The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 19- de kus

{De YouTubelink deed het niet, dus ik kan Selena's liedje niet laten horen. Voor degene die dat toch willen: hij heet "River Flows In you" hij wordt ook in Twilight gespeeld.}

{Enjoy}

-

{Pov Selena}

Ik zie Jake recht voor me. Ik kan de glinsteringetjes in zijn ogen zien als hij lacht, zo dichtbij staat hij. Ik zie zelfs mijn eigen spiegelbeeld in zijn irissen! Jake bestudeert mijn gezicht.
"Vind je het goed als ik je kus?" vraagt hij aarzelend. Ik knik snel. Jake legt zijn hand heel voorzichtig op mijn wang, en de andere midden op mijn rug. Mijn hart bonst hard in mijn keel.
Jake komt dichterbij. Ik bijt even op mijn lip en laat hem dan los. Dan ga ik op mijn tenen staan en druk mijn lippen heel zacht op die van Jake. Meteen heb ik het gevoel dat ik smelt. Gelukkig heeft Jake me stevig vast, anders lag ik nu dood op de grond, net zoals Amira bij de finale van Hollands got talent. (:D) ik kruip wat meer tegen hem aan. Jake drukt me tegen zich aan en haalt dan zijn lippen van die van mij. Teleurgesteld wurm ik me los. Jake kijkt me aan met een blik die ik niet kan plaatsen. Meteen word ik verscheurd door twijfels. "Deed ik het zo slecht?" vraag ik zacht.
Jake schiet in en bulderende lach. Ik lach onzeker mee. Jake hikt nog even na en veegt dan een onzichtbare traan weg. "Slecht? Och Selena! Je deed het gewoon.. Wow! Ik heb nog nooit zo'n ongelofelijke kus gehad!"
Ik haal opgelucht adem. "Nou, same here. Alleen dit was mijn eerste, dus ik weet niet.."
Jake drukt zijn lippen nog even op de mijne, maar laat ze al gauw los. Hij wijst naar de piano. "Zou je iets voor me willen spelen?"
Ik knipper even verbaasd met mijn ogen. "Euh.. Zo goed ben ik niet!"
Jake rolt met zijn ogen. "Als je net zo goed bent in piano spelen als in zoe-"
"Oké, oké! Maar eerst gaan we wat drinken halen." zeg ik.
Jake grinnikt. "Oké."
"Kom," ik pak Jakes hand en we lopen de deur uit.

Langzaam loop ik naar de zwarte vleugel die in de hoek van mijn kamer staat. Ondertussen denk ik na over wat liedje ik ga spelen. Een liedje uit mijn boek? Bach? Mozart? Dat is te saai.. Dan weet ik het. Ik ga op het bankje zitten en leg mijn vingers op de toetsen. Een tijdje geleden heb ik zelf een stukje muziek gemaakt, toen ik klaar was met een brief schrijven. Het zat al dagen in mijn hoofd, en toen and ik besloten dat ik het maar op papier moest zetten. Niet dat ik dat papier veel gebruik, ik doe het helemaal uit mijn hoofd.
Ik haal even diep adem en begin dan te spelen. De zachte noten weerklinken door de kamer. Zachtjes verplaats ik mijn vingers over de toetsen. Een lief, zacht liedje vult de kamer. Ik voel dat Jake naast me neer komt zitten. Ik probeer niet teveel op zijn ademhaling en warmte te letten, anders zou alles fout gaan. Het liedje wordt iets luider, maar veranderd dan weer in het lieve liedje. Ik leg al mijn gevoelens voor Jake in het stuk. Ik wil hem met deze muziek laten horen horen en voelen hoeveel ik nu al van hem hou.
Dan speel ik de laatste noten van het lied en zachtjes komt de stilte de kamer weer in. Jake zit doodstil naast me. Langzaam haal ik mijn handen van de toetsen.
Jake blaast langzaam zijn adem uit. "That was Incredible!" Hij klink nogal verbaasd.
"Het was niet het meest moeilijke lied ooit.." zeg ik. Jake kust heel voorzichtig mijn wang. "Doesn't matter," zegt hij heel zacht. "It was beautiful, Princess!"
Ik begin een beetje te blozen. "Oké, laten we iets anders doen!" zeg ik en ik sta op. Jake grinnikt en loopt achter mij aan naar mijn bureau. Ik leun er met mijn hand op en kijk Jake glimlachend aan. "Zoals we bij jou thuis zijn moet je écht eens gitaar gaan spelen!"
Jake glimlacht een beetje. "Hm, maybe. Ik kan niet zo.. Goed spelen als jij. Ik maak zelf mijn liedjes, vandaar.."
"Dat wás mijn liedje! Ik heb het zelf geschreven!" zeg ik terwijl ik even op mijn nagel bijt. Ik moet daar echt mee stoppen! Mijn moeder wordt zo boos als ze het merkt! Ik leg mijn hand op de tafel. Tot mijn verbazing voel ik een briefje onder mijn hand. Ik til mijn hand op en haal het briefje er met mijn andere hand onder vandaan
"What's that?" vraagt Jake nieuwsgierig.
"I dont know," zeg ik en ik draai het briefje om. Er staat wat op gekrabbeld in Fleurs handschrift.

