wang. Ik had nooit een vriendje moeten nemen. Ik ben er nu nog niet aan toe. Ik had nooit gedacht dat een jongen mijn vriendschap met Selena zou verpesten. Ik kijk naar mijn blauwe Allstars die zachtjes op de grond tikken. Als ik weer omhoog kijk zie ik dat mijn moeder weer naar de keuken is gegaan.
"Mam!" roep ik, "mam! Ik ga het goedmaken met Selena!" Ik ren snel naar boven. Als ik mijn kamer binnenren valt mijn oog op het fotolijsten dat Selena me had gegeven. Ik kijk er verbaasd naar.
Er zat toch een foto van Selena en mij in? Nu zit er een foto van Sem en mij in. Ik plof neer op mijn bed. Ik heb die foto er niet in gestopt. Wie dan wel? Sem...? Ik pak het fotolijstje en leg het op mijn schoot. Ik haal de foto eruit. Ik bestudeer hem eens goed. Nu pas zie ik dat er op de achterkant iets geschreven staat.

"Fleur, ik hou van je... Maar, je moet kiezen tussen Selena en mij. Ik wou dat het anders kon, maar dat kan niet. X Sem"

Ik lees nog een keer het tekstje door. Dus, Sem wil dat ik kies tussen hem en Selena? Dat kan niet. Ik pak mijn mobiel en toets het nummer van Sem in. Mijn mobiel gaat een keer over en word dan opgenomen.
"Fleur?" hoor ik Sem's stem vragen.
"Sem! Ik wou alleen even zeggen dat ik je een lul vind door dat briefje! Ik dacht dat je anders was" een snik ontsnapt mijn keel. "En als ik dan moet kiezen tussen jou en Selena, kies ik voor Selena. Het is uit..! Doei!" Ik hoor Sem nog even verbaasd murmelen maar hang dan op.
Zo, eerste klusje is geslaagd. Ik klonk zo zelfverzekerd aan de telefoon maar het was zo zwaar!
Nu nog klusje twee, die iets lastiger is. Ik pak mijn mobieltje weer en ga naar Selena's profiel. Op haar profielfoto staan we samen hand in hand. Je ziet alleen onze ruggen. Het is een mooie foto, al zeg ik het zelf. Ik tik op het berichten-icoontje en toets in: "Sorry dat ik zo laat nog een bericht stuur.. Het spijt me Selena dat ik het ben vergeten.. Friends?"
Ik verstuur het en laat me achterover vallen. Vijf minuutjes blijf ik liggen maar ik krijg geen antwoord. Weet je, het duurt me veel te lang. Als Selena niet reageert, ga ik wel naar haar toe. Ik spring van mijn bed af wat blijkbaar weer iets te wild was.
Ik knal met mijn hoofd tegen het bed boven me. Auw, ik wrijf op de pijnlijke plek. Maar ik laat me niet tegenhouden.
Ik zal naar Selena toe gaan en sorry zeggen. Ik vervolg mijn weg naar beneden. Opeens zie ik mijn moeder fluitend door de woonkamer lopen.
Kut! Vergeten dat ik huisarrest heb. Als een soort James Bond sluip ik naar buiten. Gelukkig merkt mijn moeder niks. Ik pak mijn fiets die al voor het huis staat.
Hij staat niet op slot maar dat is ook niet nodig. Hij is zo gammel en oud, niemand wíl hem stelen. Ik spring op mijn fiets en begin als een gek te fietsen. Mijn haren waaien voor mijn gezicht. Ik stop voor een stoplicht. Voor me staat een groepje 'populaire jongens'. Ze beginnen naar me te fluiten en te roepen. Ik kijk snel opzij en zie een blauwe auto. Achterin zit een jongetje van een jaar of 9 hij steekt zijn tong naar me uit. Natuurlijk verwacht hij dat ik als een verstandige volwassene niet reageer. Maar ik heet niet voor niets Fleur. Ik steek mijn tong ook uit. Het jongetje kijkt me geschrokken aan. Hij begint op zijn moeders rug te tikken. Verstoord draait de moeder zich om.
De jongen wijst naar mij en huilt bijna. Snel kijk ik weer vooruit en doe alsof er niks aan de hand is. Als ik me weer omdraai naar de blauwe auto zie ik dat de moeder boos tegen het jongetje praat. Eigen schuld, moest hij zijn tong maar niet uitsteken.
Eindelijk springt het licht op groen en ik fiets weer verder. Bijna ben ik bij Selena's huis. Toch ben ik een beetje zenuwachtig. Misschien wil Selena wel helemaal geen vriendinnen weer worden. Ik zie het enorme huis -wat ik eigenlijk beter een paleis kan noemen- al in mijn ooghoek staan. Ik rij de oprit op, het grind knarst onder mijn fiets.
Mijn fiets gooi ik neem op het grind voor de deur. "Hey Fleur!" zegt Fenardo. Hij seint naar de poortwacht dat het goed is en de poort gaat open. Ik ren door de poort door. Als ik eindelijk bij de voordeur ben bel ik aan.
De deur word opengedaan door een man in pak. Hij kijkt me chagrijnig aan. "Uhm, mag ik Selena even spreken?" vraag ik. De man schudt een keer zijn hoofd en gooit dan de deur dicht. Ik probeer mijn voet er tussen te doen zoals ze in films altijd zo cool doen. Eventjes lukt het maar het doet ontzettend pijn en ik trek mijn voet weer weg.
De brievenbus klettert open en ik zie de man kijken. "Ga weg!" sist hij.