'Lieve Selena, het spijt me écht heel erg dat ik je heb laten vallen de laatste tijd. Maar, ik heb goed nieuws voor jou: het is uit met Sem. Ik wil je echt heel graag weer als vriendin. Selena, wij hebben samen zoveel dingen meegemaakt, goede en slechte. Nu hebben we een klein ruzietje. Maar, ik wil onze vriendschap daarmee niet verpesten. Allerliefste Selena, het spijt me zo! Vriendinnen? Xx Fleurtje'

Hoe komt dat hier? Is Fleur hier geweest? Maar wanneer dan? Ik bijt op mijn lip. Jake pakt het briefje van mij over en leest het.
"Dat is toch lief van haar?" zegt hij en hij legt het briefje weg.
"Ik ga haar bellen," beslis ik. Ik pak mijn iPhone en toets Fleurs nummer in. Na een paar keer overgaan hoor ik Fleurs stem.
"SELENA?" roept ze. Ik houd de telefoon iets van mijn oor af.
"Hey.. Ik eh.. Ik zag je briefje. Waarom is het uit met Sem? Was hij niet lief voor je."
Het is even doodstil aan de andere kant. Dan hoor ik zacht gesnik. "Fleur?" vraag ik verbaasd. "Hey Fleur, wat is er meis? Heeft hij je iets aangedaan?? O mijn god. Hij moet nu zo bang zijn! Ik-"
"Selena ik kom naar je toe," snikt Fleur.
"Ja! Ik zorg dat je meteen naar binnen kan!" ik ben helemaal vergeten dat ik huis arrest heb, en dat Jake hier is. Ik schrik me dan ook een hoedje als ik opeens recht in Jakes ogen kijk.
"Jake!" zucht ik geschrokken. Mijn hart bonst in mijn keel. Dit is gênant! Jake kust me. Zacht duw ik hem weg. "Fleur is coming," zeg ik als ik Jakes gezicht zie.
Jake's gezicht betrekt even, maar dan glimlacht hij. "Okay. I wanna meet her!"
"Ik denk dat dit niet het perfecte moment is. Het is net uit met haar vriendje.. Ze was nogal verdrietig aan de telefoon. Kom mee, we moeten de poort alvast open doen!"
Ik pak Jakes hand en sleur hem met me mee de trap af.

-

Sorry voor het kleine stukje, maar ik MOET MOET MOET verder met mijn boek Little Secrets. Het is het laatste hoofdstuk, daarna kan ik me volop dit boek richten.

X