Geïrriteerd kijk ik naar hem. Ik doe alsof ik weg loop en stamp hard. Zo lijkt het net alsof ik weg ga. Maar, als ik zeker weet dat de man weer weg ik, sluip ik weer terug. Bij de voordeur stop ik.
Hoe kom ik nu binnen? Opeens heb ik een plan. Een enorm kunstwerk -wat ik best als ladder kan gebruiken- gaat vanaf helemaal beneden naar boven. Ik besluit om zo maar naar boven klimmen. Wat moet, dat moet. Ik sluip naar het begin van de kunstwerk en zet mijn eerste voet op de laagste trede. Het kunstwerk wiebelt gevaarlijk. Ik laat mijn tweede voet los van de grond en zet hem op de tweede trede. Zo klim ik langzaam naar boven. Als ik eenmaal boven ben kijk ik naar beneden. Voor mijn ogen duizelt het, het is zo hoog. Ik kijk weer omhoog en zie een balkon naast de trap. Lenig klim ik op het balkon. De deur naar binnen is gelukkig open. Ik open de deur en loop naar binnen. "Hmm," mompel ik in mezelf, "dit is niet Selena's kamer.."
Ik sta in een enorme kamer die verdacht veel op een oude-mensen kamer lijkt. Ik loop snel de kamer uit en beland in een enorme hal. Ik kijk rond, welke kamer zou van Selena zijn? Ik kies voor een kamer met een blauwe deur. Ik loop naar binnen. Dit is niet Selena's kamer, dit is de badkamer. Ik sta in een reusachtige badkamer.
Alles is van goud. Terwijl ik verwonderend rondkijk hoor ik voetstappen op de trap. Verschrikt kijk ik om me heen.
"Ja natuurlijk, ik zal het regelen. Ik verfris mezelf even, ik ben zometeen terug." hoor ik een bekakte vrouwenstem zeggen. Ik bedenk me geen moment en spring het bad in. Verbaasd kijk ik om me heen dit is geen gewoon bad. Dit is een geweldig bad. Ik kom weer terug ik mijn eigen wereldje als ik de deur open hoor gaan. Ik hoor twee hakjes binnen komen. Ik duw het gouden douchegordijn een beetje opzij en kijk naar de vrouw die net is binnen gekomen. Het is een vrouw met donker haar strak in een knotje. In haar knotje heeft ze een gouden knip zitten. De vrouw bekijkt zichzelf in de spiegel en kijkt tevreden naar haar spiegelbeeld. Ze pakt een parfum flesje en spuit wat op haar pols. Ook doet ze wat lippenstift op. Dan kijkt ze nog een keer naar zichzelf en gaat weer weg. Opgelucht haal ik adem. Ik laat me naar achter vallen tegen de muur. Maar ik voel een soort knop in mijn rug prikken. Oh nee, waarschijnlijk heb ik de douche aangezet.
Ik haal voorzichtig mijn rug weer van de muur. Geen goed idee. Van alle kanten komen stralen water. Verschrikt kijk ik om me heen. Snel druk ik weer op dezelfde knop als net. De stralen stoppen weer. Helaas ben ik toch kletsnat. Ik pak een handdoek en stap het bad weer uit. Echt weer iets voor mij. Probeer ik mijn vriendin terug te krijgen, sta ik met natte kleren in een luxe badkamer.
Ik stap het bad uit en wrijf mezelf weer een beetje droog. Als ik weer zo goed als droog ben ga ik weer de badkamer uit. Mijn natte kleren plakken aan mijn lichaam. Opnieuw sta ik in de hal met dezelfde keuze, welke deur is de goede..? Ik kies dit keer voor een kamer met een roze deur. Als ik de deur open zie ik een enorme slaapkamer. Het is een meisjeskamer, dat weet ik zeker. Alleen is er niemand. Aarzelend loop ik de kamer door. Even ga ik achter haar bureautje zitten. Alles ligt perfect geordend naast elkaar. Mijn ogen vliegen over alle spulletjes. Schoolboeken, etui, schriften, een bakje met allemaal kleine briefjes... Hé, kleine briefjes?
"Ik heb een idee!" roep ik. Wow, wat was dat? Ik leek net Dora... Ik pak een van de briefjes en een pen en ik begin te schrijven: 'Lieve Selena, het spijt me écht heel erg dat ik je heb laten vallen de laatste tijd. Maar, ik heb goed nieuws voor jou: het is uit met Sem. Ik wil je echt heel graag weer als vriendin. Selena, wij hebben samen zoveel dingen meegemaakt, goede en slechte. Nu hebben we een klein ruzietje. Maar, ik wil onze vriendschap daarmee niet verpesten. Allerliefste Selena, het spijt me zo! Vriendinnen? Xx Fleurtje'
Ik leg zuchtend de pen neer. Het briefje leg ik op het midden van het bureau. Dan sta ik op en loop de kamer uit. Ik loop de enorme trap af en loop naar de voordeur. De man die net er ook al stond kijkt me verbaasd aan. Ik schud mijn hoofd. "Laat me er maar uit..." De man opent met nog steeds een verbaasd gezicht de deur. Ik loop naar buiten zonder om te kijken. Ik voel de ogen van de man in mijn rug prikken. Ik loop de enorme oprit af. Als ik bij mijn fiets kom zie ik dat er twee trappers weg zijn.
Nee, niet nu! Ik pak mijn fiets op en bekijk het geval eens goed. Hier valt wel mee te fietsen, denk ik. Ik stap op mijn fiets en begin te steppen. Links, rechts, links, rechts, links, rechts....